Zasady użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.23.119

Akt utracił moc
Wersja od: 23 lutego 1998 r.

USTAWA
z dnia 19 lutego 1998 r.
o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.

Ustawa określa zasady użycia poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej związków taktycznych, oddziałów i pododdziałów wydzielonych z Sił Zbrojnych, zwanych dalej "jednostkami wojskowymi".

Jednostki wojskowe mogą być użyte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu utrzymania międzynarodowego pokoju, przeciwdziałania zagrożeniu bezpieczeństwa, aktom terroryzmu oraz w celu niesienia pomocy humanitarnej.

O użyciu jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wydaje postanowienie na wniosek Rady Ministrów. Postanowienie Prezydenta wymaga kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi:

1)
szczegółowe zasady finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i pokrywania kosztów ubezpieczeń, świadczeń odszkodowawczych oraz świadczeń rentowych dla żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach,
2)
szczegółowe uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikające z obowiązujących ustaw.

Przepisy ustawy stosuje się także do żołnierzy Sił Zbrojnych pełniących służbę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w dniu wejścia w życie ustawy.

Przepisy ustawy nie dotyczą użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje do dnia 31 grudnia 1998 r.