§ 2. - Zastosowanie stałej jednostki do kosztów postępowania przed Najwyższym Trybunałem Administracyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.21.227

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1924 r.

§ 2. O ile uiszczenie opłaty względnie kaucji, ustalonych w § 1 rozporządzenia niniejszego we frankach złotych, następuje bez decyzji Najwyższego Trybunatu Administracyjnego (art. 2, 4 ustęp pierwszy i art. 5 ustawy z dnia 22 września 1922 r. Dz. U. R. P. № 89 poz. 800), to należności te maje; być uiszczone xv tej sumie marek polskich, jaka wynika z pomnożenia należnej kwoty franków złotych przez kurs franka złotego, obowiązujący w dniu, w którym opłata lub kaucja staje się płatną.

Opłaty dodatkowe (art. 3 ustęp drugi i trzeci i art. 4 ustęp drugi powołanej ustawy) wymierza się we frankach złotych.

Wymiar opłaty dodatkowej nie może zawierać ułamków franka złotego mniejszych niż dziesiąta część franka złotego.

W przypadkach, gdy w myśl art. 4 ustęp drugi powołanej ustawy Najwyższy Trybunał Administracyjny uzna za właściwe rozpoznać podanie za dodatkowem pobraniem należnej opłaty, a suma opłat, które mają być pobrane dodatkowo, określona we frankach złotych, zawiera ułamki franka złotego o więcej niż jednem miejscu dziesiątnem, to setne części franka złotego wynoszące 5 lub więcej zaokrągla się w decyzji Najwyższego Trybunału Administracyjnego wzwyż do pełnych dziesiątych części franka złotego; ułamki franka złotego niższe niż 5 setnych- opuszcza się.