Zasady użycia uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów zwartych Milicji Obywatelskiej oraz oddziałów zwartych Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa państwa lub przywrócenia porządku publicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.27.137

Akt utracił moc
Wersja od: 17 maja 1984 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 27 kwietnia 1984 r.
w sprawie zasad użycia uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów zwartych Milicji Obywatelskiej oraz oddziałów zwartych Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa państwa lub przywrócenia porządku publicznego.

Na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie działania podległych mu organów (Dz. U. Nr 38, poz. 172) zarządza się, co następuje:
W razie zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub zakłócenia porządku publicznego mogą być użyte uzbrojone oddziały lub pododdziały zwarte Milicji Obywatelskiej oraz oddziały zwarte Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL) w celu zapewnienia bezpieczeństwa państwa lub przywrócenia porządku publicznego.
1.
Decyzję o użyciu uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów zwartych Milicji Obywatelskiej w celu, o którym mowa w § 1, podejmuje Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek szefa wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych.
2.
W przypadkach, w których wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzi albo mienia w znacznych rozmiarach, decyzję o użyciu uzbrojonych oddziałów i pododdziałów zwartych Milicji Obywatelskiej podejmuje szef wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych za zgodą Ministra Spraw Wewnętrznych.
3.
Szczegółowe zasady działania:
1)
uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów zwartych Milicji Obywatelskiej,
2)
oddziałów zwartych w jednostkach Sił Zbrojnych PRL podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych

w zakresie określonym w ust. 1 i 2 oraz w § 3 ustala Minister Spraw Wewnętrznych stosownie do bieżącej i przewidywanej sytuacji.

4.
Przypadki, warunki i sposób użycia środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej przez uzbrojone oddziały i pododdziały zwarte Milicji Obywatelskiej określają odrębne przepisy.
1.
Użycie – na podstawie decyzji Komitetu Obrony Kraju – oddziałów zwartych Sił Zbrojnych PRL do pomocy oddziałom i pododdziałom zwartym Milicji Obywatelskiej w działaniach podjętych w celu zapewnienia bezpieczeństwa państwa lub przywrócenia porządku publicznego zarządza Minister Obrony Narodowej.
2.
W przypadkach określonych w § 2 ust. 2 użycie oddziałów zwartych Sił Zbrojnych PRL do działań, o których mowa w ust. 1, zarządza dowódca okręgu wojskowego na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego komitetu obrony, uzgodniony z szefem wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych, o czym niezwłocznie melduje Ministrowi Obrony Narodowej.
3.
Oddziały zwarte Sił Zbrojnych PRL w czasie wykonywania zadań pozostają w strukturze organizacyjnej i systemie dowodzenia jednostek wojskowych. Właściwy dowódca oddziału wojskowego uzgadnia współdziałanie z dowódcą uzbrojonego oddziału zwartego Milicji Obywatelskiej.
4.
Szczegółowe zasady działania oddziałów zwartych Sił Zbrojnych PRL w zakresie określonym w ust. 1 i 2 ustala Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.
5.
Użycie broni palnej przez oddziały zwarte Sił Zbrojnych PRL następuje na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej, wydanej po uzyskaniu zgody Przewodniczącego Komitetu Obrony Kraju.
6.
Zasady użycia środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej przez żołnierzy określają odrębne przepisy.
Uprawnienia Ministra Obrony Narodowej, o których mowa w § 3 ust. 1 i 5, w stosunku do oddziałów określonych w § 2 ust. 3 pkt 2 przysługują Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.