Zastosowanie stałej jednostki do opłaty stemplowej od kart do gry.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.28.279

Akt utracił moc

Wersja od: 27 marca 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU Z MINISTREM PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 25 lutego 1924 r.

w sprawie zastosowania stałej jednostki do opłaty stemplowej od kart do gry.

Na zasadzie art. 5 lit. b), 7 i 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044) zarządza się co następuje:

§ 1. Stawkę opłaty stemplowej od kart do gry, ustaloną w § 1 rozporządzenia Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu z dnia 31 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1047) na 100.000 mkp., przelicza się na 0.50 fr. zł. uwzględniając, że przeciętna wartość franka złotego z września, października i listopada 1923 r., poprzedzających ogłoszenie powołanego rozporządzenia, wynosi 193.259 mkp. oraz stosując niezbędne zaokrąglenie.

Najwyższy wymiar kar pieniężnych za przekroczenia przepisów ustawy z dnia. 6 lipca 1920 r. w przedmiocie opłaty stemplowej od kart do gry (Dz. U. R. P. № 101 poz. 666), ustanowionych w stałych kwotach w art. 10 i 12 powołanej ustawy, podwyższony w art. 9 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 296) na 1.500.000 mkp., przelicza się na 210 franków złotych uwzględniając, .że przeciętna wartość franka złotego z pierwszych trzech miesięcy 1923 r. wynosi 7.121 mkp.

§ 2. Opłata stemplowa ma być wpłacona w tej sumie marek polskich jaka wynika z pomnożenia stawki, określonej we frankach złotych przez kurs franka złotego, obowiązujący w dniu uiszczenia opłaty.

Sumę opłat, przypadającą do uiszczenia w markach polskich zaokrągla się w ten sposób, że końcówki tej sumy wynoszące 5.000 mkp. lub więcej zaokrągla się wzwyż do 10.000 mk., końcówki wynoszące mniej niż 5.000 mk. zastępuje się zerami.

§ 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w tydzień po ogłoszeniu i obowiązuje na, obszarze całej Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem górnośląskiej części województwa śląskiego.