Zastosowanie złotego do obliczenia wkładek (premji), jakoteż świadczeń pieniężnych (rent) i przerachowanie na złote dawnych zobowiązań rentowych w ubezpieczeniu na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na korzyść pozostałych po ubezpieczonych rodzin w b. dzielnicy pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.55.549

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 26 czerwca 1924 r.

o zastosowaniu złotego do obliczenia wkładek (premji) jakoteż świadczeń pieniężnych (rent) i o przerachowaniu na złote dawnych zobowiązań rentowych w ubezpieczeniu na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na korzyść pozostałych po ubezpieczonych rodzin w b. dzielnicy pruskiej.

Na mocy art. 2 ustawy z dnia 11 stycznia 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i reformie walutowej (Dz. U. R. P. z r. 1924 № 4, poz. 28) i w wykonaniu art. 1 p. 10 powyższej ustawy odnośnie do ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na korzyść pozostałych po ubezpieczonych rodzin w myśl postanowień Księgi IV Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z dnia 19 lipca 1911 roku (Dz. U. Rz. Niem. str. 509) obowiązującej w b. dzielnicy pruskiej i zgodnie z uchwalą Rady Ministrów z dnia 30 maja 1924 r. zarządzam co następuje:

§ 1. 1 Klasy zarobkowe, przewidziane w § 1245 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. U. Rz. Niem. str. 509) ustala się w złotych w sposób następujący:

Klasa	I	do		500	zł.
"	II	od		500	do	700	zł.
"	III	"		700	"	900	"
"	IV	"		900	"	1.200	"
"	V	ponad	1.150.

§ 2. Górną granicę zarobku rocznego, do której obowiązuje przymus ubezpieczenia dla niektórych kategorji osób, wymienioną w ustępie ostatnim § 1226 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy ustala się na 2500 złotych. Ustalenie to nie dotyczy osób, podlegających ubezpieczeniu na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1911 r. o ubezpieczeniu urzędników prywatnych.

§ 3. Granice zarobku, przewidziane w § 1243 p. 1 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy, dla ubezpieczenia dobrowolnego osób, wymienionych w § 1226 p. 2 do p. 5 tejże ordynacji ustala się w kwotach od 2.500 złotych do 5.000 -zł.

§ 4. 2 Dodatek państwa do świadczeń przewidziany w § 1285 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy niem. wynosi:

dla każdej renty inwalidzkiej, starczej i wdowiej 50 zł.

dla każdej renty sierocej 25 "

dla odpraw wdowich 50 "

dla odpraw sierocych 15 "

§ 5. Wymienione w § 1288 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z dnia 19 lipca 1911 r. kwoty tygodniowe dla obliczenia zasadniczej kwoty renty inwalidzkiej wynoszą:

w	klasie	I	-	15	groszy
"	"	II	-	17	"
"	"	III	-	19	"
"	"	IV	-	21	"
"	"	V	-	24	grosze.

§ 6. Wymienione w § 1289 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z 19.VII 1911 r. tygodniowe kwoty wzrost renty inwalidzkiej wynoszą:

w klasie	I	-	4	grosze
"	II	-	7	"
"	III	-	10	"
"	IV	-	12	"
"	V	-	14	"

§ 7. Przewidziany w § 1293 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z 19.VII 1911 r. udział Zakładu ubezpieczenia w rentach starczych wynosi:

w klasie	I	-	70	zł.
"	II	-	110	"
"	III	-	140	"
"	IV	-	180	"
"	V	-	220	"

§ 8. 3 Składki tygodniowe, przewidziane w § 1392 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z 19.VII 1911 r. wynoszą:

w	klasie	I-ej	0,30	zł.	tygodniowo
"	"	II-ej	0,45	"	"
"	"	III-ej	0,60	"	"
"	"	IV-ej	0,75	"	"
"	"	V-ej	0,90	"	"

§ 9. Składki wpłacone w przeciągu czasu od 1.I 1919 r. do 31.III 1924 r. uprawniają ubezpieczonych, którzy od 1 maja nabędą uprawnienia do rent, do zaliczania im zamiast odnośnych kwot markowych przewidzianych w §§ 1288, 1289 Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy za każdy tydzień składkowy takich kwot w złotych, jakie przewidują §§ 5 i 6 niniejszego rozporządzenia dla klasy II. Czas przed 1.I 1919 r. i po 31.III 1924 r. zalicza się w klasie ustalonej według obowiązujących wówczas przepisów prawnych, przyczem w odnośnych klasach przyjmuje się kwoty w złotych, przewidziane w §§ 5 i 6 niniejszego rozporządzenia.

§ 10. 4 Wysokość rent tych osób, które nabyły uprawnienia przed 1 maja 1924 r. zostanie przeliczona w ten sposób, iż wynosić one będą tyle złotych, ile pełnych marek wynosiła całkowita renta według postanowień Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy z 19.VII 1911 r.

§ 11. Wypłacane przez Ubezpieczalnie renty górnicze dla inwalidów, wdów i sierot przejęte z niemieckich Kas Brackich w myśl art. 8 ustawy z dn. 19 grudnia 1923 r. w przedmiocie wykonania decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 17 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. r. 1924 № 7, poz. 63) wynoszą tyle złotych ile pełnych marek wynosiły według odpowiednich statutów Kas Brackich w dniu przejęcia przez Ubezpieczalnie, jednak nie więcej ponad 50 zł. miesięcznie.

§ 12. Wszelkie dodatki drożyźniane do rent unormowanych niniejszem rozporządzeniem znosi się.

§ 13. Rada Ministrów może zmienić kwoty ustalone w § 1 i § 8 niniejszego rozporządzenia w zależności od sytuacji finansowej instytucji ubezpieczającej.

§ 14. Wykonanie niniejszego rozporządzenia poruczam Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej,

§ 15. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życic; z dniem ogłoszenia i mocą obowiązującą od dn. 1 maja 1924 r.

¹ § 1 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 13 maja 1925 r. (Dz.U.25.65.452) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1925 r.

² § 4 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 13 maja 1925 r. (Dz.U.25.65.452) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1925 r.

³ § 8 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 13 maja 1925 r. (Dz.U.25.65.452) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1925 r.

⁴ § 10 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 13 maja 1925 r. (Dz.U.25.65.452) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1925 r.