Zbywanie majątków nieruchomych, przejętych na własność Państwa jako dobra bezdziedziczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.2.13

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1947 r.

USTAWA

z dnia 19 grudnia 1924 r.

o zbywaniu majątków nieruchomych, przyjętych na własność Państwa jako dobra bezdziedziczne.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1. ¹

Na podstawie art. 6 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 267) upoważnia się Ministra Skarbu do sprzedawania i zamiany nieruchomości, które przeszły lub przejdą w przyszłości na własność Państwa na zasadzie przepisów ustawowych o spadkach wakujących lub bezdziedzicznych, lub na zasadzie przepisów o ustawowem dziedziczeniu Skarbu Państwa, o ile wartość tych nieruchomości nie przekracza w każdym poszczególnym wypadku sumy pięciuset tysięcy złotych, a przy nieruchomościach ziemskich - obszar każdej z nich nie przenosi pozatem pięciu hektarów.

Art.  2.

Umowy, zawarte na zasadzie art. 1 przez władze i urzędy państwowe imieniem Skarbu Państwa, a zatwierdzone przez Ministra Skarbu lub przez władzę, upoważnioną do tego przez Ministra Skarbu, stanowią na mocy niniejszej ustawy tytuł przeniesienia prawa własności.

Art.  3.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Art.  4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie w 14 dni po ogłoszeniu.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. III pkt 2 dekretu z dnia 8 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.