Zezwolenia na zakładanie i używanie urządzeń megafonowych w miejscach publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.13.77

Akt utracił moc

Wersja od: 15 września 1989 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ŁĄCZNOŚCI

z dnia 29 marca 1986 r.

w sprawie zezwoleń na zakładanie i używanie urządzeń megafonowych w miejscach publicznych.

Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności (Dz. U. Nr 54, poz. 275) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Przez urządzenia megafonowe rozumie się urządzenia elektroakustyczne używane do wzmacniania dźwięków w miejscach publicznych, gdy łączna moc dostarczana do głośników przekracza 10 W.

2. Za miejsce publiczne w rozumieniu rozporządzenia uważa się miejsce ogólnie dostępne.

3. Za zakładanie i używanie urządzeń megafonowych w miejscach publicznych uważa się także ich zakładanie i używanie:

1) w innych miejscach lub w taki sposób, że wzmacniane przez nie dźwięki mogą być słyszane w miejscu publicznym,

2) we wszystkich rodzajach pojazdów zdolnych do poruszania się na drogach publicznych, przystosowanych do przekazywania dźwięków na zewnątrz pojazdu, z wyjątkiem pojazdów jednostek organizacyjnych podległych Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych oraz pojazdów operacyjnych, dowodzenia i łączności komend wojewódzkich, rejonowych i terenowych zawodowych straży pożarnych.

§  2.

1. 1 Zezwolenie na zakładanie i używanie urządzeń megafonowych w miejscach publicznych wydaje dyrektor dyrekcji wojewódzkiej państwowej jednostki organizacyjnej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon", zwanej dalej "PPTT", właściwej ze względu na miejsce zakładania i używania urządzeń megafonowych.

2. Wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, wymaga uzgodnienia w zakresie ochrony porządku publicznego z rejonowym urzędem spraw wewnętrznych, właściwym ze względu na miejsce zakładania i używania urządzenia megafonowego.

§  3.

1. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać:

1) określenie godzin użytkowania i rodzaju audycji, których nadawanie ma być wzmacniane przez urządzenia megafonowe,

2) miejsce zainstalowania aparatury stacyjnej i punktów głośnikowych (w odniesieniu do pojazdów i urządzeń przenośnych - teren działania),

3) opis techniczny urządzeń zawierający następujące dane:

a) liczbę i typ mikrofonów, magnetofonów, gramofonów, odbiorników radiowych,

b) liczbę i typ wzmacniaczy sterujących i wzmacniaczy mocy,

c) liczbę i typ głośników i kolumn dźwiękowych,

d) elektryczny schemat połączeń, z podaniem rodzaju przewodów napowietrznych i kablowych,

e) przy używaniu urządzeń przenośnych - liczbę i typ tych urządzeń,

4) wskazanie, czy zezwolenie ma być wydane na czas określony czy na czas nie określony.

2. 2 W razie przeprowadzania nagłośnienia przez jednostki organizacyjne PPTT nie jest wymagane dołączenie do wniosku danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

§  4.

1. Zezwolenia udziela się na czas określony lub nie określony.

2. Zezwolenie określa szczegółowe warunki korzystania z urządzeń megafonowych, a w szczególności:

1) miejsce zainstalowania i teren działania,

2) opis techniczny,

3) rodzaj audycji i godziny użytkowania,

4) okres ważności zezwolenia.

§ 5. Zezwolenie może być cofnięte przez organ, który je wydał, jeżeli:

1) naruszone zostały warunki określone w § 4 ust. 2,

2) urządzenie jest wykorzystywane sprzecznie z prawem, porządkiem publicznym lub zasadami współżycia społecznego - na wniosek (zawierający uzasadnienie) właściwego terenowego organu administracji państwowej.

§ 6. Jednostki organizacyjne wymienione w § 2 mogą:

1) przeprowadzać kontrolę przestrzegania warunków korzystania z urządzeń megafonowych, określonych w zezwoleniu,

2) wydawać nakazy demontażu urządzeń megafonowych zainstalowanych lub używanych bez zezwolenia oraz w razie upływu okresu ważności zezwolenia.

§ 7. 3 Od decyzji dyrektora dyrekcji wojewódzkiej PPTT przysługuje odwołanie do Dyrektora Generalnego PPTT w terminie 14 dni od daty jej doręczenia.

§ 8. Wysokość opłat pobieranych przy wydawaniu zezwoleń regulują odrębne przepisy.

§ 9. Zezwolenia na zakładanie i używanie urządzeń megafonowych w miejscach publicznych, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, tracą moc po upływie 60 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności z dnia 7 sierpnia 1989 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia wydane na podstawie ustawy o łączności (Dz.U.89.50.301) z dniem 15 września 1989 r.

² § 3 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności z dnia 7 sierpnia 1989 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia wydane na podstawie ustawy o łączności (Dz.U.89.50.301) z dniem 15 września 1989 r.

³ § 7 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności z dnia 7 sierpnia 1989 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia wydane na podstawie ustawy o łączności (Dz.U.89.50.301) z dniem 15 września 1989 r.