Zastosowanie w przemyśle cukrowniczym Dekretu z dnia 23 listopada 1918 r. o 8-godzinnym dniu pracy.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.3.87

Akt utracił moc
Wersja od: 16 listopada 1919 r.

ROZPORZĄDZENIE SZCZEGÓŁOWE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ W POROZUMIENIU Z MINISTREM PRZEMYSŁU I HANDLU
o zastosowaniu w przemyśle cukrowniczym Dekretu z dn. 23 listopada 1918 r. o 8-godzinnym dniu pracy.

Na mocy art. 8 Dekretu z dn. 23 listopada 1918 r. o 8-godzinnym dniu pracy zarządza się co następuje:

W czasie trwającej obecnie kampanji cukrowniczej 1918/19 r. wprowadzenie ograniczenia czasu trwania pracy do 8 godzin w tych cukrowniach, gdzie napotyka to na trudności, wstrzymuje się i warunki czasu trwania pracy pozostają aż do ukończenia bieżącej kampanji dotychczasowe, praca jednak ponad 8 godzin winna być dodatkowo wynagradzana zgodnie z art. 5 Dekretu.

Wprowadzenie 8-godzinnego dnia pracy w zastosowaniu do pracowników i robotników magazynowych i warsztatowych winno być wprowadzone już podczas bieżącej kampanji, z tem jednak zastrzeżeniem, że praca robotników warsztatowych, zgodnie z art. 5 Dekretu, w wypadkach, grożących zatrzymaniem biegu fabrykacji, jest obowiązkową pracą dodatkową, jako wywołaną przez wyjątkowe okoliczności.

W okresie robót pokampanijnych przepisy Dekretu o 8-godzinnym dniu pracy stosowane być winny w całej rozciągłości.

Poczynając od następnej kampanji 1919/20 roku roboty w cukrowniach podczas fabrykacji prowadzone być winny na 3 zmiany po 8 godzin we wszystkich działach, wymagających pracy nieprzerwanej, przyczem okres kampanji w cukrowniach należy traktować jako pracę w okolicznościach wyjątkowych, która ze względu na jej nieprzerwalność trwać może do 56 godzin w tygodniu. Nadliczbowe godziny ponad 46 godzin w tygodniu są obowiązkowe i winny być specjalnie wynagradzane.

1 Z dniem 16 listopada 1919 r. przepis nin. artykułu uzupełnia się w taki sposób, iż w razie udowodnionej niemożności wprowadzenia w poszczególnych cukrowniach podczas kampanji 1919/20 pracy na 3 zmiany, upoważnia się Obwodowych Inspektorów Pracy, by po dokładnem zbadaniu sprawy na miejscu udzielali zakładom tym zezwoleń na utrzymanie podczas kampanji 1919/20 pracy na dwie zmiany 12-godzinne tych kategorji pracowników, których nieprzerywana praca jest niezbędna ze względu na produkcję cukru, a których trzeciej zmiany nie można w tym roku utworzyć, zgodnie z rozporządzeniem dodatkowym Ministra Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu z dnia 10 października 1919 r. o zastosowaniu w przemyśle cukrowniczym dekretu z dnia 23/XI.1918 r. o 8-mio godzinnym dniu pracy (Dz.U.19.83.453).