Zasady zaszeregowania do grup uposażenia sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem, prokuratorów, oraz asesorów i aplikantów sądowych, tudzież dodatki lokalne i funkcjne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.102.782

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1948 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 19 grudnia 1933 r.
o zasadach zaszeregowania do grup uposażenia sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem, prokuratorów, oraz asesorów i aplikantów sądowych, tudzież o dodatkach lokalnych i funkcyjnych.

Na podstawie art. 3, 4 i 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o uposażeniu sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem oraz prokuratorów (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 665) zarządza się co następuje:
1) Sędziowie i prokuratorzy otrzymują uposażenie:

Pierwszy Prezes, Prezesi i Pierwszy Prokurator Sądu Najwyższego, Pierwszy Prezes i Prezesi Najwyższego Trybunału Administracyjnego, Prezes Trybunału Ubezpieczeń Społecznych - grupy I.

Sędziowie i Prokuratorzy Sądu Najwyższego, Sędziowie Najwyższego Trybunału Administracyjnego, Prezesi, Wiceprezesi i Prokuratorzy Sądu Apelacyjnego, Wiceprezesi i Sędziowie Trybunału Ubezpieczeń Społecznych, Prezesi Okręgowych Sądów Ubezpieczeń Społecznych - grupy I lub II.

Sędziowie i Wiceprokuratorzy Sądów Apelacyjnych, Sędziowie Śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia, Prezesi, Wiceprezesi i Prokuratorzy Sądów Okręgowych, Wiceprezesi i Sędziowie Okręgowych Sądów Ubezpieczeń Społecznych - grupy II lub III.

Sędziowie, Wiceprokuratorzy i Podprokuratorzy Sądów Okręgowych i Sędziowie Śledczy, Sędziowie Grodzcy, Przewodniczący i Zastępcy Przewodniczących Sądów Pracy - grupy III lub IV.

(2)
W przypadkach wyjątkowych Minister Sprawiedliwości może za zgodą Prezesa Rady Ministrów przyznać sędziemu i prokuratorowi grupę uposażenia bezpośrednio wyższą.
Asesorzy i aplikanci sądowi, przyjęci na etat płatny, otrzymują uposażenie następujących grup, ustanowionych w art. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663):

Asesorzy sądowi - grupy VII lub VIII,

Aplikanci sądowi - grupy IX lub X.

(1) Grupę uposażenia przyznaje według zasad, określonych w § 1, Minister Sprawiedliwości, a w stosunku do sędziów Najwyższego Trybunału Administracyjnego - Prezes Rady Ministrów.
(2) 
Grupę uposażenia asesorom i aplikantom sądowym przyznaje według zasad, określonych w § 2, prezes właściwego sądu apelacyjnego.
 Sędziowie i prokuratorzy, zajmujący wymienione poniżej stanowiska kierownicze, otrzymują dodatki funkcyjne:
miesięcznie złotych
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego20.000 zł
Pierwszy Prokurator Sądu Najwyższego18.000 zł
Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Trybunału Ubezpieczeń Społecznych, Prezes Sądu Apelacyjnego15.000 zł
Prokurator Sądu Apelacyjnego, Wiceprezes Trybunału Ubezpieczeń Społecznych12.000 zł
Prezes Sądu Okręgowego, Prezes Okręgowego Sądu Ubezpieczeń Społecznych10.000 zł
Wiceprezes Sądu Apelacyjnego, Przewodniczący Wydziału Sądu Apelacyjnego, Zastępca Prokuratora Sądu Apelacyjnego, Prokurator Sądu Okręgowego, Wiceprezes Sądu Okręgowego, Przewodniczący Wydziału Sądu Okręgowego, Zastępca Prokuratora Sądu Okręgowego, Wiceprezes Okręgowego Sądu Ubezpieczeń Społecznych, Kierownik Sądu Grodzkiego, liczącego ponad 15 sędziów7.000 zł
Kierownik oddziału zamiejscowego Prokuratury Okręgowej, Kierownik Sądu Grodzkiego, liczącego ponad 5 sędziów6.000 zł
Kierownicy Pozostałych Sądów Grodzkich, Kierownicy rejonów prokuratorskich5.000 zł
 Sędziom i prokuratorom, pełniącym służbę w m.st. Warszawie, przyznaje się dodatek lokalny w następującej wysokości:
Grupa uposażenia zasadniczegoMiesięcznie złotych
I950
II850
III750
IV650
 Sędziom i prokuratorom, pełniącym służbę w mieście Gdyni, przyznaje się dodatek lokalny w następującej wysokości:
w grupie uposażenia:złotych miesięcznie:
I220
II160
III120
IV80
 Sędziom i prokuratorom, pełniącym służbę na obszarze miasta i powiatu Gdańska, miasta Gdyni, powiatu morskiego oraz Ziem Odzyskanych z wyjątkiem powiatu gliwickiego, bytomskiego i zabrskiego, przyznaje się dodatek lokalny w następującej wysokości:
Grupa uposażenia zasadniczegoMiesięcznie złotych
I2.550
II2.000
III1.700
IV1.400
§ 7.
A. 
Asesorom i aplikantom sądowym przyznaje się zależnie od ich grup uposażenia takie dodatki lokalne, jakie są przyznane funkcjonariuszom państwowym na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663).
1). Dodatek rodzinny ustala się w wysokości 200 z1 miesięcznie na każdego członka rodziny.

2). Za członka rodziny uważa się pozostające na utrzymaniu osoby pobierającej dodatek żonę oraz dzieci (z małżeństwa, pozamałżeńskie, przysposobione) i pasierbów do lat 14, o ile zaś uczęszczają do szkoły powszechnej, średniej lub wyższej - do czasu ukończenia szkół.

3).  7  Na równi z członkami rodziny traktowane są wojenne sieroty bez ojca i matki, pozostające na utrzymaniu osoby pobierającej dodatek pod warunkiem, że fakt sieroctwa wojennego i fakt pozostawania na utrzymaniu stwierdzony zostanie zaświadczeniem organów opieki społecznej władz administracji ogólnej I instancji, odnawianym po upływie każdego roku od daty wystawienia zaświadczenia.

(1) Sędziów i prokuratorów w sądownictwie powszechnem, pozostających w służbie w dniu 1 lutego 1931 r. Minister Sprawiedliwości zaszereguje do nowych grup uposażenia według zasad następujących:
1)pozostającychw grupieD -do grupyIlubII;
2)""C -"II"III;
3)""B -"III"IV;
4)""A -"IV.
(2)
W przypadkach wyjątkowych Minister Sprawiedliwości może za zgodą Prezesa Rady Ministrów przyznać sędziemu i prokuratorowi w sądownictwie powszechnem grupę uposażenia bezpośrednio wyższą od odpowiedniej grupy uposażenia przewidzianej w ust. (1).
(3)
Sędziów Najwyższego Trybunału Administracyjnego, pozostających w służbie w dniu 1 lutego 1934 r., Prezes Rady Ministrów zaszereguje do grupy I lub II.
(4)
Przy zaszeregowaniu na podstawie ustępów poprzednich nie obowiązują przepisy § 1.
(1) Sędziowie i prokuratorzy, którzy tracą przy porównaniu dotychczasowej płacy netto z nowem uposażeniem więcej niż 7 % tej dotychczasowej płacy netto, pobierają zasiłek wyrównawczy.
(2) 
Przez nowe uposażenie rozumie się przyznane z dniem 1 lutego 1934 r. uposażenie zasadnicze nowej grupy wraz z dodatkiem lokalnym i funkcyjnym.
(3) 
Przez dotychczasową płacę netto rozumie się uposażenie, jakie przysługiwało w dniu 1 stycznia 1934 r. wraz z wszelkiemi dodatkami (regulacyjnym, ekonomicznym, mieszkaniowym, kresowym, wyrównawczym, funkcyjnym, służbowym i innemi stałemi dodatkami miesięcznemi), po potrąceniu podatku dochodowego, opłaty emerytalnej oraz opłaty na Fundusz Pracy.
(4) 
Zasiłek wyrównawczy wynosi różnicę między pełną stratą, a stratą 7 %, przyczem nie przysługuje temu, komu należałby się w kwocie poniżej 10 złotych. Kwotę zasiłku należy zaokrąglić do sumy podzielnej przez pięć, przyjmując kwotę od 2 zł 50 gr wzwyż za pięć złotych.
(5) 
Zasiłek wyrównawczy nie przysługuje lub podlega stosownemu zmniejszeniu w razie przejścia do wyższej grupy uposażenia, albo otrzymania dodatku funkcyjnego, niepobieranego uprzednio, lub pobieranego w niższym wymiarze.
Do asesorów i aplikantów sądowych, którzy otrzymali płatny etat przed dniem 1 lutego 1934 r., stosuje się odpowiednio przepisy § 44, 62, 63 i 64 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1933 r. o zasadach zaszeregowania funkcjonarjuszów państwowych do grup uposażenia i automatycznego przechodzenia nauczycieli do wyższych grup uposażenia, o dodatkach lokalnych, funkcyjnych i służbowych, oraz o umundurowaniu niższych funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 102, poz. 781).
Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom Sprawiedliwości i Skarbu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1934 r.
1 § 1:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 6 lutego 1935 r. (Dz.U.35.10.51) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lutego 1935 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 9 stycznia 1947 r. (Dz.U.47.10.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1946 r.

2 § 4:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 lipca 1937 r. (Dz.U.37.56.439) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 lipca 1937 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 13 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.28.180) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1946 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 9 stycznia 1947 r. (Dz.U.47.10.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1946 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 września 1948 r. (Dz.U.48.44.320) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1948 r.

3 § 5:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 13 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.28.180) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1946 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 9 stycznia 1947 r. (Dz.U.47.10.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1946 r.

4 § 5a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 1 czerwca 1938 r. (Dz.U.38.43.356) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1938 r.
5 § 6:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 1 czerwca 1938 r. (Dz.U.38.43.356) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1938 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 13 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.28.180) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1946 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 9 stycznia 1947 r. (Dz.U.47.10.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1946 r.

6 § 7a:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 13 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.28.180) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1946 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 9 stycznia 1947 r. (Dz.U.47.10.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1946 r.

7 § 7a ust. 3 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1947 r. (Dz.U.48.2.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 1948 r.