Rozdział 7 - Zasiłek wyrównawczy. - Zasady zaszeregowania funkcjonarjuszów Kontroli Państwowej, dodatki funkcyjne, lokalne i służbowe oraz termin płatności uposażenia i umundurowania niższych funkcjonarjuszów Kontroli Państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.4.27

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 1934 r.

Rozdział  VII.

Zasiłek wyrównawczy.

§  16.

(1) Funkcjonarjusze Kontroli Państwowej, którzy w związku z zaszeregowaniem do nowych grup uposażenia (§ 15) tracą przy porównaniu dotychczasowej płacy netto z nowem uposażeniem (uposażenie zasadnicze wraz z ewentualnym dodatkiem lokalnym, dodatkiem funkcyjnym, służbowym) więcej niż 7% dotychczasowej płacy netto, pobierają zasiłek wyrównawczy.

(2) Zasiłek ten winien pokrywać różnicę między pełną stratą a stratą 7%.

(3) Nie wypłaca się zasiłku wyrównawczego w przypadkach, w których zasiłek ten miałby wynieść mniej, niż 5 zł, jeśli chodzi o pobierających uposażenie grupy VIII i niższej, a mniej niż 10 zł, jeśli chodzi o pobierających uposażenie grupy VII i wyższej.

(4) Przez dotychczasową płacę netto, o której mowa w ustępie 1 niniejszego paragrafu, rozumie się uposażenie, jakie przysługiwało w dniu 1 stycznia 1934 r. wraz z dodatkiem regulacyjnym, ekonomicznym, mieszkaniowym, kresowym, wyrównawczym, funkcyjnym, służbowym, po potrąceniu podatku dochodowego, opłaty emerytalnej i opłaty na Fundusz Pracy.

(5) Przyznane zasiłki winny być zaokrąglone do 5 zł względnie kwot podzielnych przez pięć, przyczem kwoty od 2 zł 50 gr wzwyż uzupełnia się do 5 zł.

§ 17. Zasiłek wyrównawczy nie będzie wypłacany, albo będzie odpowiednio zmniejszony, jeżeli funkcjonarjusz Kontroli Państwowej awansuje do wyższej grupy uposażenia, lub otrzyma dodatek funkcyjny, albo służbowy, którego uprzednio nie otrzymywał, lub otrzymywał w niższym wymiarze.