Zastosowanie stałej jednostki do obliczania sum ubezpieczenia, składek ubezpieczeniowych i świadczeń za pogorzele, przy ubezpieczeniach od ognia budowli podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu w Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.10.91

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 24 stycznia 1924 r.

w przedmiocie zastosowania stałej jednostki do obliczania sum ubezpieczenia, składek ubezpieczeniowych i świadczeń za pogorzele, przy ubezpieczeniach od ognia budowli podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu w Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych.

Na mocy art. 9 i 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych, oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe t samorządowe (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044) i art. 42 ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r. o przymusie ubezpieczenia od ognia i o Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych (Dz. U. R. P. № 64 poz. 395) zarządza się co następuje:

§ 1. Obliczanie sum ubezpieczenia, składek ubezpieczeniowych, kar za nieuiszczanie tych składek, oraz świadczeń za pogorzele przy ubezpieczeniach od ognia budowli podlegających, w myśl art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r. o przymusie ubezpieczenia od ognia i o Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych (Dz. U. R. P. № 64 poz. 395), obowiązkowemu ubezpieczeniu w Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych, ma być uskuteczniane, począwszy od dnia 1 stycznia 1924 r. w frankach złotych.

§ 2. Obliczona w frankach złotych składka od ubezpieczeń w § 1 wskazanych wraz z dodatkowemi należnościami oraz kary za zwłokę przewidziane art. 12 cytowanej w § 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r., pobierane będą na podstawie odnośnych kwitów rejestrowych Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych, w markach polskich według ustalonej na okres 2 tygodniowy dla podatków przez Ministra Skarbu, w myśl art. 3 ustawy z dn. 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044) wartości franka złotego, obowiązującej w dniu poboru składki.

§ 3. Organy poboru składki ubezpieczeniowej obowiązane są:

a) stwierdzić w najbliższym urzędzie podatkowym względnie Kasie Skarbowej ustaloną na okres 2 tygodniowy przez Ministerstwo Skarbu dla podatków wartość franka złotego, oraz okres kalendarzowy przez który ta wartość obowiązuje;

b) wszelkie zebrane kwoty składek najpóźniej ostatniego powszedniego dnia każdego tygodnia przekazywać przez najbliższy urząd pocztowy do Pocztowej Kasy Oszczędności na konto Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych;

c) na obu odcinkach kwitu rejestrowego (kwit i grzbiet) zaznaczać kwotę pobraną w markach polskich oraz datę pobierania.

§ 4. Organy poboru, względnie egzekucji, składki ubezpieczeniowej obowiązane są następnego dnia po upływie 2 tygodniowego okresu, obowiązującego dla danej wartości franka złotego, wysyłać na formularzach ustalonych przez Polską Dyrekcją Ubezpieczeń Wzajemnych, wykaz pobranych kwot składki z okresu ostatnio obowiązującej wartości franka złotego i stwierdzić wypełnienie obowiązku, określonego w § 3 niniejszego rozporządzenia, co do przekazania pobranych kwot de Pocztowej Kasy Oszczędności.

§ 5. Obliczone w frankach złotych świadczenia za pogorzele wypłacane będą w markach polskich według przeciętnej wartości franka złotego za okres miesięczny, poprzedzający dzień wypłaty świadczenia, obliczonej na podstawie ustalonych przez Ministra Skarbu na każdy dzień wartości franka złotego.

§ 6. Składki i sumy ubezpieczenia przy ubezpieczeniach wskazanych w § 1 niniejszego rozporządzenia, wykazane w rejestrach poborowych w okresie czasu od 1 października 1923 r. do 31 grudnia 1923 r. w markach, polskich, ulegają przerachowaniu na franki złote według przeciętnej wartości franka złotego za miesiąc grudzień 1923 r. ustalonej rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 4 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 3 poz. 17) na 956.505 mkp.

Na tych samych zasadach ulegną przerachowaniu niewypłacone świadczenia za pogorzele wynikłe przed 1 stycznia 1924 r.

Pobór wskazanych w ustępie 1 niniejszego paragrafu składek przed ogłoszeniem niniejszego rozporządzenia nieopłaconych odbywać się będzie na zasadach określonych w § 2, wypłata zaś wskazanych w ustępie 2 niniejszego paragrafu świadczeń za pogorzele, na zasadach określonych w § 5 niniejszego rozporządzenia.

§ 7. Podwyższenie w frankach złotych sum ubezpieczenia przy ubezpieczeniach od ognia w § 1 niniejszego rozporządzenia wskazanych, do norm przepisanych art. 2 cytowanej w tymże paragrafie ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r., dokonanem będzie w drodze rozpisania dodatkowych rejestrów i poboru uzupełniającej składki.

§ 8. Conajmniej dwadzieścia pięć procent składek pobranych od ubezpieczeń wskazanych w § 1 niniejszego rozporządzenia, ma Polska Dyrekcja Ubezpieczeń Wzajemnych umieszczać w polskich papierach państwowych, opiewających na złote polskie, franki złote lub inny miernik stały.

§ 9. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1924 r.