Zatwierdzenie opłat taryfowych na przewóz osób, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych linjami Towarzystwa Akcyjnego Warszawskich Dróg Żelaznych Dojazdowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.117.680

Akt utracił moc

Wersja od: 27 listopada 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 22 listopada 1926 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Skarbu, Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa i Dóbr Państwowych o zatwierdzeniu opłat taryfowych na przewóz osób, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych linjami Towarzystwa Akcyjnego Warszawskich Dróg Żelaznych Dojazdowych.

Na mocy art. 4 punkt 9 ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o zakresie działania Ministra Kolei Żelaznych i o organizacji urzędów kolejowych (Dz. U. R. P. № 57, poz. 580) oraz art. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1926 r. w sprawie ustanowienia urzędu Ministra Komunikacji (Dz. U. R. P. № 97, poz. 567) zarządza się co następuje:

§ 1. Na linjach Towarzystwa Akcyjnego Warszawskich dróg żelaznych dojazdowych zatwierdza się poniżej wyszczególnione opłaty taryfowe:

a) na linjach Wilanowskiej i Grójeckiej:

na

przewóz

osób

w

kl.

III

po

7

gr.

od

osoby

i

kilometra

"

"

"

"

"

II

"

10,50

"

"

"

"

"

b) na linji Jabłonna-Wawer-Karczew:

na

przewóz

osób

w

kl.

III

po

5,50

gr.

od

osoby

i

kilometra

"

"

"

"

"

II

"

8,25

"

"

"

"

"

c) na wszystkich linjach Towarzystwa:

za przewóz bagażu i przesyłek nadzwyczajnych po 0,75 gr. za każde 10 kg. i 1 km.

Opłata za przewóz osób pociągami przyśpieszonemi jest wyższa o 25% od opłat za przejazd pociągami osobowemi.

Dzieci i ucząca się młodzież płacą za przejazd połowę cen normalnych.

Wszelkie opłaty, obliczone według norm powyższych, zaokrągla się do najbliższych pełnych parzystych groszy wzwyż.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1926 r. Jednocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Kolei Żelaznych z dnia 6 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 22, poz. 244), z dnia 27 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. № 44, poz. 475) i z dnia 25 maja 1925 r. (Dz. U. R. P. № 59, poz. 420).