Zdolność prawna, przywileje i immunitety Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Warszawa.1985.06.25.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.5.27

Akt utracił moc

Wersja od: 12 września 1986 r.

KONWENCJA

sporządzona w Warszawie dnia 27 czerwca 1985 r.

o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 27 czerwca 1985 r. została sporządzona w Warszawie Konwencja o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA

o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej

Rządy krajów członkowskich Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, które podpisały niniejszą konwencję,

opierając się na postanowieniach artykułu XIV Statutu Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, przewidujących, iż zdolność prawną, przywileje i immunitety Rady określa specjalna konwencja,

kierując się artykułami III, XI i XII Statutu Rady, zawierającymi podstawowe postanowienia dotyczące problemów zdolności prawnej Rady,

odnotowując pozytywne znaczenie, które posiadała Konwencja o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Rady z 1959 r.,

biorąc pod uwagę wzrastającą rolę Rady w organizowaniu współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej krajów członkowskich Rady,

pragnąc przyczyniać się do tworzenia korzystnych warunków do wykonywania przez Radę jej funkcji i pełnomocnictw w interesie dalszego pogłębiania i doskonalenia współpracy i rozwoju socjalistycznej integracji gospodarczej krajów członkowskich Rady,

a także uwzględniając aktualny stan przywilejów i immunitetów przyznawanych przez państwa członkowskie organizacjom międzynarodowym,

zgodziły się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

Stosowane nazwy

1. W niniejszej konwencji określenie:

a) "kraj siedziby Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej" (dalej - "kraj siedziby Rady") oznacza kraj w którym znajduje się siedziba Sekretariatu Rady;

b) "pomieszczenia Rady" oznacza jakikolwiek budynek lub część budynków wraz z gruntowymi przynależnościami tych budynków lub części budynków, używane dla celów Rady;

c) "przedstawiciele" oznacza:

- stałych przedstawicieli, ich zastępców, doradców i ekspertów,

- przewodniczących, członków, doradców, ekspertów, sekretarzy delegacji i innych przedstawicieli wyznaczonych przez kraj członkowski Rady do wzięcia udziału w pracy i (lub) w posiedzeniach podstawowych organów przedstawicielskich, innych stałych organów przedstawicielskich Rady i ich organów roboczych utworzonych w celu przygotowania określonych problemów do rozpatrzenia przez organy przedstawicielskie Rady lub w celu uzgodnienia określonych problemów, odnoszących się do kierowania tymi organami,

d) "stały przedstawiciel" oznacza osobę, którą kraj członkowski Rady wyznaczył jako swojego przedstawiciela w Komitecie Wykonawczym Rady i która jest jednocześnie stałym przedstawicielem tego kraju w Radzie;

e) "zastępca stałego przedstawiciela" oznacza osobę, którą kraj powołał na to stanowisko i która stale przebywa w kraju siedziby Rady;

f) "pracownicy stałego przedstawicielstwa" oznacza zastępcę stałego przedstawiciela, doradców i ekspertów stałego przedstawiciela, a także osoby z personelu administracyjno-technicznego i pomocniczego, stale przebywające w kraju siedziby Rady;

g) "członkowie rodziny pracownika stałego przedstawicielstwa" oznacza zamieszkujących z nim wspólnie w miejscu jego pracy żonę (męża), niepełnoletnie dzieci, a także rodziców pracownika stale z nim zamieszkujących w miejscu jego pracy i będących na jego utrzymaniu;

h) "funkcjonariusze Rady" oznacza pracowników sekretariatu i innych instytucji Rady, którzy zgodnie z decyzją Komitetu Wykonawczego Rady zostali zaliczeni do kategorii funkcjonariuszy;

i) "członkowie rodziny funkcjonariusza Rady" oznacza zamieszkujących wspólnie z nim w miejscu jego pracy żonę (męża), niepełnoletnie dzieci, a także rodziców pracownika stale z nim zamieszkujących w miejscu jego pracy i pozostających na jego utrzymaniu.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, odnoszące się do stosowanych w niniejszej konwencji nazw, nie dotyczą używania tych nazw lub znaczenia, jakie może im być nadane w innych dokumentach Rady lub w prawie wewnętrznym każdego z krajów członkowskich Rady.

Artykuł  2

Zdolność prawna Rady

1. Rada w celu wypełnienia swych funkcji i osiągnięcia celów przewidzianych w Statucie Rady:

a) może zgodnie ze Statutem Rady zawierać umowy międzynarodowe z krajami członkowskimi Rady, z innymi krajami i organizacjami międzynarodowymi, a także dokonywać innych, przewidzianych w artykułach XI i XII Statutu Rady, działań prawno-międzynarodowych.

Zawarcie przez Radę umowy międzynarodowej, tworzącej prawa i obowiązki dla zainteresowanych krajów członkowskich Rady, wymaga pełnomocnictwa (specjalnej i jasno wyrażonej zgody) odpowiednich krajów;

b) korzysta na terytorium każdego z krajów członkowskich Rady z przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji.

2. Rada w charakterze osoby prawnej może:

a) zawierać umowy cywilnoprawne,

b) nabywać, dzierżawić i zbywać mienie,

c) występować w sądzie i w arbitrażu.

Artykuł  3

Nietykalność pomieszczeń. Mienie i aktywa

1. Pomieszczenia Rady są nietykalne. Przedstawiciele władz centralnych i miejscowych nie mogą wchodzić do tych pomieszczeń bez zgody Sekretarza Rady.

2. Każdy kraj członkowski Rady zapewnia na swym terytorium ochronę pomieszczeń Rady.

3. Pomieszczenia Rady, jej majątek i aktywa, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują, nie podlegają rewizji, konfiskacie, rekwizycji lub przymusowemu zatrzymaniu w innych formach.

Artykuł  4

Immunitet od jurysdykcji

Rada, jej majątek i aktywa, niezależnie od tego, w jakim miejscu się znajdują i w czyim są posiadaniu, korzystają z immunitetu od jurysdykcji sądowej, a także od wszelkich form ingerencji administracyjnej poza przypadkami, gdy sama Rada rezygnuje z immunitetów. Ma się przy tym na uwadze, że w stosunku do środków wykonawczych i wstępnego zabezpieczenia powództwa wymagane jest specjalne zrzeczenie się immunitetu.

Artykuł  5

Zwolnienie od podatków i opłat

Rada jest zwolniona od wszelkich podatków bezpośrednich oraz innych płatności i opłat mających charakter podatków obowiązkowych, zarówno ogólnopaństwowych, jak i lokalnych. Przepis tan nie będzie stosowany w odniesieniu do płatności za komunalne i inne podobnego rodzaju usługi.

Artykuł  6

Nietykalność archiwów i dokumentów

Archiwa, dokumenty i urzędowa korespondencja Rady są nietykalne, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują.

Artykuł  7

Zwolnienie od opłat celnych i ograniczeń

1. Rada jest zwolniona od opłat celnych i ograniczeń przy wwozie i wywozie przedmiotów przeznaczonych do wykonywania obowiązków służbowych.

2. Przedmioty i materiały wwożone przez Radę na terytorium kraju członkowskiego Rady mogą być zbywane (sprzedawane lub przekazywane nieodpłatnie) przez Radę zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym kraju.

Artykuł  8

Zwolnienie od kontroli finansowej

Rada nie podlega kontroli finansowej władz centralnych lub miejscowych krajów członkowskich Rady.

Artykuł  9

Ulgi w zakresie łączności

Rada dla realizacji swoich celów korzysta na terytorium każdego z krajów członkowskich Rady z nie mniej korzystnych warunków w zakresie pierwszeństwa, taryf i stawek pocztowych, telefonicznych i telegraficznych, aniżeli te, z których korzystają w danym kraju przedstawicielstwa dyplomatyczne.

Artykuł  10

Kurierzy i bagaż Rady

1. Rada korzysta z prawa otrzymywania i wysyłania korespondencji za pośrednictwem swoich kurierów lub bagażu przygotowanego z zachowaniem wymagań dotyczących bagażu dyplomatycznego.

2. Do kurierów i bagażu Rady stosuje się te same immunitety i przywileje co do kurierów dyplomatycznych i bagażu dyplomatycznego.

Artykuł  11

Wydawnictwa

Rada ma prawo, zgodnie ze swoimi celami i funkcjami, wydawać i z zachowaniem przepisów obowiązujących w krajach członkowskich Rady rozpowszechniać wydawnictwa. Wydawnictwa takie są zwalniane od opłat celnych.

Artykuł  12

Przedstawiciele

1. Przedstawiciele korzystają na terytorium każdego kraju członkowskiego Rady z następujących przywilejów i immunitetów:

a) immunitetu w zakresie aresztowania lub zatrzymania i jurysdykcji karnej, a także od nałożenia aresztu na bagaż osobisty,

b) immunitetu od jurysdykcji cywilnej i administracyjnej w odniesieniu do wszystkich czynności dokonywanych przez nich w charakterze przedstawicieli;

c) nietykalności wszystkich papierów i dokumentów;

d) zwolnienia od opłat celnych za przedmioty przeznaczone do użytku osobistego, a także do rewizji celnej bagażu osobistego, jeżeli nie ma poważnych podstaw do przypuszczeń, że w bagażu znajdują się przedmioty, których wwóz lub wywóz jest zabroniony przez prawo lub jest regulowany przepisami o kwarantannie danego kraju członkowskiego Rady; w tych przypadkach rewizja celna jest przeprowadzana w obecności osoby, która korzysta ze zwolnienia, lub osoby przez nią upoważnionej;

e) zwolnienia od świadczeń osobistych;

f) zwolnienia od bezpośrednich podatków i opłat od poborów i innych wynagrodzeń otrzymywanych przez nich od organów lub organizacji kraju, który ich mianował.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie odnoszą się do wzajemnych stosunków między organami kraju a przedstawicielami delegowanymi przez ten kraj.

3. Członkowie rodziny przedstawiciela, towarzyszący mu na posiedzenie organu Rady, jeżeli nie są obywatelami kraju, w którym odbywa się posiedzenie organu Rady, lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają z przywilejów i immunitetów przewidzianych w lit. d) i e) ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  13

Personel administracyjno-techniczny

Osoby z personelu administracyjno-technicznego towarzyszące przedstawicielowi na posiedzenie organu Rady, jeżeli nie są obywatelami kraju, w którym odbywa się posiedzenie organu Rady, lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają z immunitetu osobistego w zakresie aresztowania lub zatrzymania, a w trakcie wykonywania przez nich obowiązków służbowych - z immunitetu od jurysdykcji karnej, od nałożenia aresztu na bagaż osobisty, jak również korzystają z przywilejów i immunitetów wymienionych w lit b), c), e) oraz f) ust. 1 artykułu 12 niniejszej konwencji. Zwolnieni są oni także od opłat celnych (z wyjątkiem opłat składowych, opłat za przewóz i podobnego typu usługi) za przedmioty przeznaczone do użytku osobistego.

Artykuł  14

Status osób wysokiej rangi

Głowy państw, w tym również członkowie organu kolegialnego, pełniącego funkcję głowy państwa zgodnie z konstytucją danego państwa, szefowie rządów (premierzy), ich zastępcy, ministrowie spraw zagranicznych oraz inne osobistości równe co do statusu, stojące na czele delegacji udającej się na posiedzenie organu Rady lub będące jej członkami, korzystają, oprócz przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji, z przywilejów i immunitetów, które są im przyznane na mocy prawa międzynarodowego.

Artykuł  15

Stałe przedstawicielstwa

1. Kraje członkowskie Rady posiadają przy Radzie przedstawicielstwa składające się z zastępcy stałego przedstawiciela, doradców i ekspertów stałego przedstawiciela, a także z członków personelu administracyjno-technicznego i usługowego, przebywających na stałe w kraju będącym siedzibą Rady, w celu utrzymywania kontaktów z przedstawicielstwami innych krajów i Sekretariatem Rady oraz wykonywania innych funkcji związanych z realizacją współpracy w ramach Rady, zwane dalej w niniejszej konwencji stałymi przedstawicielstwami.

2. Stałe przedstawicielstwa korzystają z przywilejów i immunitetów, jakie przysługują w kraju siedziby Rady przedstawicielstwom dyplomatycznym.

3. Kraje członkowskie Rady komunikują oficjalnie Sekretarzowi Rady o mianowaniu i odwołaniu zastępców stałych przedstawicieli, a także doradców i ekspertów stałych przedstawicieli przed ich przybyciem do kraju siedziby Rady lub przed ich wyjazdem z tego kraju, o czym Sekretarz Rady zawiadamia kraje członkowskie Rady.

4. Stali przedstawiciele, ich zastępcy, doradcy i eksperci stałych przedstawicieli, oprócz przywilejów i immunitetów wymienionych w ust. 1 artykułu 12 niniejszej konwencji, korzystają z przywilejów i immunitetów nadawanych przedstawicielom dyplomatycznym odpowiedniej rangi.

5. Osoby z personelu administracyjno-technicznego stałych przedstawicielstw, jeżeli nie są obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają w trakcie wykonywania swych obowiązków służbowych z przywilejów i immunitetów wymienionych w lit. a), b), c), e) i f) ust. 1 artykułu 12 niniejszej konwencji, a także są zwolnione od opłat celnych (z wyjątkiem opłat składowych i opłat za przewóz oraz podobnego typu usługi) za przedmioty przeznaczone do użytku osobistego, w tym również za przedmioty niezbędne do zagospodarowania się przy pierwszym wjeździe do kraju siedziby Rady, a przy wyjeździe z niego - od otrzymania zezwolenia na wywóz przedmiotów przywiezionych przez nie przy wjeździe do tego kraju.

6. Członkowie rodzin stałych przedstawicieli, ich zastępców, doradców i ekspertów stałych przedstawicieli, jeżeli nie są obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają z tych samych przywilejów i immunitetów, jakie posiadają członkowie rodzin przedstawicieli dyplomatycznych odpowiedniej rangi.

Członkowie rodzin personelu administracyjno-technicznego stałych przedstawicielstw, jeżeli nie są obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają z przywilejów i immunitetów wymienionych w ust. 1 lit. e) artykułu 12 niniejszej konwencji.

7. Osoby należące do personelu usługowego (pomocniczego) stałych przedstawicielstw, jeżeli nie są obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają z immunitetu w odniesieniu do swych działań dokonywanych w trakcie wypełniania obowiązków służbowych, a także są zwalniane od bezpośrednich podatków i opłat w stosunku do poborów i innych wynagrodzeń wypłacanych im przez stałe przedstawicielstwo.

8. Kraj będący siedzibą Rady stwarza stałym przedstawicielstwom warunki niezbędne do wypełniania przez nie swych funkcji. Okazuje on pracownikom stałych przedstawicielstw i członkom ich rodzin pomoc w świadczeniach medycznych i kulturalno-bytowych, w tym także w uzyskaniu mieszkania i innych usług na równych warunkach z personelem przedstawicielstw dyplomatycznych.

9. Przedmioty wwiezione przez stałe przedstawicielstwa mogą być zbywane w kraju siedziby Rady zgodnie z obowiązującymi w nim przepisami.

10. Postanowienia zawarte w ust. 2, 4 i 8 niniejszego artykułu nie odnoszą się do wzajemnych stosunków między organami kraju i stałym przedstawicielstwem tego kraju.

Artykuł  16

Zrzeczenie się immunitetu

1. Przywileje i immunitety przewidziane w artykułach 12, 13 i 15 niniejszej konwencji są udzielane wymienionym w nich osobom wyłącznie w celu niezależnego wypełniania przez nie funkcji przedstawicieli oraz członków personelu administracyjno-technicznego i pomocniczego. Przewiduje się przy tym, że każdy z krajów członkowskich Rady, przedstawiciele, osoby z personelu administracyjno-technicznego i pomocniczego, które korzystają z przywilejów i immunitetów na podstawie niniejszej konwencji, zrzekną się immunitetu dla osób wymienionych w artykułach 12, 13 i 15 niniejszej konwencji w tych przypadkach, gdy - zdaniem tego kraju - immunitet stoi na przeszkodzie wymiarowi sprawiedliwości, a zrzeczenie się immunitetu nie wyrządzi szkody celom, dla których został on udzielony.

2. Zrzeczenie się immunitetu od jurysdykcji cywilnej i administracyjnej nie oznacza zrzeczenia się immunitetu egzekucyjnego i w zakresie wstępnego zabezpieczenia powództwa, dla których jest wymagane zrzeczenie się specjalne.

3. Immunitet jurysdykcyjny przedstawicieli krajów i osób z personelu administracyjno-technicznego i pomocniczego w kraju siedziby Rady lub w kraju, w którym jest przeprowadzane posiedzenie organu Rady, nie zwalnia ich od jurysdykcji kraju, którego są obywatelami.

4. Jeżeli kraj nie zrzeka się immunitetu dla którejkolwiek z osób wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu w zakresie powództwa cywilnego, powinien on dołożyć wszelkich starań w celu sprawiedliwego rozstrzygnięcia sprawy.

Artykuł  17

Funkcjonariusze Rady

1. Funkcjonariusze Rady korzystają na terytorium każdego kraju członkowskiego Rady z następujących przywilejów i immunitetów:

a) immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej w stosunku do wszelkich działań dokonanych przez nich w charakterze funkcjonariuszy;

b) zwolnienia od świadczeń osobistych;

c) zwolnienia od bezpośrednich podatków i opłat od poborów i innych wynagrodzeń wypłacanych im przez Radę;

d) nietykalności wszystkich papierów i dokumentów;

e) zwolnienia od opłat celnych (z wyjątkiem opłat składowych, opłat za przewóz i podobnego typu usługi) za przedmioty użytku osobistego, w tym również za przedmioty potrzebne do zagospodarowania przy pierwszym wjeździe do kraju siedziby Rady, a przy wyjeździe z niego - od otrzymania zezwolenia na wywóz przedmiotów przywiezionych przy wjeździe do tego kraju. Przedmioty przywiezione przez funkcjonariusza Rady mogą być zbywane w kraju siedziby Rady zgodnie z obowiązującymi w nim przepisami;

f) zwolnienia od rewizji celnej bagażu osobistego, jeżeli nie ma poważnych podstaw do przypuszczenia, że w bagażu znajdują się przedmioty, których przywóz lub wywóz jest zabroniony przez prawo lub uregulowany przepisami o kwarantannie danego kraju członkowskiego Rady; w tych przypadkach rewizję przeprowadza się w obecności osoby korzystającej ze zwolnienia lub osoby przez nią upoważnionej.

2. Sekretarz Rady i jego zastępcy, poza korzystaniem z przywilejów i immunitetów wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, korzystają z przywilejów i immunitetów udzielanych przedstawicielom dyplomatycznym.

Członkowie rodzin Sekretarza Rady i jego zastępców, jeżeli nie są obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają z tych samych przywilejów i immunitetów, które przysługują członkom rodzin przedstawicieli dyplomatycznych.

3. Przywileje i immunitety przewidziane w niniejszym artykule są udzielane wymienionym w nim osobom wyłącznie w interesie Rady i w celu niezależnego wykonywania przez te osoby czynności służbowych. Sekretarz Rady ma prawo i obowiązek zrzec się immunitetu udzielonego któremukolwiek funkcjonariuszowi w tych przypadkach, gdy - jego zdaniem - immunitet stoi na przeszkodzie wymiarowi sprawiedliwości, a można się zrzec immunitetu bez szkody dla interesów Rady. W odniesieniu do Sekretarza Rady i jego zastępców prawo zrzeczenia się immunitetu przysługuje Komitetowi Wykonawczemu Rady.

4. Postanowienia lit. b), e) i f) ust. 1 niniejszego artykułu nie dotyczą stosunków między funkcjonariuszami Rady a krajem, którego są obywatelami lub w którym zamieszkują na stałe, a postanowienia ust. 1 lit. c) nie rozciągają się na obywateli kraju siedziby Rady.

Kompetentne organy kraju członkowskiego Rady, na wniosek Sekretarza Rady, będą ustalały listę funkcjonariuszy Rady będących obywatelami tego kraju, którzy będą korzystać z tymczasowych wyjątków w odniesieniu do świadczeń osobistych.

5. Osoby należące do personelu administracyjno-technicznego Rady, jeżeli nie są obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe, korzystają podczas wykonywania obowiązków służbowych z przywilejów i immunitetów wymienionych w lit. a) i b) ust. 1 niniejszego artykułu, a także są zwalniane od opłat celnych (z wyjątkiem opłat składowych, opłat za przewóz i podobnego typu usługi) za przedmioty przeznaczone do użytku osobistego, w tym także za przedmioty potrzebne do zagospodarowania przy pierwszym wjeździe do kraju siedziby Rady, a przy wyjeździe z niego - od otrzymania zezwolenia na wywóz przedmiotów przywiezionych przez nie przy wjeździe do tego kraju.

6. Postanowienia lit. b), e) i f) ust. 1 niniejszego artykułu rozciągają się na członków rodzin funkcjonariuszy Rady, jeżeli nie są oni obywatelami kraju siedziby Rady lub nie zamieszkują w nim na stałe.

7. Komitet Wykonawczy Rady na wniosek Sekretarza Rady określa kategorie funkcjonariuszy Rady, do których mają zastosowanie postanowienia niniejszego artykułu. Nazwiska takich funkcjonariuszy Rady Sekretarz Rady podaje do wiadomości krajom członkowskim Rady.

8. W razie wyrządzenia szkody z użyciem samochodu lub innego środka transportu, należącego do funkcjonariuszy Rady lub przez nich kierowanego, osoby te, bez szkody dla przywilejów i immunitetów, z których korzystają zgodnie z niniejszym artykułem, będą współpracować z odpowiednimi organami kraju członkowskiego Rady, na którego terytorium zdarzył się wypadek drogowy, w celu współdziałania w ustaleniu faktycznych okoliczności takiego wypadku.

Funkcjonariusze Rady będą wykonywali obowiązki wynikające z ustawodawstwa kraju siedziby Rady w zakresie ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich w odniesieniu do należących do nich środków transportu.

Kwestie związane z naprawieniem szkody spowodowanej użyciem samochodu lub innych środków transportu, należących do funkcjonariuszy Rady lub przez nich kierowanych, będą uregulowane w specjalnym protokole.

Artykuł  18

Przedstawiciele krajów nie będących członkami Rady

Przywileje i immunitety przewidziane w niniejszej konwencji są udzielane przedstawicielom krajów nie będących członkami Rady, którzy biorą udział w pracy organów Rady na jej zaproszenie.

Artykuł  19

Współdziałanie krajów z Radą

Kraj będący siedzibą Rady lub kraj, w którym odbywa się posiedzenie organu Rady, okazuje Radzie i osobom korzystającym z przywilejów i immunitetów zgodnie z niniejszą konwencją niezbędną pomoc w celu nieskrępowanego i najbardziej efektywnego wykonywania przez nie swoich funkcji.

Taka pomoc wyraża się w szczególności w zapewnieniu niezbędnych warunków do przeprowadzania posiedzeń organów Rady, w udostępnianiu przedstawicielom krajów i funkcjonariuszom Rady pomieszczeń służbowych i mieszkalnych, w udzielaniu im pomocy medycznej oraz świadczeniu innych usług socjalnych i komunalnych, zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym kraju.

Artykuł  20

Współpraca Rady z krajami członkowskimi Rady

Rada współpracuje z krajem siedziby Rady, a także z innymi krajami członkowskimi Rady w sprawach dotyczących stosowania postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł  21

Poszanowanie ustawodawstwa krajów członkowskich Rady

Bez naruszenia przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji Rada, stałe przedstawicielstwa oraz wszystkie osoby korzystające z takich przywilejów i immunitetów są obowiązane do poszanowania ustawodawstwa kraju członkowskiego Rady, na którego terytorium się znajdują.

Artykuł  22

Tryb rozwiązywania problemów, które mogą powstać w związku z interpretacją i stosowaniem konwencji

Wszystkie problemy związane z interpretacją i stosowaniem niniejszej konwencji między dwoma lub kilkoma krajami członkowskimi Rady będą rozwiązywane, na prośbę jednego z tych krajów, w drodze konsultacji między nimi lub w inny uzgodniony sposób, a w zakresie problemów dotyczących Rady - z udziałem przedstawicieli wszystkich krajów członkowskich Rady a także Sekretarza Rady.

Artykuł  23

Postanowienia końcowe

1. Niniejsza konwencja po jej przyjęciu przez Sesję Rady będzie otwarta do podpisania przez kraje członkowskie Rady do 1 stycznia 1986 r.

2. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji przez kraje, które ją podpisały, zgodnie z ich procedurą konstytucyjną.

Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone na przechowanie depozytariuszowi niniejszej konwencji.

3. Konwencja wejdzie w życie z dniem złożenia na przechowanie dokumentów ratyfikacyjnych przez wszystkie kraje, które podpisały niniejszą konwencję, o czym depozytariusz zawiadamia te kraje.

4. Kraje członkowskie Rady, które nie podpisały konwencji do upływu terminu wymienionego w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą do niej przystąpić w dowolnym czasie. Konwencja wejdzie dla nich w życie w dniu przekazania na przechowanie dokumentu przystąpienia.

5. Od chwili wejścia w życie niniejszej konwencji zastąpi ona w stosunkach między krajami członkowskimi Rady, które ją podpisały, Konwencję o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, podpisaną w Sofii 14 grudnia 1959 r.

6. W stosunku do każdego kraju, który zgodnie z ust. 2 artykułu II Statutu Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej będzie przyjęty do Rady i wyrazi swą zgodę na przystąpienie do niniejszej konwencji, wejdzie ona w życie czasowo w dniu decyzji Sesji Rady o przyjęciu danego kraju na członka Rady i ostatecznie w dniu złożenia przez ten kraj dokumentu ratyfikacyjnego konwencji, o czym depozytariusz zawiadomi kraje członkowskie Rady.

7. Każdy kraj członkowski Rady, będący stroną niniejszej konwencji, może zgłosić propozycję dotyczącą jej zmiany. Zmieniony tekst konwencji wejdzie w życie w dniu złożenia na przechowanie depozytariuszowi dokumentów ratyfikacyjnych zmian przez wszystkie kraje członkowskie Rady uczestniczące w niniejszej konwencji.

8. Konwencja po wejściu w życie będzie zarejestrowana przez depozytariusza zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

9. Niniejsza konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w języku rosyjskim. Konwencja będzie złożona na przechowanie Rządowi Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, który prześle uwierzytelnione kopie konwencji rządom wszystkich pozostałych krajów członkowskich Rady, uczestniczących w danej konwencji, jak również będzie informował te rządy i Sekretarza Rady o przekazaniu Rządowi ZSRR na przechowanie dokumentów ratyfikacyjnych.

Sporządzono w Warszawie dnia 27 czerwca 1985 r.

Z upoważnienia Rządów:

Ludowej Republiki Bułgarii - Andrej Łukanow

Węgierskiej Republiki Ludowej - József Marjai

Socjalistycznej Republiki Wietnamu - Tran Quyinh

Niemieckiej Republiki Demokratycznej - Gerhard Weiss

Republiki Kuby - Carlos Rafael Rodriguez

Mongolskiej Republiki Ludowej - Mjatawyn Pełdże

Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej - Janusz Obodowski

Socjalistycznej Republiki Rumunii - Ioan Totu

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich - Nikołaj Tałyzin

Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej - Rudolf Rohlicek

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 20 czerwca 1986 r.