Zezwolenia na prowadzenie zakładów sztucznego wylęgu drobiu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.22.117

Akt utracił moc
Wersja od: 28 maja 1963 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA
z dnia 23 maja 1963 r.
w sprawie zezwoleń na prowadzenie zakładów sztucznego wylęgu drobiu.

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o zezwoleniach na wykonywanie przemysłu, rzemiosła, handlu i niektórych usług przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. Nr 45, poz. 224, z 1960 r. Nr 52, poz. 303 i z 1963 r. Nr 22, poz. 113) zarządza się, co następuje:
1.
Zarobkowe prowadzenie w większym rozmiarze zakładów sztucznego wylęgu drobiu przez osoby fizyczne i prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej wymaga zezwolenia, udzielonego w trybie określonym w niniejszym rozporządzeniu.
2.
Za zakład wylęgu drobiu prowadzony w większym rozmiarze uważa się zakład posiadający aparaty o pojemności komór lęgowych ponad 500 jaj.
3.
W razie gdy ta sama osoba prowadzi dwa lub więcej oddzielnych zakładów, przyjmuje się, że ubiegający się o zezwolenie prowadzi działalność w większym rozmiarze, jeżeli łączna pojemność komór lęgowych wszystkich aparatów w tych zakładach przekracza 500 jaj.
4.
W przypadkach określonych w ust. 3 na każdy zakład należy uzyskać odrębne zezwolenie.
1.
Zezwolenie na prowadzenie zakładu sztucznego wylęgu drobiu wydaje właściwy do spraw rolnych organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej - na wniosek zainteresowanego.
2.
Zezwolenie może być wydane po uprzednim stwierdzeniu, że ubiegający się spełnia warunki określone w § 3 ust. 1 oraz że nie zachodzą co do niego okoliczności, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o zezwoleniach na wykonywanie przemysłu, rzemiosła, handlu i niektórych usług przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. Nr 45, poz. 224, z 1960 r. Nr 52, poz. 303 i z 1963 r. Nr 22, poz. 113), a nadto po stwierdzeniu, że zakład i jego urządzenia odpowiadają warunkom zootechnicznym i sanitarno-weterynaryjnym, określonym w § 3 ust. 2-4.
3.
Zezwolenia wydaje się na czas ograniczony, w zasadzie nie dłuższy niż 3 lata.
4.
Zezwolenie może być przedłużone na dalsze okresy, nie przekraczające każdorazowo 3 lat.
5.
Przedłużenie zezwolenia na dalszy okres może nastąpić tylko w przypadkach uzasadnionych potrzebami gospodarczymi w zakresie rozwoju hodowli drobiu; jeżeli potrzeby takie zachodzą, należy uwzględnić przede wszystkim zakłady, w których dokonano inwestycji związanych bezpośrednio z prowadzonym zakładem.
1.
Zezwolenie na prowadzenie zakładu sztucznego wylęgu drobiu może być udzielone osobie pełnoletniej, posiadającej co najmniej ukończoną szkołę podstawową oraz przeszkolenie w zakresie techniki lęgów sztucznych, stwierdzone zaświadczeniem z ukończenia specjalistycznego kursu.
2.
Zakład sztucznego wylęgu drobiu powinien składać się co najmniej z trzech pomieszczeń: aparatowni, magazynu jaj oraz pomieszczenia na ekspedycję piskląt, wyposażonych w urządzenia i sprzęt umożliwiający utrzymanie higieny i czystości.
3.
Poszczególne pomieszczenia zakładu powinny odpowiadać następującym warunkom:
1)
aparatownia nie może być pomieszczeniem przechodnim i powinna posiadać urządzenia wentylacyjne; powierzchnia aparatowni powinna obejmować przestrzeń niezbędną do obsługi aparatów wylęgowych,
2)
w magazynie jaj powinna być zapewniona możność utrzymania stałej temperatury w granicach od 8 do 15°C oraz około 70% wilgotności względnej; na każde 1.000 jaj ogólnej pojemności aparatów wylęgowych powinno przypadać 1 do 1,5 m2 powierzchni magazynu,
3)
powierzchnia pomieszczenia ekspedycyjnego powinna wynosić co najmniej 8 m2 przy pojemności ogólnej aparatów wylęgowych wynoszącej do 3.600 jaj; w razie większej pojemności - powierzchnia ta powinna wynosić dodatkowo 1 m2 na każde następne 1.000 jaj.
4.
Przy zakładzie powinna być prowadzona ferma stanowiąca jego zaplecze hodowlane. Ferma wymaga uznania jej za reprodukcyjną w rozumieniu przepisów o uznawaniu ferm drobiu za zarodowe i reprodukcyjne, a ponadto powinna zapewniać pełne zaopatrzenie zakładu w jaja wylęgowe.
5.
Właściwy do spraw rolnych organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej może w razie potrzeby zastrzec w zezwoleniu, że sprzedaż piskląt odbywać się będzie jedynie bezpośrednio w zakładzie bądź że ubiegający się o zezwolenie produkować będzie określony(e) gatunek(i) piskląt.
1.
Za udzielone zezwolenie na prowadzenie zakładu sztucznego wylęgu drobiu pobiera się opłaty w wysokości:
1)
przy pojemności komór lęgowych do 1.000 jaj - 1.000 zł,
2)
przy pojemności komór lęgowych powyżej 1.000 do 5.000 jaj - 2.000 zł,
3)
przy pojemności komór lęgowych powyżej 5.000 do 10.000 jaj - 4.000 zł,
4)
przy pojemności komór lęgowych powyżej 10.000 jaj - 6.000 zł.
2.
W przypadkach określonych w § 1 ust. 4, jeżeli łączna pojemność komór lęgowych wszystkich zakładów nie przekracza 1.000 jaj - pobiera się jedną opłatę, biorąc za podstawę wymiaru łączną pojemność komór lęgowych wszystkich aparatów znajdujących się w tych zakładach.
1.
Zezwolenie na prowadzenie zakładu sztucznego wylęgu drobiu powinno odpowiadać wymaganiom decyzji, a nadto powinno określać:
1)
imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za prowadzenie zakładu, jeżeli wnioskodawcą była osoba prawna,
2)
okres, na jaki udzielono zezwolenia,
3)
wymiar opłaty za udzielone zezwolenie,
4)
inne warunki zezwolenia, obowiązujące przy prowadzeniu działalności objętej zezwoleniem (§ 3 ust. 5).
2.
Wymierzona opłata powinna być uiszczona w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia zezwolenia w sposób określony w zezwoleniu.
1.
Osoby, prowadzące zakłady sztucznego wylęgu drobiu w rozmiarze określonym w § 1, obowiązane są w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia bądź zaniechać w tym terminie prowadzenia tej działalności.
2.
W razie odmowy udzielenia zezwolenia organ wydający decyzję odmowną określi termin likwidacji zakładu, nie krótszy niż 3 miesiące.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.