Zasady wydawania zezwoleń na zakładanie i używanie amatorskich i doświadczalnych urządzeń radiowych i warunki ich używania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.15.88

Akt utracił moc
Wersja od: 27 kwietnia 1964 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŁĄCZNOŚCI
z dnia 13 kwietnia 1964 r.
w sprawie zasad wydawania zezwoleń na zakładanie i używanie amatorskich i doświadczalnych urządzeń radiowych i warunków ich używania.

Na podstawie art. 8 ust. 2 i art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o łączności (Dz. U. Nr 8, poz. 48) zarządza się, co następuje:
Amatorskim urządzeniem radiowym jest urządzenie radiowe nadawcze lub nadawczo-odbiorcze, którego używanie nie ma charakteru zawodowego lub zarobkowego.
Amatorskie urządzenia radiowe dzielą się na indywidualne, posiadane i używane przez osoby fizyczne, i klubowe, posiadane i używane przez kluby radioamatorskie.
Ustala się trzy następujące kategorie zezwoleń na założenie i używanie urządzeń radiowych:
KategoriaRodzaj emisji lub pracy według oznaczeń przyjętych w międzynarodowym regulaminie radiokomunikacyjnym
IEmisja A1, A3 i A3A na KF oraz A1, A2, A3, A3A, A5, F1, F2 i F3 na UKF
IIEmisja A1, A2, A3, A3A, A5, F1, F2 i F3 na UKF
IIIZdalne sterowanie
Zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiego urządzenia radiowego indywidualnego może uzyskać osoba fizyczna, która spełnia następujące warunki:
1)
ukończyła 15 lat życia,
2)
jest członkiem Polskiego Związku Krótkofalowców,
3)
posiada świadectwo uzdolnienia (§§ 10 i 11).
Zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiego urządzenia radiowego klubowego może uzyskać klub radioamatorski, który spełnia następujące warunki:
1)
jest zarejestrowany w Polskim Związku Krótkofalowców,
2)
kierownik radiostacji i osoby upoważnione do prowadzenia szkolenia posiadają świadectwa uzdolnienia (§§ 10 i 11).
1.
Podanie o zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiego urządzenia radiowego należy składać do Ministerstwa Łączności.
2.
Podanie powinno zawierać:
1)
nazwisko, imię i adres radioamatora lub nazwę i adres klubu,
2)
miejsce zainstalowania urządzenia,
3)
kategorię zezwolenia,
4)
dopuszczalną moc doprowadzoną do anody stopnia końcowego nadajnika w watach.
3.
Do podania należy dołączyć:
1)
świadectwo uzdolnienia radioamatora, a przy zezwoleniach na urządzenia klubowe - kierownika radiostacji i osób upoważnionych do prowadzenia szkolenia,
2)
zaświadczenie o przynależności radioamatora do Polskiego Związku Krótkofalowców lub dowód zarejestrowania klubu w Polskim Związku Krótkofalowców,
3)
życiorys radioamatora lub kierownika radiostacji klubowej.
1.
Zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiego urządzenia radiowego wydaje się na czas określony lub nieokreślony.
2.
Zezwolenie powinno zawierać:
1)
nazwisko, imię i adres radioamatora lub nazwę i adres klubu,
2)
miejsce zainstalowania radiostacji,
3)
kategorię zezwolenia i rodzaj emisji (pracy),
4)
znak wywoławczy,
5)
dopuszczalną moc doprowadzoną do anody stopnia końcowego nadajnika w watach,
6)
przyznane pasma częstotliwości,
7)
okres ważności zezwolenia (w zezwoleniach na czas określony),
8)
nazwiska kierownika radiostacji klubowej i osób upoważnionych do prowadzenia szkolenia.
1.
W razie cofnięcia lub utraty ważności zezwolenia urządzenie radiowe powinno być rozebrane na części składowe w ciągu 3 dni, a zezwolenie zwrócone organowi, który wydał zezwolenie.
2.
Na wniosek posiadacza amatorskiego urządzenia radiowego organ, który wydał zezwolenie, może zgodzić się na inny sposób postępowania z urządzeniem niż określony w ust. 1.
3.
W razie zawieszenia zezwolenia organ, który wydał zezwolenie, może zabezpieczyć urządzenie w sposób uniemożliwiający używanie go w okresie zawieszenia.
Świadectwa uzdolnienia wydawane są na podstawie egzaminu stwierdzającego, że zainteresowana osoba posiada:
1)
podstawową teoretyczną i praktyczną znajomość radiotechniki, a w szczególności znajomość zasad działania i regulacji urządzeń radiowych używanych do emisji (pracy) przewidzianej dla zezwolenia odpowiedniej kategorii,
2)
umiejętność nadawania i odbioru ze słuchu znaków Morse’a, gdy składający egzamin ubiega się o zezwolenie kategorii I,
3)
znajomość przepisów krajowych i międzynarodowego regulaminu radiokomunikacyjnego o używaniu urządzeń radiowych amatorskich.
1.
Minister Łączności określa zasady i tryb przeprowadzania egzaminów i wydawania świadectw uzdolnienia.
2.
Organ wydający zezwolenia może uwzględniać świadectwa uzdolnienia wystawiane przez Polski Związek Krótkofalowców.
Przy wydawaniu zezwoleń cudzoziemcom mogą być uwzględniane świadectwa uzdolnienia wydane przez odpowiednie instytucje zagraniczne.
Na żądanie Ministerstwa Łączności posiadacz urządzenia obowiązany jest przedłożyć aktualny schemat i opis techniczny urządzenia.
1.
Posiadacz urządzenia powinien w swojej pracy stosować się do przepisów niniejszego rozporządzenia, międzynarodowego regulaminu radiokomunikacyjnego oraz warunków ustalonych w zezwoleniu.
2.
Posiadacz urządzenia obowiązany jest zabezpieczyć je przed wykorzystaniem ze strony osób nie upoważnionych.
Amatorskie urządzenia radiowe mogą nawiązywać łączność radiową z innymi amatorskimi urządzeniami radiowymi.
1.
Wymiana korespondencji powinna ograniczać się do uwag technicznych dotyczących prób oraz uwag o charakterze ściśle osobistym.
2.
Zabrania się nadawania i przyjmowania wiadomości pochodzących od osób trzecich lub przeznaczonych dla osób trzecich, jak również informacji politycznych, wojskowych i gospodarczych oraz wszelkiej propagandy i reklamy.
3.
Dozwolone jest uzasadnione interesem publicznym przesyłanie wiadomości o katastrofach, klęskach żywiołowych lub innych nieszczęśliwych wypadkach.
Minister Łączności może zezwolić klubowi radioamatorskiemu na nadawanie komunikatów związanych z jego działalnością statutową w zakresie ruchu radioamatorskiego oraz komunikatów dotyczących szkolenia.
Wymiana korespondencji między amatorskimi urządzeniami radiowymi może być prowadzona wyłącznie w języku jawnym lub przy użyciu skrótów przyjętych powszechnie w radiokomunikacji. Wymiana telegraficzna powinna być kodowana przy użyciu znaków Morse’a, o ile w zezwoleniu nie dopuszczono stosowania innego kodu.
W czasie pracy amatorskiego urządzenia radiowego należy w krótkich odstępach czasu nadawać przydzielony znak wywoławczy znakami Morse’a lub słownie.
Dla amatorskiego urządzenia radiowego należy prowadzić dziennik pracy, w którym notuje się czas rozpoczęcia i zakończenia każdego nadawania nawet w razie nienawiązania łączności oraz znaki wywoławcze wszystkich urządzeń radiowych, z którymi nawiązano łączność.
W pomieszczeniu, w którym jest zainstalowane amatorskie urządzenie radiowe, powinny się znajdować:
1)
zezwolenie na założenie i używanie urządzenia,
2)
schemat i opis aparatury urządzenia,
3)
dziennik pracy,
4)
w pomieszczeniach urządzeń klubowych - ponadto wykaz imienny stałego personelu upoważnionego do obsługi i wykaz osób szkolonych.
Amatorskie urządzenie radiowe nie może swoją pracą zakłócać pracy służb radiokomunikacyjnych.
Obywatelom innych państw, przebywającym czasowo w Polsce i posiadającym licencje radioamatorskie wydane przez państwo, którego są obywatelami, może być - bez zachowania warunków określonych w § 4 i § 6 ust. 3 - wydane zezwolenie na założenie i używanie amatorskiego urządzenia radiowego na terenie Polski.
Doświadczalnym urządzeniem radiowym jest urządzenie nadawcze lub nadawczo-odbiorcze używane zawodowo w celach naukowo-badawczych, produkcyjnych lub związanych z nauczaniem w szkołach publicznych.
Zezwolenia na posiadanie i używanie doświadczalnych urządzeń radiowych wydaje się instytutom naukowo-badawczym, uspołecznionym zakładom produkującym urządzenia i sprzęt radiowy oraz szkołom wyższym i średnim, których program nauczania obejmuje radiotechnikę.
Podanie o zezwolenie na posiadanie i używanie doświadczalnego urządzenia radiowego powinno zawierać:
1)
nazwę i zakres działania instytucji ubiegającej się o zezwolenie,
2)
miejsce założenia urządzenia,
3)
ogólną charakterystykę techniczną urządzenia,
4)
zakresy częstotliwości,
5)
cel i sposób używania urządzenia,
6)
nazwiska, imiona i adresy osób odpowiedzialnych za używanie urządzenia.
Instytucja, która uzyskała zezwolenie, obowiązana jest używać doświadczalnego urządzenia radiowego zgodnie z podanym przez siebie celem, warunkami ustalonymi w zezwoleniu i międzynarodowym regulaminem radiokomunikacyjnym.
Doświadczalne urządzenie radiowe nie może swą pracą zakłócać pracy służb radiokomunikacyjnych.
Minister Łączności może sprawdzać przez upoważnione organy kwalifikacje zawodowe osób obsługujących doświadczalne urządzenia radiowe.
Minister Łączności może ustalić wymagania techniczne, którym powinny odpowiadać amatorskie i doświadczalne urządzenia radiowe.
1.
Zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiego lub doświadczalnego urządzenia radiowego może być w każdym czasie bez podania powodów cofnięte lub zawieszone na określony czas.
2.
Zezwolenie traci ważność z upływem czasu, na jaki zostało wydane, oraz w razie zrzeczenia się lub śmierci osoby uprawnionej.
3.
W razie przeniesienia urządzenia radiowego na inne miejsce niż podane w zezwoleniu na okres czasowy lub w obrębie danego województwa na okres stały należy zawiadomić o tym pisemnie organ, który wydał zezwolenie, w ciągu 3 dni.
4.
Przeniesienie urządzenia radiowego na stałe na teren innego województwa wymaga zgody organu, który wydał zezwolenie.
Kontrolę amatorskich i doświadczalnych urządzeń radiowych wykonują pracownicy resortu łączności imiennie upoważnieni przez Ministra Łączności.
1.
Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 19 grudnia 1959 r. w sprawie warunków udzielania zezwoleń na posiadanie i używanie radiostacji amatorskich i doświadczalnych (Dz. U. z 1960 r. Nr 2, poz. 14).
2.
Zezwolenia wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia tracą ważność z dniem 31 grudnia 1964 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.