§ 3. - Zastępcze ubezpieczenie pensyjne funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.5.37

Akt utracił moc

Wersja od: 31 stycznia 1923 r.

§ 3. 1 Przedstawiciele istniejących instytucji zastępczych, które mają siedzibę swą na ziemiach b. państw austrjackiego i węgierskiego, wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej, o ile pragną zatrzymać lub uzyskać dla tych instytucji właściwość zakładu zastępczego, winni wnieść do dnia 31 stycznia 1923 r. podanie do Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

Do podania dołączyć należy:

1) ostatni obowiązujący statut instytucji zastępczej, zaopatrzony klauzulą zatwierdzającą;

2) zamknięcia rachunkowe (bilans i rachunek obrotowy) za rok 1920 wraz z wykazami lokacji funduszów, sporządzonemi według wzorów, przepisanych rozporządzeniem austr. Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 grudnia 1914 r. w przedmiocie wykazów o toku interesów w zakresie ubezpieczenia pensyjnego funkcjonarjuszy (austr. Dz. Ust. № 348);

3) wykazy osób, pobierających świadczenia, wykazy ubezpieczonych, którzy wystąpili z obowiązku ubezpieczenia i wykazy sporów o świadczenia. Wykazy te mają być sporządzone według wzorów (5e, 9 i 8), przepisanych rozporządzeniem powołanem w p. 2 niniejszego paragrafu;

4) spisy ubezpieczonych według stanu w dniu 31 grudnia 1920 i 1921 r., ugrupowane według płci, przyczem w spisie za rok 1921 przy każdej osobie ma być podana:

a) data urodzenia,

b) stan (kawaler, wdowiec i t. p.),

c) ilość i wiek dzieci do lat 18,

d) kwota poborów ostatnio zaliczonych do ubezpieczenia,

e) czas trwania ubezpieczenia (początek, ewentualne przerwy);

5) projekt statutu, dostosowanego do ustawy, wyszczególnionej w § 1 niniejszego rozporządzenia, względnie oświadczenie, że statut taki w jaknajkrótszym czasie władzy nadzorczej przedłożony zostanie;

6) wykaz służbodawców z podaniem ilości osób ubezpieczonych u każdego, o ile zakład zastępczy ma ubezpieczać funkcjonarjuszy więcej niż jednego służbodawcy;

7) oświadczenie, zawierające odpowiedź na następujące pytania:

a) czy była złożona kaucja po myśli § 67 ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. (austr. Dz. Ust. z r. 1907 № 1) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem cesarskiem z dnia 25 czerwca 1914 r. o ubezpieczeniu pensyjnem (austr. Dz. Ust. № 138) i w jakiej wysokości,

b) czy i w jakiej wysokości austrjackie pożyczki wojenne zostały zarejestrowane,

c) czy instytucja zastępcza istniała już przed 1 stycznia 1909 r., jako instytucja zaopatrzenia,

d) jakich gwarancji służbodawca może dostarczyć na zabezpieczenie finansowych podstaw ubezpieczenia.

W razie, gdy zakład zastępczy ma być. utworzony z połączenia kilku pokrewnych umów zastępczych, załączniki, wymienione wyżej z wyjątkiem wykazu służbodawców, mają być przedłożone dla każdej umowy zastępczej osobno.

Wykazy, wymienione w p. 3 i 4 niniejszego paragrafu mają być sporządzone w podwójnej ilości egzemplarzy.

¹ § 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1922 r. (Dz.U.23.10.62) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 1923 r.