Zasady wartościowania pracy w sferze budżetowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.6.52

Akt utracił moc
Wersja od: 29 lutego 1988 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 8 lutego 1988 r.
w sprawie zasad wartościowania pracy w sferze budżetowej.

Na podstawie art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o planowaniu społeczno-gospodarczym (Dz. U. z 1987 r. Nr 4, poz. 26 i Nr 33, poz. 181) zarządza się, co następuje:
1.
Rozporządzenie ustala zasady wartościowania pracy w:
1)
jednostkach i zakładach budżetowych, gospodarstwach pomocniczych oraz organizacjach społecznych dotowanych z budżetu lub funduszy celowych,
2)
szkołach wyższych,
3)
jednostkach organizacyjnych kultury i sztuki oraz kultury fizycznej i sportu, finansowanych na zasadach zakładów budżetowych, a także instytucjach artystycznych i filmowych, których zasady finansowania określają ustawy,
4)
bankach,
5)
zakładach ubezpieczeń majątkowych i osobowych,

zwanych dalej "sferą budżetową".

2.
W zakładach pracy sfery budżetowej, podległych Ministrom: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości, wartościowania pracy dokonuje się jedynie w stosunku do stanowisk pracy, na których są zatrudnieni pracownicy cywilni.
1.
Wartościowanie pracy polega na analizie i ocenie pracy według wyodrębnionych kryteriów oraz na ustalaniu dla tych kryteriów określonej liczby punktów.
2.
Wartościowanie pracy stanowi podstawę do opracowania taryfikatorów kwalifikacyjnych i budowy tabel płac w poszczególnych działach sfery budżetowej.
1.
Wartościowania pracy dokonuje się z uwzględnieniem metody wiodącej, określonej przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad wartościowania pracy (Dz. U. Nr 8, poz. 44 i z 1988 r. Nr 3, poz. 17).
2.
Ministrowie nadzorujący poszczególne działy sfery budżetowej oraz kierownicy urzędów centralnych, za zgodą Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach mogą dostosowywać metodę, o której mowa w ust. 1, do specyfiki pracy.
Ministrowie nadzorujący poszczególne działy sfery budżetowej oraz kierownicy urzędów centralnych:
1)
dokonają punktowej wyceny stanowisk pracy w terminie do dnia 30 czerwca 1988 r.,
2)
opracują taryfikatory kwalifikacyjne w poszczególnych działach sfery budżetowej w terminie do dnia 30 września 1988 r.
1.
Wartościowania pracy dokonują komisje resortowe. Do udziału w pracach komisji powinni być zapraszani przedstawiciele związków zawodowych.
2.
Komisje dokonują wyceny punktowej stanowisk pracy, z uwzględnieniem międzybranżowego układu odniesienia, o którym mowa w § 5 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad wartościowania pracy.
3.
Aktualizacji wyceny punktowej stanowisk pracy stosownie do zmian charakteru, organizacji i podziału pracy dokonuje się co najmniej raz na 5 lat.
4.
Skład i szczegółowy tryb pracy komisji resortowych ustalą właściwi ministrowie.
1.
Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego ustala się jako sumę najniższego wynagrodzenia w uspołecznionych zakładach pracy, określonego na dany rok, oraz iloczynu liczby punktów ustalonych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania i wartości jednego punktu w złotych.
2.
Stawki wynagrodzenia zasadniczego mogą być wyższe lub niższe od ustalonych w myśl ust. 1, nie więcej jednak niż o:
1)
5% dla kategorii od I do XIV,
2)
7% dla kategorii od XV do XXII.
3.
Do stawek wynagrodzenia zasadniczego, o których mowa w ust. 1, mogą być włączone w całości lub części inne składniki wynagrodzenia i należności związane z pracą, z wyłączeniem wyodrębnionych zgodnie z Kodeksem pracy, ustawami i układami zbiorowymi pracy.
Wycena punktowa stanowiska pracy stanowi podstawę zaszeregowania do odpowiedniej kategorii. Tabele rozpiętości punktowych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania określa załącznik do rozporządzenia.
Wartość jednego punktu w złotych ustala się jako iloraz planowanego średniomiesięcznego funduszu wynagrodzeń zasadniczych w danym roku, ustalonego dla danej grupy zawodowej, rodzaju działalności lub jednostki organizacyjnej, pomniejszonego o iloczyn planowanej liczby zatrudnionych i stawki najniższego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy, określonego na dany rok, oraz sumy wszystkich punktów uzyskanych w danej grupie zawodowej w wyniku wycen w procesie wartościowania pracy.
Przepisów § 2 ust. 2, § 4 pkt 2 oraz § 6-8 nie stosuje się do stanowisk pracy, na których są zatrudnieni nauczyciele objęci przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214 oraz z 1983 r. Nr 5, poz. 33).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

TABELA ROZPIĘTOŚCI PUNKTOWYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII ZASZEREGOWANIA W CELU BUDOWY TARYFIKATORÓW I TABEL STAWEK WYNAGRODZEŃ ZASADNICZYCH

Kategoria zaszeregowaniaLiczba punktów
I do 20
II 21- 35
III 36- 50
IV 51- 65
V 66- 80
VI 81- 95
VII 96-110
VIII111-125
IX126-140
X141-160
XI161-180
XII181-200
XIII201-220
XIV221-240
XV241-260
XVI261-280
XVII281-300
XVIII301-320
XIX321-340
XX341-365
XXI366-390
XXII391-420
Uwaga: Kategorię XXII zaszeregowania stosuje się również, jeżeli w wyniku dokonanej wyceny liczba punktów przekracza 420.