§ 4. - Zastępcze ubezpieczenie pensyjne funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.5.37

Akt utracił moc

Wersja od: 31 stycznia 1923 r.

§ 4. 2 Przedstawiciele Instytucji zastępczych którzy wniosą podania o nadanie tym instytucjom właściwości zakładu zastępczego w myśl ustawy, wyszczególnionej w § 1 niniejszego rozporządzenia, w terminie i z załącznikami określonemi w § 3 tegoż rozporządzenia i którzy do dnia 31 marca 1923 r. nie otrzymają decyzji odmownej na swe podania, winni najpóźniej do dnia 31 lipca 1923 r. przedłożyć:

1) 5 egzemplarzy statutu wraz z oświadczeniem zgody na treść przedkładanego statutu ze strony każdego z odnośnych służbodawców i większości jego funkcjonariuszy, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia:

2) zamknięcie rachunkowe za rok 1921 z załącznikami określonemi w § 3 p. 2 niniejszego rozporządzenia;

3) bilans asekuracyjno-techniczny według stanu ubezpieczenia na dniu 31 grudnia 1921 r., przyczem co do wysokości świadczeń należy uwzględnić wymogi § 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. Do bilansu należy dołączyć wyjaśnienia, pojedyncze rachunki oraz sposób obliczenia rezerwy premjowej i premji netto przy zastosowaniu podstaw rachunkowych zakłada pensyjnego dla funkcjonarjuszy;

4) umotywowane oświadczenie, ze stała liczba ubezpieczonych odpowiada i przypuszczalnie odpowiadać będzie wymogom § 65 p. 1 ustawy, wyszczególnionej w § 1 niniejszego rozporządzenia.

² § 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1922 r. (Dz.U.23.10.62) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 1923 r.