§ 2. - Zasady stosowania odpowiednich szczebli stawek uposażenia lekarzy, lekarzy dentystów i innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.20.130

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1969 r.
§  2.
1.
W zależności od szczególnych warunków pracy ustala się w myśl rozporządzenia Rady Ministrów 5 szczebli stawek uposażenia podstawowego A, B, C, D i E.
2.
Stawki według szczebla A stosuje się do uposażenia pracowników zatrudnionych w zakładach (komórkach organizacyjnych) nie wymienionych w ust. 3-6.
3.
Stawki według szczebla B stosuje się do uposażenia pracowników zatrudnionych:
1)
w zakładach (pracowniach) fizjoterapeutycznych,
2)
w zakładach medycyny sądowej, zakładach (pracowniach) anatomopatologicznych lub prosektoriach,
3)
w zakładach (pracowniach) rentgenologicznych (z wyjątkiem lekarzy).
4.
Stawki według szczebla C stosuje się do uposażenia:
1)
pracowników zatrudnionych w zakładach lub komórkach organizacyjnych skórno-wenerologicznych,
2)
lekarzy zatrudnionych:
a)
w zakładach rentgenologicznych,
b)
w wojewódzkich poradniach zaopatrzenia ortopedycznego,
c)
w ośrodkach zdrowia położonych na terenie gromad w województwach: kieleckim, łódzkim, opolskim, rzeszowskim lub wrocławskim, jeżeli:

– stale zamieszkują na terenie gromady albo

– zatrudnieni są w tym ośrodku co najmniej 5 godzin dziennie, a odległość ośrodka od siedziby prezydium wojewódzkiej lub powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej wynosi co najmniej 20 km - jeżeli istnieje podmiejska komunikacja publiczna środkami lokomocji, lub co najmniej 10 km - w innych wypadkach.

5.
Stawki według szczebla D stosuje się do uposażenia:
1)
pracowników zatrudnionych:
a)
w szpitalach, klinikach i oddziałach (pododdziałach, przy łóżkach wydzielonych na odrębnych salach) zakaźnych,
b)
w zakładach lub komórkach organizacyjnych przeznaczonych wyłącznie dla chorych na gruźlicę, jaglicę, choroby psychiczne lub epilepsję, w zakładach (komórkach) odwykowych,
c)
w zakładach lub oddziałach rehabilitacyjnych po schorzeniach narządów ruchu, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których przebywają tacy chorzy,
d)
w zakładach, w których praca jest połączona z narażeniem na działanie promieni radu lub innych ciał promieniotwórczych. Zakładem, w którym praca jest połączona z narażeniem na działanie radu lub innych ciał promieniotwórczych, jest:

(i) komórka organizacyjna, w której stosuje się promienie radu lub innych ciał promieniotwórczych do celów diagnostyki lub terapii albo przeprowadza się badania nad radem i innymi ciałami promieniotwórczymi lub dokonuje się pomiarów ich promieni,

(ii) zakład, w którym przeważająca część komórek organizacyjnych odpowiada warunkom określonym w pkt (i),

e)
w Instytucie Gruźlicy i Lecznicy Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej,
f)
w ambulatoriach (ambulansach - kolumnach) ruchomych, jeżeli do ich podstawowych czynności należy uczestniczenie w zespołach wyjazdowych,
g)
w stacjach pogotowia ratunkowego przy wykonywaniu czynności z zakresu działalności podstawowej,
h)
w pracowniach bakteriologicznych, chemiczno-analitycznych, serologicznych, chemicznych, schorzeń jelitowych, parazytologicznych i cytologicznych, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których prowadzone są badania,
i)
w zakładach specjalnych pomocy społecznej dla umysłowo niedorozwiniętych, psychicznie chorych chroników lub dzieci głęboko niedorozwiniętych umysłowo oraz w zakładach rehabilitacji inwalidów,
j)
w zakładach dla dzieci upośledzonych i dzieci kalekich,
k)
w pracowniach suchej plazmy stacji krwiodawstwa, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których odbywa się produkcja suchej plazmy,
2)
lekarzy zatrudnionych:
a)
w poradniach przeciwalkoholowych,
b)
w zakładach leczniczo-zapobiegawczych przy zakładach pracy, jeżeli do ich obowiązków należy udzielanie pomocy w śluzie leczniczej i wewnątrz innych urządzeń pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym albo pod ziemią,
c)
przy podawaniu narkozy, jeżeli czynność ta stanowi podstawową funkcję,
d)
w poradni usprawnienia leczniczego, jeżeli podstawowe swoje obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których przebywają rehabilitowani,
e)
na oddziale rehabilitacji leczniczej szpitala, gdzie zgrupowani są chorzy o różnych schorzeniach zarówno po chorobie Heinego-Medina bądź Little’a, jak i po chorobach neurologicznych oraz zabiegach neurochirurgicznych, jeżeli liczba łóżek dla rehabilitowanych po przebytej chorobie Heinego-Medina bądź chorobie Little’a wynosi co najmniej 50%,
f)
w ośrodkach zdrowia położonych na terenie gromad w województwach: białostockim, koszalińskim, lubelskim, olsztyńskim, szczecińskim lub zielonogórskim, jeżeli:

– stale zamieszkują na terenie gromady albo

– są zatrudnieni w tym ośrodku co najmniej 5 godzin dziennie, a odległość ośrodka od siedziby prezydium wojewódzkiej lub powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej wynosi co najmniej 20 km - jeżeli istnieje podmiejska komunikacja publicznymi środkami lokomocji, lub co najmniej 10 km - w innych wypadkach,

3) 1
psychologów zatrudnionych w poradniach przeciwalkoholowych.
6.
Stawki według szczebla E stosuje się do uposażenia pracowników zatrudnionych:
1)
na stanowiskach państwowych inspektorów sanitarnych,
2)
w stacjach sanitarno-epidemiologicznych, stacjach sanitarnych kolei państwowych, kolumnach sanitarnych, zakładach dezynfekcyjno-kąpielowych oraz instytutach (zakładach) stanowiących aparat naukowo-badawczy służby sanitarno-epidemiologicznej przy wykonywaniu czynności z zakresu działalności podstawowej,
3)
na stanowisku lekarza epidemiologa lub lekarza sanitarnego w przychodniach lub ośrodkach zdrowia,
4)
na oddziałach psychiatrii sądowej,
5)
w szpitalach, klinikach i sanatoriach psychiatrycznych na oddziałach (pododdziałach, przy łóżkach wydzielonych na odrębnych salach) przeznaczonych dla chorych na gruźlicę.
1 § 2 ust. 5 pkt 3 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 listopada 1968 r. (Dz.U.68.42.298) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.