Art. 4. - Zastosowanie w przemyśle cukrowniczym Dekretu z dnia 23 listopada 1918 r. o 8-godzinnym dniu pracy.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.3.87

Akt utracił moc

Wersja od: 16 listopada 1919 r.

Art.  4. ¹

Poczynając od następnej kampanji 1919/20 roku roboty w cukrowniach podczas fabrykacji prowadzone być winny na 3 zmiany po 8 godzin we wszystkich działach, wymagających pracy nieprzerwanej, przyczem okres kampanji w cukrowniach należy traktować jako pracę w okolicznościach wyjątkowych, która ze względu na jej nieprzerwalność trwać może do 56 godzin w tygodniu. Nadliczbowe godziny ponad 46 godzin w tygodniu są obowiązkowe i winny być specjalnie wynagradzane.

¹ Z dniem 16 listopada 1919 r. przepis nin. artykułu uzupełnia się w taki sposób, iż w razie udowodnionej niemożności wprowadzenia w poszczególnych cukrowniach podczas kampanji 1919/20 pracy na 3 zmiany, upoważnia się Obwodowych Inspektorów Pracy, by po dokładnem zbadaniu sprawy na miejscu udzielali zakładom tym zezwoleń na utrzymanie podczas kampanji 1919/20 pracy na dwie zmiany 12-godzinne tych kategorji pracowników, których nieprzerywana praca jest niezbędna ze względu na produkcję cukru, a których trzeciej zmiany nie można w tym roku utworzyć, zgodnie z rozporządzeniem dodatkowym Ministra Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu z dnia 10 października 1919 r. o zastosowaniu w przemyśle cukrowniczym dekretu z dnia 23/XI.1918 r. o 8-mio godzinnym dniu pracy (Dz.U.19.83.453).