Zasady udzielania pomocy instytucjom, zawierającym układy z dłużnikami w zakresie wierzytelności rolniczych.
Dz.U.1933.50.395
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 26 czerwca 1933 r.
o zasadach udzielania pomocy instytucjom, zawierającym układy z dłużnikami w zakresie wierzytelności rolniczych.
Przy Banku Akceptacyjnym Sp. Akc. będzie działał Komitet Konwersyjny dla spraw związanych z pomocą Skarbu Państwa, złożony z trzech członków i potrzebnej liczby zastępców, powołanych przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, Członkiem Komitetu Konwersyjnego może być również członek Rady Nadzorczej Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. Komitet spełnia swe czynności w kompletach, składających się z trzech osób z pośród członków i ich zastępców. Komitet Konwersyjny będzie działał zgodnie z przepisami specjalnego regulaminu, zatwierdzonego przez Ministra Skarbu.
Układy takie będą w dalszym ciągu tego rozporządzenia nazywane układami konwersyjnemi.
Wymienione wyżej instytucje i przedsiębiorstwa nazywane będą w rozporządzeniu niniejszem instytucjami wierzycielskiemi.
Spółdzielnie kredytowe, komunalne kasy oszczędności i gminne kasy pożyczkowe - oszczędnościowe będą mogły korzystać z pomocy Skarbu Państwa w zasadzie tylko za pośrednictwem banków państwowych i centrali finansowych.
Minister Skarbu na wniosek Rady Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. ustali listę spółdzielni kredytowych i komunalnych kas oszczędności, które będą mogły korzystać z pomocy Skarbu Państwa bezpośrednio.
Z pomocy Skarbu Państwa korzystać również mogą komunalne kasy oszczędności, które zawarły układy z wydziałami powiatowemi o przejęciu i likwidacji, wierzytelności rolniczych.
Układy te powinny być przedstawiane do zatwierdzenia Komitetowi Konwersyjnemu (§ 1) za pośrednictwem Banku Akceptacyjnego Sp. Akc.
Komitet Konwersyjny ocenia, czy wierzytelności, objęte układem, oraz warunki układu odpowiadają przepisom rozporządzenia niniejszego.
Dłużnik, z którym nie został zawarty układ, ma prawo odwołania do Komitetu Konwersyjnego. Przepis ten nie dotyczy dłużników banków państwowych.
Warunki, pod któremi mogą być wnoszone przez dłużników odwołania do Komitetu Konwersyjnego, będą ustalone przez ten Komitet.
Umowy te powinny przewidywać rygory na przypadek uchylania się instytucyj wierzycielskich od zastosowania przepisów rozporządzenia niniejszego, a zwłaszcza przepisów § 6.
Umowy rzeczone podlegają zatwierdzeniu Ministra Skarbu.
Zawieranie umów co do pomocy Skarbu Państwa odbywać się będzie stopniowo w miarę zawierania przez instytucje wierzycielskie układów konwersyjnych z dłużnikami.
I. wierzytelności nieściągalne,
II. wierzytelności, które mogą być spłacone bez przeprowadzenia konwersji,
III. wierzytelności, przypadające od dłużników, którzy nie mogą dostarczyć zabezpieczeń, wymienionych w § 9.
W szczególności nie mogą być objęte układami konwersyjnemi wierzytelności, przypadające:
Przewidziana powyżej najwyższa norma obciążenia hipotecznego 75% szacunku nie dotyczy gospodarstw wiejskich o obszarze do 25 ha. Najwyższe normy obciążeń hipotecznych dla gospodarstw wiejskich o obszarze do 25 ha ustala Rada Banku Akceptacyjnego Sp. Akc.
A. dla gospodarstw o obszarze do 100 ha - od 25 zł do 50 zł za hektar, a to w zależności od lokalnych warunków gospodarczych; szczegółowe postanowienia w tej mierze ustali Komitet Konwersyjny;
B. dla gospodarstw o obszarze ponad 100 ha - 35% szacunku gospodarstwa, ustalonego według taryf instytucyj ziemskiego kredytu długoterminowego. Układ konwersyjny może być jednak zawarty z dłużnikiem, którego ogólne zadłużenie nie dosięga tej normy, jeżeli suma zobowiązań krótkoterminowych wynosi co najmniej 15% szacunku gospodarstwa. Bank Akceptacyjny Sp. Akc. określi, jakie zobowiązania należy uważać za krótkoterminowe.
A. dla gospodarstw o obszarze do 50 ha - 100 złotych,
B. dla gospodarstw o obszarze od 50 do 100 ha - 500 zł,
C. dla gospodarstw o obszarze ponad 100 ha - 2.000 zł.
Ponadto nie mogą być objęte układami konwersyjnemi nowe wierzytelności, powstałe po dniu 1 lipca 1932 r. wystawienie nowych obligów, celem wymiany w części lub w całości obligów dawniej wystawionych lub pokrycia dawniej zaciągniętych zobowiązań, nie powoduje powstania nowej wierzytelności w rozumieniu paragrafu niniejszego.
A. w 75% szacunku nieruchomości, ustalonego zgodnie z taryfami instytucyj ziemskiego kredytu długoterminowego - jeżeli chodzi o gospodarstwa wiejskie o obszarze ponad 25 ha;
B. w wysokości, ustalonej przez Radę Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. - jeżeli chodzi o gospodarstwa wiejskie o obszarze do 25 ha, albo.
Przepis art. 8 ustawy z dnia 24 marca 1933 r. o ułatwieniach dla instytucyj kredytowych, przyznających dłużnikom ulgi w zakresie wierzytelności rolniczych (Dz. U. R. P. Nr. 25, poz. 211), stosuje się do wszystkich zabezpieczeń, nie wyłączając zabezpieczeń hipotecznych wszelkiego rodzaju.
Na żądanie Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. instytucja zainteresowana jest obowiązana wyjednać wniesienie do wykazu hipotecznego wzmianki o prawach, służących Bankowi z mocy art. 8 ustawy z dnia 24 marca 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 25, poz. 211) na danem prawie hipotekowanem.
O ile zabezpieczenia, przewidziane w ustępie pierwszym punkt 2 paragrafu niniejszego, mieszczą się w 50% szacunku nieruchomości, instytucje wierzycielskie powinny zrzec się pretensyj z tytułu wierzytelności konwertowanej do osób współzobowiązanych z dłużnikiem, z którym zostaje zawarty układ, a dłużnik ten obowiązany jest również zrzec się pretensyj z tytułu tejże wierzytelności do osób współzobowiązanych z nim, jeżeli zobowiązania ich nie wynikają z tranzakcyj handlowych lub finansowych. Bank Akceptacyjny Sp. Akc. może zwolnić instytucję finansową lub dłużnika od tego obowiązku, jeżeli utrzymanie odpowiedzialności osób współzobowiązanych jest gospodarczo uzasadnione.
Kapitał długu, objętego układem, nie będzie podlegał spłacie w ciągu pierwszego roku, bądź w ciągu pierwszych dwóch lat, stosownie do oceny instytucji wierzycielskiej, która powinna uwzględniać stopień ogólnego zadłużenia krótkoterminowego dłużnika. Okres wolny od spłat kapitałowych (karencja) nie może jednak trwać dłużej niż do 30 czerwca 1936 r. W ciągu pozostałych 6, bądź 5 lat kapitał długu będzie ulegał spłacie według jednej z następujących skali:
w trzecim roku - 5%
w czwartym roku - 10%
w piątym roku od 15 do 25%
w szóstym roku od 20 do 30%
w siódmym roku od 50 do 30% pierwotnego długu,
w drugim roku - 5 %
w trzecim roku - 10%
w czwartym roku - 15%
w piątym roku - 20%
w szóstym roku - 20%
w siódmym roku - 30% pierwotnego długu.
Oprocentowanie długów, objętych układami konwersyjnemi, ustalać będzie Minister Skarbu. Oprocentowanie to na okres pierwszych dwóch lat wykonywania układów ustala się na 61/4% w stosunku rocznym.
Ponadto spółdzielniom kredytowym, komunalnym kasom oszczędności i gminnym kasom pożyczkowo-oszczędnościowym może być przyznana, na podstawie decyzji Ministra Skarbu, dodatkowa pomoc, nieprzekraczająca 3/4 % rocznie.
Stosunek sumy wierzytelności rolniczych instytucji do ogólnej sumy udzielonych przez nią kredytów ustalać się będzie według stanu z dnia 31 grudnia 1932 r.
Ogólna suma, przypadająca instytucjom wierzycielskim z tytułu pomocy Skarbu Państwa, przewidzianej w paragrafie niniejszym, nie może przekroczyć połowy ogólnej sumy strat tych instytucyj, powstałych skutkiem obniżenia oprocentowania przy zawieraniu układów konwersyjnych.
W stosunku do układów, zawartych z dłużnikami po dniu 31 marca 1935 r., pomoc Skarbu Państwa, określona w paragrafie niniejszym, będzie zmniejszona o 25%. Ograniczenie to nie będzie stosowane w związku z układami, zawartemi z dłużnikami po dniu 31 marca 1935 r., o ile instytucja wierzycielska udowodni, iż wzywała dłużnika do zawarcia układu pisemnie przynajmniej na miesiąc przed tym terminem i że układ nie został zawarty nie z jej winy. Decyzja o zmniejszeniu pomocy Skarbu Państwa należy do Banku Akceptacyjnego Sp. Akc.
O stracie (nieściągalności) całości, lub części kapitału wierzytelności decyduje Bank Akceptacyjny Sp. Akc. po uwzględnieniu wszelkich okoliczności, dotyczących stanu majątkowego dłużnika i środków egzekucyjnych, zastosowanych przez instytucję wierzycielską. Decyzja Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. w tej mierze jest ostateczna. Przepisy ustępu niniejszego nie dotyczą banków państwowych.
Na żądanie Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. instytucja wierzycielską będzie obowiązana przekazać wierzytelność, uznaną za straconą (nieściągalną), Państwowemu Bankowi Rolnemu, który będzie nią administrował na rachunek Skarbu Państwa.
Przepis ustępu poprzedniego nie dotyczy wierzytelności Banku Gospodarstwa Krajowego, uznanych za stracone (nieściągalne).
Po przekazaniu wierzytelności, uznanej za straconą (nieściągalną), Bank Akceptacyjny Sp. Akc. otworzy instytucji rachunek do wysokości przyznanej pomocy Skarbu Państwa.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »