Zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstw handlowych i budowlanych i na zawodowe wykonywanie poszczególnych czynności handlowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.47.366 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 26 lipca 1957 r.

USTAWA
z dnia 2 czerwca 1947 r.
o zezwoleniach na prowadzenie przedsiębiorstw handlowych i budowlanych i na zawodowe wykonywanie poszczególnych czynności handlowych.

1.
Celem stworzenia należytej organizacji handlu i uchronienia kupiectwa przed nieuczciwą konkurencją Minister Przemysłu i Handlu może uzależnić prowadzenie przedsiębiorstw handlowych i budowlanych albo zawodowe wykonywanie poszczególnych czynności handlowych od uprzedniego zezwolenia władz przemysłowych.
2.
Za przedsiębiorstwo handlowe w rozumieniu niniejszej ustawy uważa się każde przedsiębiorstwo zarobkowe z wyłączeniem przedsiębiorstw wytwórczych.
1.
Minister Przemysłu i handlu w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej, a w przypadkach, dotyczących przedsiębiorstw budowlanych, z właściwymi ministrami, po uprzednim zasięgnięciu opinii naczelnych organizacji samorządu gospodarczego i naczelnych zrzeszeń przemysłowych - ustali w drodze rozporządzeń właściwość władz przemysłowych oraz tryb i warunki udzielania zezwoleń, przewidzianych w art. 1.
2.
Przed udzieleniem zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa handlowego lub budowlanego albo na zawodowe wykonywanie poszczególnych czynności handlowych władza przemysłowa powinna zasięgnąć opinii właściwego branżowo zrzeszenia przemysłowego lub właściwego cechu rzemieślniczego.
1.
Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu oraz Ministra Skarbu określi wysokość oraz termin wnoszenia opłat za zezwolenia, przewidziane w art. 1. Opłat tych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 10 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o podatku dochodowym (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 25, poz. 99).
2.
W przypadkach, gdy rozporządzenia, przewidziane w art. 2, uprawniają do prowadzenia przedsiębiorstw jeszcze przed uzyskaniem zezwolenia pod warunkiem uprzedniego wniesienia podania i opłat, opłata nie podlega zwrotowi, jeżeli od dnia wniesienia podania do dnia doręczenia ostatecznej decyzji odmownej upłynęło co najmniej sześć miesięcy.

Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają dalej idących ograniczeń na prowadzenie przedsiębiorstw handlowych i budowlanych lub usługowych albo zawodowe wykonywanie czynności handlowych, wynikających z rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowym (Dz. U. R. P. Nr 53, poz. 468) z późniejszymi zmianami oraz z innych przepisów.

Przepisy niniejszej ustawy nie dotyczą przedsiębiorstw państwowych, państwowo-spółdzielczych, central spółdzielczo-państwowych i przedsiębiorstw spółdzielczych oraz samorządowych.

1.
Kto prowadzi przedsiębiorstwo handlowe lub budowlane albo wykonuje poszczególne czynności handlowe z naruszeniem niniejszej ustawy lub wydanych na jej podstawie rozporządzeń - podlega karze aresztu do trzech miesięcy lub grzywny do 500.000 zł albo obu tym karom łącznie. Do orzekania powołane są powiatowe władze administracji ogólnej.
2.
W przypadkach przewidzianych w ust. 1 można orzec przepadek rzeczy stanowiących przedmiot czynności handlowej.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrom: Przemysłu i Handlu, Skarbu, Administracji Publicznej i Odbudowy w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 6 zmieniony i według numeracji ustalonej przez art. 18 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zwalczaniu spekulacji i ochronie interesów nabywców oraz producentów rolnych w obrocie handlowym (Dz.U.57.39.171) z dniem 26 lipca 1957 r.