Zastępcze dokumenty i adnotacje w aktach stanu cywilnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1940.13.35

Akt utracił moc

Wersja od: 28 września 1940 r.

DEKRET

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 20 sierpnia 1940 r.

o zastępczych dokumentach i adnotacjach stanu cywilnego.

Na podstawie art. 79 ust. (2) ustawy konstytucyjnej stanowię co następuje:

Art.  1.

W czasie trwania wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną mogą być w razie rzeczywistej potrzeby wydawane zastępcze dokumenty stanu cywilnego, zamiast wypisów z ksiąg stanu cywilnego, znajdujących się na okupowanym obszarze Państwa.

Art.  2.

1) Dokumenty wymienione w artykule poprzedzającym wydaje na wniosek strony Minister Sprawiedliwości.

(2) Strona ma obowiązek udowodnienia prawdziwości danych potrzebnych do; wystawienia dokumentu. W przypadku dowodu ze świadków konieczne jest zeznanie co najmniej dwóch wiarogodnych osób.

Art.  3.

1) Urzędami powołanymi do przyjmowaniu wniosków o wydanie dokumentów, wymienionych w art. 1, oraz do przeprowadzenia zaofiarowanych dowodów są urzędy konsularne R.P. i wydziały konsularne w przedstawicielstwach dyplomatycznych R.P.

(2) Świadków przesłuchiwać może tylko kierownik urzędu konsularnego, inny zaś urzędnik tylko wówczas, gdy otrzyma imienne upoważnienie Ministra Spraw Zagranicznych udzielone w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

(3) Świadków należy przed przesłuchaniem uprzedzić o odpowiedzialności z art. 140 Kodeksu Karnego i wzmiankę o tym umieścić w protokóle przesłuchania, który podpisują strona, świadkowie oraz spisujący protokół.

(4) Po przeprowadzeniu dowodów akta zostaną przedstawione Ministrowi Sprawiedliwości do decyzji.

Art.  4.

Osoby zamieszkałe w siedzibie rządu polskiego mogą składać wnioski o wydanie dokumentów wymienionych w art. 1 również w Ministerstwie Sprawiedliwości, które wówczas samo przeprowadza dowody z zachowaniem przepisu ust. (3) artykułu poprzedzającego.

Art.  5.

W razie ujawnienia, że twierdzenia i przedstawione dowody, na których podstawie został wystawiony zastępczy dokument stanu cywilnego, są niezgodne z prawdziwym stanem rzeczy, Minister Sprawiedliwości uchyli swą decyzję, unieważni dokument i ogłosi o tym w części drugiej Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  6.

Po zwolnieniu obszaru Państwa spod okupacji Ministerstwo Sprawiedliwości prześle odpis wystawionego dokumentu do właściwych ksiąg stanu cywilnego.

Art.  7.

1) Jeżeli w związku z rozwiązaniem małżeństwa, zmianą nazwiska, przysposobieniem, uznaniem ślubności lub w innych przypadkach prawo przewiduje konieczność lub możliwość dokonania adnotacji w aktach stanu cywilnego, a właściwe księgi znajdują się na okupowanym obszarze Państwa, adnotacja może być dokonana zastępczo w aktach Ministerstwa Sprawiedliwości.

(2) Jeżeli podstawą adnotacji jest orzeczenie sądowe lub decyzja władzy administracyjnej, adnotacja może nastąpić dopiero po stwierdzeniu, że podstawa ta jest prawomocna.

Art.  8.

Po zwolnieniu obszaru Państwa spod okupacji Ministerstwo Sprawiedliwości prześle odpis adnotacji do właściwych akt stanu cywilnego celem dokonania w nich odpowiedniej wzmianki.

Art.  9.

1) Wysokość opłat za wystawienie zastępczych dokumentów stanu cywilnego i dokonywanie zastępczych adnotacji stanu cywilnego określi rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości wydane w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych i Skarbu.

(2) Osoby niezamożne będą korzystały z całkowitego lub częściowego zwolnienia od opłat.

Art.  10.

Dekret niniejszy traci moc obowiązującą w odniesieniu do całego Państwa lub jego poszczególnych części w terminach ustalanych przez rozporządzenia Rady Ministrów.

Art.  11.

Wykonanie dekretu niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych i Skarbu.

Art.  12.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.