Zeznania podatkowe, zaliczki oraz tryb postępowania przy stosowaniu ulg inwestycyjnych w podatku wyrównawczym od przychodów z niektórych specjalistycznych działów produkcji rolnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.14.102

Akt utracił moc
Wersja od: 16 maja 1969 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 30 kwietnia 1969 r.
w sprawie zeznań podatkowych, zaliczek oraz trybu postępowania przy stosowaniu ulg inwestycyjnych w podatku wyrównawczym od przychodów z niektórych specjalistycznych działów produkcji rolnej.

Na podstawie art. 75 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60), art. 10 i 12 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) oraz art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. z 1969 r. Nr 14, poz. 103) zarządza się, co następuje:
1.
Podatnicy podlegający podatkowi wyrównawczemu określonemu w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. z 1969 r. Nr 14, poz. 103), zwanej dalej "ustawą", obowiązani są corocznie złożyć zeznanie podatkowe w terminie do dnia 15 stycznia roku następującego po roku podatkowym. Zeznanie powinno być złożone właściwemu według miejsca prowadzenia działalności gospodarczej organowi finansowemu prezydium powiatowej rady narodowej (miejskiej rady narodowej miasta stanowiącego powiat, dzielnicowej rady narodowej w mieście wyłączonym z województwa).
2.
W wypadkach określonych w art. 14 ust. 3 ustawy w zeznaniu podaje się wszystkie osoby w tym przepisie wymienione.
1.
W ciągu roku podatkowego podatnicy podatku wyrównawczego obowiązani są, bez wezwania organu finansowego, wpłacać w terminach do 15 marca, 15 czerwca, 15 września i 15 grudnia zaliczki na podatek wyrównawczy w wysokości po 1/4 kwoty tego podatku, ustalonej choćby nieprawomocnie za poprzedni rok podatkowy.
2.
Do czasu doręczenia decyzji ustalającej podatek wyrównawczy za rok poprzedni podatnicy wymienieni w ust. 1 obowiązani są, bez wezwania organu finansowego, wpłacać w terminach określonych w ust. 1 zaliczkę w takiej wysokości, jak za ostatni kwartał roku ubiegłego. Jeżeli ta zaliczka okaże się mniejsza od kwoty przypadającej do uiszczenia w myśl ust. 1, podatnik obowiązany jest wpłacić różnicę w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia decyzji ustalającej podatek za poprzedni rok.
3.
Podatnik, który rozpoczął działalność podlegającą podatkowi wyrównawczemu w ciągu roku podatkowego, obowiązany jest złożyć w ciągu tygodnia odpowiednią deklarację organowi finansowemu określonemu w § 1 i wpłacać zaliczkę na podatek począwszy od najbliższego kwartału. Wysokość zaliczki ustala ten organ.
Zmiana wysokości zaliczki następuje na wniosek podatnika lub z urzędu, gdy w działalności podatnika zaszły takie zmiany, że wymiar podatku wyrównawczego będzie prawdopodobnie odbiegać od kwoty zaliczki o co najmniej 20%. O zmianach tych podatnik powinien zawiadomić właściwy organ finansowy (§ 1) w ciągu tygodnia od ich zaistnienia.
1.
Podatnicy podatku wyrównawczego w celu uzyskania ulgi podatkowej z tytułu inwestycji przewidzianych w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1969 r. w sprawie podatku wyrównawczego od przychodów z niektórych specjalistycznych działów produkcji rolnej (Dz. U. Nr 14, poz. 99) obowiązani są:
1)
w terminie miesięcznym od daty rozpoczęcia budowy lub rozbudowy obiektów bądź zakładania nowych lub powiększania istniejących sadów zawiadomić o tym organ finansowy (§ 1),
2)
w terminie miesięcznym od ukończenia inwestycji (pkt 1), od daty zainstalowania nowo nabytych maszyn i urządzeń bądź daty ich nabycia, gdy nie wymagają one instalowania, złożyć wniosek do organu finansowego (§ 1) o przyznanie ulgi.
2.
Do wniosku należy dołączyć:
1)
zatwierdzony projekt i pozwolenie budowlane, jeżeli w myśl prawa budowlanego są one wymagane; jeżeli podatnik takich dokumentów nie przedłoży - wzywa się go do ich przedstawienia w terminie 14 dni, uprzedzając, że w razie niedopełnienia tego obowiązku wniosek o przyznanie ulgi pozostanie bez rozpatrzenia,
2)
zaświadczenie organu do spraw budowlanych prezydium właściwej rady narodowej stwierdzające, że nowo wybudowany lub rozbudowany obiekt nadaje się do użytkowania, jaka jest powierzchnia nowo wybudowanego lub części rozbudowanego obiektu, że podana przez podatnika ilość zużytych materiałów odpowiada zużyciu w danym zakresie robót, a cena fachowej robocizny obcej odpowiada miejscowym warunkom,
3)
zaświadczenie właściwego do spraw rolnych organu prezydium rady narodowej stwierdzające powierzchnię nowego sadu, a przy powiększeniu istniejącego sadu - dodatkową powierzchnię,
4)
zestawienie wydatków poniesionych w związku z inwestycją oraz oryginalne dowody (rachunki), stwierdzające wysokość poniesionych wydatków.
3.
Nabycie nowych maszyn i urządzeń powinno być stwierdzone dowodem nabycia od jednostki gospodarki uspołecznionej.
4.
Oryginalne dowody (rachunki), o których mowa w ust. 2 pkt 4 i w ust. 3, pozostawia się w aktach dotyczących ulg.
W roku podatkowym 1969 podatnicy podatku wyrównawczego powinni złożyć deklarację na zaliczki, w ciągu miesiąca od dnia ogłoszenia rozporządzenia. Wysokość zaliczki ustala organ finansowy (§ 1) i doręcza decyzję podatnikowi.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się od roku podatkowego 1969.