Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zezwolenia na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.12.64

Akt utracił moc

Wersja od: 27 grudnia 1991 r.

Rozdział 1.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

1. Przepisy ustawy stosuje się do publicznej działalności artystycznej, rozrywkowej i sportowej.

2. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi szczegółowo rodzaje publicznej działalności artystycznej, rozrywkowej i sportowej, objęte przepisami ustawy.

Art.  2.

1. Organizowanie lub prowadzenie publicznej działalności artystycznej, rozrywkowej i sportowej wymaga zezwolenia z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie.

2. Właściwy minister określi imprezy artystyczne, rozrywkowe lub sportowe, których organizowanie lub prowadzenie nie wymaga zezwolenia, a tylko uprzedniego zgłoszenia, ustali warunki i tryb dokonywania zgłoszeń oraz organy właściwe do przyjmowania zgłoszeń.

Art.  3.

1. Od obowiązków uzyskania zezwolenia lub dokonania zgłoszenia (art. 2) są zwolnione:

1) państwowe jednostki organizacyjne, który wyłączony lub podstawowy zakres działania obejmuje prowadzenie określonego rodzaju działalności artystycznej, rozrywkowej lub sportowej,

2) związki zawodowe i organizacje polityczne w zakresie prowadzonej przez nie działalności artystycznej, rozrywkowej lub sportowej z tym że wymagają zgłoszenia imprezy artystyczne lub rozrywkowe z udziałem wykonawców zawodowych (art. 2 ust. 2),

3) stowarzyszenia twórców, których wykaz ustali Minister Kultury i Sztuki, w zakresie upowszechniania twórczości ich członków w siedzibie stowarzyszenia.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do publicznego wyświetlania filmów przez jednostki wymienione w ust, 1 pkt 3.

3. Właściwy minister może:

1) ustalić rodzaje działalności artystycznej, rozrywkowej lub sportowej, które są zwolnione od wymogów określonych w art. 2,

2) zwolnić określoną jednostke organizacyjną, nie wymienioną w ust. 1 od obowiązków przewidzianych w art. 2 oraz ustalić zakres tego zwolnienia.

Art.  4.

Zakazana jest działalność określona w art. 1, jeżeli jest przeciwna prawu albo zagraża bezpieczeństwu, spokojowi lub porządkowi publicznemu, a w szczególności:

1) szkodliwa dla interesu państwowego lub społecznego,

2) obrażająca uczucia narodowe,

3) stanowiąca propagandę lub pochwalanie przestępstwa,

4) mogąc przyczynić się do demoralizacji lub do obniżania poziomu obyczajów.