Zasiłki i pomoc dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.43.395 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1956 r.

USTAWA

z dnia 23 lipca 1945 r.

o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego. ^*

Art.  1.

Prawo do zasiłków i pomocy służy osobom, pozostałym po uczestnikach demokratycznego ruchu podziemnego lub partyzanckiego, którzy ponieśli śmierć w związku z walką o wyzwolenie Polski i zabezpieczenie w niej władzy ludowej.

Art.  2.

Za osoby, uprawnione do zasiłków i pomocy (art. 1), uważa się:

a) wdowę, chociażby związku małżeńskiego nie zawarto w formie prawem przepisanej, jeżeli pozostawała w trwałej spólnocie małżeńskiej z poległym i nie posiada samodzielnych środków utrzymania,

b) dzieci urodzone z małżeństwa, uprawnione, przysposobione oraz dzieci pozamałżeńskie i pasierbów do 18 roku życia, a jeżeli kształcą się w szkołach wyższych lub zawodowych - do chwili ukończenia nauki nie dłużej jednak niż do 25 roku życia pod warunkiem, że nie pobierają stypendium wyższego od przyznanego zasiłku,

c) inne osoby niezdolne do pracy, które pozostawały na wyłącznym utrzymaniu uczestnika ruchu podziemnego lub partyzanckiego.

Art.  3.

Wyłączone są od korzystania z uprawnień, objętych niniejszą ustawą, osoby skazane prawomocnie po dniu 22 lipca 1944 r. na karę dodatkową utraty praw publicznych lub obywatelskich praw honorowych.

Art.  4. ¹

(1) Wysokość zasiłku dla osób wymienionych w art. 2 lit. a) wynosi 156 zł miesięcznie.

2). Wysokość zasiłku dla każdej osoby wymienionej w art. 2 lit. b) i c) wynosi 115 zł miesięcznie.

3). Łączna kwota zasiłków, przypadających osobom pozostałym (art. 2), nie może przekraczać sumy 534 zł miesięcznie.

Art.  5.

(1) Jeżeli osoba uprawniona do zasiłków ma lub uzyska środki, zapewniające jej egzystencję, prawo do zasiłków ulega zawieszeniu na czas posiadania tych środków.

(2) Kwoty, nienależnie pobrane tytułem zasiłków, podlegają zwrotowi bez względu na to, czy miało miejsce świadome wprowadzenie władzy w błąd.

(3) O zwrocie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków orzekają wojewódzkie komisje kwalifikacyjne.

(4) Przymusowe ściąganie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków następuje w trybie, przewidzianym w dekrecie z dnia 28 stycznia 1947 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 84).

Art.  6.

Zasiłki pobierane na zasadzie niniejszej ustawy są wolne od podatków i nie podlegają zajęciu w drodze egzekucji z wyjątkiem ustawowych roszczeń alimentacyjnych na rzecz wstępnych i zstępnych.

Art.  7.

Osoby, pozostałe po uczestnikach ruchu podziemnego lub partyzanckiego (art. 2), korzystają z następującej pomocy:

a) służy im prawo pierwszeństwa przy równych kwalifikacjach w przyjmowaniu do pracy, w otrzymywaniu koncesji, przydziałów mieszkaniowych, stypendiów, w przyjmowaniu do zakładów naukowych, burs i zakładów leczniczych;

b) otrzymują bezpłatną pomoc lekarską na koszt Państwa w ubezpieczalniach społecznych oraz w państwowych i samorządowych zakładach leczniczych;

c) przy osiedleniu na ziemiach zachodnich - korzystają z wszelkich ulg i udogodnień, jakie służą rodzinom żołnierzy Wojska Polskiego.

Art.  8.

(1) Prawo do zasiłków i pomocy w zakresie, przewidzianym niniejszą ustawą, ustala na wniosek komisyj kwalifikacyjnych, urzędujących przy powiatowych radach narodowych, wojewódzka komisja kwalifikacyjna, urzędująca przy wojewódzkiej radzie narodowej.

(2) Od orzeczeń wojewódzkiej komisji kwalifikacyjnej służy odwołanie do Głównej Komisji Kwalifikacyjnej, urzędującej przy Radzie Państwa.

(3) Główną Komisję Kwalifikacyjną powoła Rada Państwa, która ustali jej skład i tryb postępowania.

(4) Główna Komisja Kwalifikacyjna sprawuje nadzór nad działalnością komisyj kwalifikacyjnych przy powiatowych i wojewódzkich radach narodowych.

Art.  9. ²

Osobom, pozostałym po uczestnikach ruchu podziemnego lub partyzanckiego (art. 2) szczególnie zasłużonych w walkach o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego, Główna Komisja Kwalifikacyjna może przyznać wyższe zasiłki, niż przewidziane w art. 4.

Art.  10.

Minister Pracy i Opieki Społecznej ustali w rozporządzeniach, wydanych za zgodą Prezesa Rady Ministrów i w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej oraz Finansów tryb postępowania w sprawie o przyznanie uprawnień do zasiłków i pomocy, skład i sposób powołania komisyj kwalifikacyjnych, a także terminy ostateczne do zgłaszania uprawnień przez osoby zainteresowane.

Art.  11.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej za zgodą Prezesa Rady Ministrów i w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Finansów, Zdrowia, Oświaty, Górnictwa, Przemysłu Ciężkiego, Przemysłu Lekkiego, Przemysłu Rolnego i Spożywczego, Handlu Wewnętrznego oraz Handlu Zagranicznego.

^*Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o podwyższeniu i przywróceniu niektórych zaopatrzeń dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego (Dz.U.56.56.255) osobom, które w dniu 1 lipca 1956 r. pobierały zasiłki na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r., przysługuje zamiast tych zasiłków prawo do renty rodzinnej. Zobacz art. 1 ust.2-4 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r.

¹ Art. 4 zmieniony przez art. 2 ust. 1 dekretu z dnia 28 stycznia 1953 r. zmieniającego niektóre przepisy o zaopatrzeniach (Dz.U.53.9.29) z dniem 4 stycznia 1953 r.

² Zgodnie z art. 2 ust. 2 dekretu z dnia 28 stycznia 1953 r. zmieniającego niektóre przepisy o zaopatrzeniach (Dz.U.53.9.29), z dniem 4 stycznia 1953 r. podwyższa się o 37% zasiłki przyznane przed dniem wejścia w życie tego dekretu.