Zasady współdziałania kierowników urzędów państwowych z radami pracowniczymi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.39.261

Akt utracił moc

Wersja od: 16 grudnia 1982 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 8 listopada 1982 r.

w sprawie zasad współdziałania kierowników urzędów państwowych z radami pracowniczymi.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214) zarządza się, co następuje:

§ 1. Kierownik urzędu współdziała z radą pracowniczą w sprawach dotyczących praw i interesów pracowników urzędu w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214), zwanej dalej "ustawą", oraz w niniejszym rozporządzeniu.

§ 2. Kierownik urzędu konsultuje z radą pracowniczą zamierzenia w sprawach dotyczących ogółu pracowników reprezentowanych przez radę pracowniczą, a w szczególności w zakresie:

1) zatrudnienia oraz realizacji praw i obowiązków wynikających ze stosunku pracy, a także w sprawach dotyczących interesów zawodowych pracowników,

2) wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń na rzecz pracowników oraz polityki awansowej,

3) warunków pracy, bezpieczeństwa i higieny oraz kultury pracy,

4) ochrony zdrowia pracowników i ich wypoczynku,

5) świadczeń socjalnych,

6) zaspokajania potrzeb mieszkaniowych pracowników.

§  3.

1. W sprawach, o których mowa w § 2, rada pracownicza ma prawo zgłaszania kierownikowi urzędu wniosków.

2. Kierownik urzędu jest obowiązany rozpatrzyć zgłoszony wniosek i zawiadomić radę pracowniczą o sposobie załatwienia wniosku nie później niż w ciągu miesiąca od jego otrzymania. Zawiadomienie o odmownym załatwieniu wniosku powinno zawierać uzasadnienie.

§ 4. Na wniosek rady pracowniczej kierownik urzędu jest obowiązany umożliwić jej dokonanie społecznej kontroli warunków pracy w urzędzie oraz rozpatrzyć przedstawione mu wnioski z takiej kontroli. Przepis § 3 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 5. Kierownik urzędu jest obowiązany zasięgać opinii rady pracowniczej w sprawach rozwiązania stosunku pracy oraz ocen kwalifikacyjnych w wypadkach i w zakresie określonych ustawą, a także przed podjęciem decyzji w sprawie:

1) przyznania nagrody lub wyróżnienia,

2) przedstawienia wniosku o nadanie odznaki honorowej lub odznaczenia państwowego,

3) podziału i wykorzystania funduszów nagród,

4) kierunków działalności socjalnej w urzędzie oraz zasad wykorzystywania funduszów przeznaczonych na ten cel,

5) ustalenia rozkładu czasu pracy,

6) ustalenia planu urlopów,

7) podwyższania kwalifikacji zawodowych pracowników.

§ 6. Kierownik urzędu jest obowiązany zasięgać opinii rady pracowniczej także w sprawach nie wymienionych w § 5, jeżeli przepisy Kodeksu pracy lub inne przepisy prawa mające zastosowanie w urzędach państwowych wymagają w tych sprawach zajęcia stanowiska przez przedstawicielstwo pracownicze.

§ 7. Na wniosek rady pracowniczej kierownik urzędu powinien powołać jej przedstawiciela do składu komisji dokonującej oceny kwalifikacyjnej mianowanych urzędników państwowych.

§ 8. Kierownik urzędu powinien zapewnić udział przedstawiciela rady pracowniczej w posiedzeniach organów kolegialnych, na których są omawiane sprawy dotyczące praw i obowiązków pracowników lub zaspokajania ich potrzeb socjalno-bytowych i kulturalnych.

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1983 r.