Zasady wypłacania świadczeń emerytalno-rentowych w zbiegu ze świadczeniami o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.13.57

Akt utracił moc
Wersja od: 12 marca 1984 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH
z dnia 22 lutego 1984 r.
w sprawie zasad wypłacania świadczeń emerytalno-rentowych w zbiegu ze świadczeniami o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych.

Na podstawie art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267) zarządza się, co następuje:
1.
Osobom uprawnionym do świadczeń emerytalno-rentowych na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267), zwanej dalej "ustawą", oraz do świadczeń o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych, emeryturę lub rentę przysługującą na podstawie ustawy wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 2-4:
1)
w pełnej wysokości, jeżeli świadczeniem zagranicznym jest renta z dodatkowego ubezpieczenia z instytucji zagranicznej albo zwrot składek w formie renty z instytucji francuskiej lub belgijskiej,
2)
w wysokości częściowej, obliczonej proporcjonalnie do okresu zatrudnienia na obszarze Państwa Polskiego, jeżeli pracownik był zatrudniony również za granicą i z tytułu tego zatrudnienia przysługuje świadczenie zagraniczne; jeżeli ustalona w ten sposób emerytura lub renta byłaby wraz ze świadczeniem zagranicznym niższa od kwoty pełnej emerytury lub renty przysługującej na podstawie ustawy, należność podwyższa się do tej kwoty,
3)
w wysokości obniżonej o kwotę równą połowie świadczenia zagranicznego w wypadkach nie wymienionych w pkt 1 i 2; obniżenie nie może jednak przekroczyć 50% emerytury lub renty, przy czym w razie pobierania więcej niż jednego świadczenia na podstawie przepisów polskich albo więcej niż jednego świadczenia zagranicznego bierze się pod uwagę sumę świadczeń.
2.
Osobom uprawnionym do świadczenia zagranicznego z tytułu inwalidztwa wojennego emeryturę przysługującą na podstawie ustawy wypłaca się:
1)
w pełnej wysokości, jeżeli świadczenie zagraniczne nie przekracza wysokości renty inwalidzkiej wymierzonej od zryczałtowanej podstawy wymiaru według zasad określonych w polskich przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych,
2)
w wysokości obniżonej stosownie do ust. 1 pkt 3, jeżeli świadczenie zagraniczne przekracza wysokość renty, o której mowa w pkt 1; obniżenie to nie może jednak spowodować zmniejszenia emerytury poniżej kwoty, która łącznie ze świadczeniem zagranicznym odpowiada pełnej emeryturze wraz z polską rentą inwalidy wojennego.
3.
Kwota obniżenia, ustalona na dzień wydania decyzji dotyczącej tego obniżenia, nie podlega zmianom w razie podwyższenia świadczenia zagranicznego albo emerytury lub renty.
4.
Wypłata emerytury lub renty przyznanej wyłącznie z tytułu zatrudnienia lub innych zdarzeń zaistniałych za granicą, będących podstawą przyznania świadczeń emerytalno-rentowych, podlega wstrzymaniu, jeżeli z tego samego tytułu przysługuje świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej.
Osobom pobierającym emeryturę lub rentę w wysokości ustalonej stosownie do § 1 dodatki do emerytur i rent należne na podstawie ustawy wypłaca się w pełnej wysokości, a jeżeli z instytucji zagranicznej przysługują świadczenia o charakterze takich dodatków - w wysokości częściowej lub obniżonej według zasad stosowanych przy wypłacie emerytury lub renty.
W wypadkach, o których mowa w § 1, ustalenie emerytury lub renty w wysokości częściowej lub obniżonej albo wstrzymanie jej wypłaty następuje od dnia, w którym nastąpił zbieg prawa do emerytury lub renty z ustawy z prawem do świadczenia zagranicznego. Od tego dnia organ rentowy ma prawo potrącić z emerytury lub renty nadpłacone kwoty świadczeń polskich.
Zasiłek pogrzebowy przysługujący na podstawie ustawy wypłaca się w pełnej wysokości, jeżeli instytucja zagraniczna nie wypłaciła takiego zasiłku, a jeżeli wypłacony przez tę instytucję zasiłek był niższy od kwoty zasiłku określonej ustawą, zasiłek uzupełnia się do tej kwoty.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "świadczeniu zagranicznym", rozumie się przez to świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej w przeliczeniu na złote.
Ilekroć inne ustawy niż wymieniona w § 1 odsyłają do odrębnych przepisów w sprawie wypłacania świadczeń określonych w tych ustawach w zbiegu ze świadczeniami o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych, stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1984 r.