Zasady uznawania rzemieślników za świadczących usługi dla ludności lub rolnictwa oraz określenie działalności rzemieślników zrównanej z działalnością usługową w zakresie uprawnień rentowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.26.178

Akt utracił moc

Wersja od: 29 czerwca 1965 r.

ROZPORZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI

z dnia 22 czerwca 1965 r.

w sprawie zasad uznawania rzemieślników za świadczących usługi dla ludności lub rolnictwa oraz określenia działalności rzemieślników zrównanej z działalnością usługową w zakresie uprawnień rentowych.

Na podstawie art. 35 ustawy z dnia 29 marca 1965 r. o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników (Dz. U. Nr 13, poz. 90) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Za rzemieślników świadczących usługi dla ludności lub rolnictwa uznaje się rzemieślników wykonujących następujące rzemiosła:

1) optykę, rusznikarstwo, tele- i radiomechanikę, zegarmistrzostwo, szewstwo ortopedyczne, wulkanizatorstwo, ciesielstwo, dekarstwo, studniarstwo, zduństwo, chemiczne czyszczenie i farbowanie, fryzjerstwo, fotografowanie,

2) szklarstwo w zakresie szklenia otworów budowlanych oraz krawiectwo damskie, krawiectwo męskie i szewstwo - wykonywane na podstawie karty rzemieślniczej,

3) kowalstwo, kołodziejstwo i murarstwo - w miejscowościach do 10 tys. mieszkańców.

2. Za rzemieślników świadczących usługi dla ludności lub rolnictwa uznaje się w rozumieniu niniejszego rozporządzenia również tych rzemieślników, którzy w ramach prowadzonego przez nich rzemiosła wykonują świadczenia zaliczone do usług na podstawie obowiązujących przepisów o usługach dla ludności i rolnictwa, polegające na naprawach, konserwacji, uszlachetnianiu, wytwarzaniu na indywidualne zamówienia przedmiotów z powierzonego materiału lub określonych przedmiotów z materiału własnego, jeżeli wysokość obrotu z tytułu świadczenia tych usług w stosunku do ogólnego obrotu osiąganego z wykonywania rzemiosła wynosi co najmniej 50% w miejscowościach do 10 tys. mieszkańców oraz 60% w pozostałych miejscowościach.

§ 2. Właściwe do spraw przemysłu organy prezydiów rad narodowych stopnia powiatowego obowiązane są do wystawiania rzemieślnikom zaświadczeń przeznaczonych dla organów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, stwierdzających spełnienie warunków niezbędnych do uznania rzemieślnika za świadczącego usługi dla ludności lub rolnictwa w rozumieniu § 1 ust. 2. Do żądania wydania takiego zaświadczenia uprawnione są także organy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 3. Na równi z rzemieślnikami świadczącymi usługi dla ludności lub rolnictwa traktuje się w zakresie wypłaty renty w czasie wykonywania rzemiosła rzemieślników wykonujących następujące rzemiosła: kowalstwo zdobnicze, złotnictwo, ceramikę szlachetną, garncarstwo, bednarstwo, pozłotnictwo, szkutnictwo, rzeźbiarstwo w drewnie, tkactwo artystyczne, ortopedykę, wyrób i naprawę instrumentów dętych oraz klawiszowych, lutnictwo, wyrób i naprawę instrumentów perkusyjnych, sztukatorstwo i witrażownictwo.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1965 r.