Zastosowanie stałej jednostki do podatku od składów wędrownych na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.18.182

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 12 lutego 1924 r.
o zastosowaniu stałej jednostki, do podatku od składów wędrownych na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego.

Na mocy art. 1, 5, 6 i 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044), zarządza się co następuje:
Kwoty, odnoszące się do podatku od składów wędrownych wyrażone w markach niemieckich w ustawie pruskiej z dnia 27 lutego 1880 (Zb. ust. pr., str. 174), przelicza się na franki złote według przeciętnej: 1 frank = 0,80 mkn.

W szczególności przelicza się:

1)
w § 4 kwoty 50, 40 i 30 mkn. na kwoty 62, 50 i 37 franków złotych;
2)
w § 9 kwotę do 30 mkn. na kwotę; do 37 franków złotych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1924 r.