Zastosowanie jednostki stałej do wymiaru opłat w zakresie ubezpieczeń od wypadków w b. dzielnicy pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.19.192

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lutego 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 5 lutego 1924 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej w przedmiocie zastosowania jednostki stałej do wymiaru opłat w zakresie ubezpieczeń od wypadków w b. dzielnicy pruskiej.

Na mocy postanowień art. 7, 9 i 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 roku o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044), zarządza się co następuje:

§ 1. Opłaty ubezpieczeniowe, które najeży pobrać od pracodawców w mysi obowiązujących w b. dzielnicy pruskiej przepisów księgi III Ordynacji Ubezpieczeniowej Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r., winny być, o ile nie są już obliczone we frankach złotych, przerachowane na nie podług przeciętnego kursu franka złotego w odnośnym okresie obrachunkowym.

Przerachowanie to zastosowane będzie po raz pierwszy do opłat za rok 1923, a mianowicie na podstawie przeciętnego kursu franka złotego w wysokości 138.535 mk. p.

Opłaty wymierzone we frankach złotych wpłacane będą w markach polskich podług kursu franka złotego w dniu wpłaty do instytucji.

O ileby przed Wejściem w życie niniejszego rozporządzenia zostają już wymiar/tona opłata za r. 1923 w markach polskich, dokonany być winien wymiar ponowny w myśl przepisów niniejszego rozporządzenia. Kwoty, uiszczona na poczet wymierzanych już poprzednio w markach polskich opłat za rok 1923, będą, po przeliczeniu na franki złote podług kursu w dniu ich uiszczenia, potracone 2 ponownie wymierzanych opłat.

§ 2. Opłaty wymierzone' w markach polskich za lata do roku 1922 włącznie, a nie zapłacone jeszcze do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenie, przerachowane będą po kursie obowiązującym w dniu Wejścia w życia niniejszego rozporządzenia.

§ 3. Ewentualne zaliczki na opłaty ubezpieczeniowe, wymierzane będą we frankach złotych, a wpłacane w markach polskich sposobem przewidzianym w § 1 ust. 3 podług kursu franka złotego w dniu wpłaty.

Zaliczki wymierzone i już pobrane w markach polskich na opłaty za r. 1923 będą przy potrącaniu od opłat przerachowane na franki złote podług przeciętnego kursu za r. 1923.

§ 4. Jeśli przy zastosowaniu niniejszego rozporządzenia wypadnie kwota franków złotych z więcej, niż jeden, znakami dziesiętnemi, a zarazem setne części franka złotego wynoszą 5 lub więcej, to zaokrągla się je wzwyż do pełnej dziesiątej części franka złotego, w przeciwnym razie setne i dalsze części franka złotego opuszcza się.

§ 5. Jeśli z przeliczenia należnej sumy franków złotych na marki polskie, dokonanego przy spłacie należności, wyniknie suma marek polskich niepodzielna przez 10.000, a zarazem 4 ostatnie cyfry wynoszą 5.000 lub więcej, to zaokrągla się ją wzwyż do kwoty podzielnej przez 10.000; jeśli ostatnie cztery cyfry tworzą liczbę niższą, niż 5.000, to zastępuje się je zerami.

§ 6. Od składek i opłat zalegających oblicza się odsetki za zwłoką w wysokości 2% miesięcznie.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.