Zasady przyznawania stypendiów naukowych oraz prawa i obowiązki osób przygotowujących rozprawę doktorską lub habilitacyjną.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.6.39

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 1971 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OŚWIATY I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO
z dnia 15 lutego 1968 r.
w sprawie zasad przyznawania stypendiów naukowych oraz praw i obowiązków osób przygotowujących rozprawę doktorską lub habilitacyjną.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 marca 1965 r. o stopniach naukowych i tytułach naukowych (Dz. U. Nr 14, poz. 101) zarządza się, co następuje:
1.
Osobom, które przygotowują rozprawę doktorską lub rozprawę habilitacyjną, mogą być przyznane stypendia naukowe.
2.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do osób, które przygotowują rozprawę doktorską w ramach studiów doktoranckich, odbywanych z oderwaniem od pracy w trybie przewidzianym w rozporządzeniu z dnia 15 lutego 1968 r. w sprawie zasad odbywania studiów doktoranckich (Dz. U. Nr 6, poz. 38).
1.
Stypendium naukowe dla osób przygotowujących rozprawę doktorską przyznaje się w wysokości nie przekraczającej 1.000 zł miesięcznie, a dla osób przygotowujących rozprawę habilitacyjną - 1.500 zł miesięcznie.
2.
Stypendium jest płatne miesięcznie z góry i nie podlega podatkowi od wynagrodzeń.
1.
Stypendium naukowe dla osób przygotowujących rozprawę doktorską może być przyznane na okres nie przekraczający 12 miesięcy, a dla osób przygotowujących rozprawę habilitacyjną na okres nie przekraczający 18 miesięcy.
2.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach stypendium może być przyznane na dalszy okres, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy.
Osoby pobierające stypendium naukowe nie mogą w okresie pobierania stypendium wykonywać poza głównym miejscem pracy dodatkowych zajęć zarobkowych. Wykonywanie pracy dodatkowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło wymaga każdorazowej zgody kierownika naukowego.
1.
Stypendium przyznaje w ramach posiadanych na ten cel środków finansowych minister lub Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk, właściwy ze względu na szkołę wyższą, samodzielną placówkę typu naukowo-dydaktycznego, placówkę naukową Polskiej Akademii Nauk lub instytut naukowo-badawczy. Stypendium przyznaje się na wniosek osoby zainteresowanej, zaopiniowany przez właściwą radę wydziału (radę naukową).
2. 1
Do przyznawania i przedłużania okresu pobierania stypendiów organ wymieniony w ust. 1 może upoważnić odpowiednio rektora, sekretarza właściwego wydziału lub kierownika placówki naukowej Polskiej Akademii Nauk, dyrektora instytutu naukowo-badawczego albo samodzielnej placówki typu naukowo-dydaktycznego.
3. 2
Organy wymienione w ust. 1 i 2 mogą powołać komisję stypendialną do opiniowania wniosków o przyznanie lub przedłużenie okresu pobierania stypendium.
Do wniosku o przyznanie stypendium należy dołączyć:
1)
informację o przebiegu i wynikach pracy zawodowej, naukowej i dydaktycznej,
2)
opinię profesora, docenta etatowego lub samodzielnego pracownika naukowo-badawczego, specjalisty z odpowiedniej dziedziny nauki lub dyscypliny naukowej, o stopniu zaawansowania pracy uzasadniającej otrzymanie stypendium, a w razie przygotowywania pracy habilitacyjnej - ponadto o dorobku naukowym osoby zainteresowanej,
3)
oświadczenie o niewykonywaniu poza głównym miejscem pracy dodatkowych zajęć zarobkowych lub zobowiązanie zaprzestania ich wykonywania w razie otrzymania stypendium,
4)
zaświadczenie zakładu pracy o wysokości zarobków.
O postępie prac stypendysta jest obowiązany składać okresowe sprawozdania organowi, który przyznał stypendium, lub komisji, o której mowa w § 5 ust. 4, oraz radzie wydziału (radzie naukowej). Sprawozdanie powinno być zaopiniowane przez jedną z osób określonych w § 6 pkt 2.
1.
Stypendium może być cofnięte, jeżeli stypendysta nie wykazuje dostatecznych postępów w pracy naukowej, do której się zobowiązał. Stypendium podlega cofnięciu w razie przyjęcia przez stypendystę bez zezwolenia dodatkowego zajęcia zarobkowego (§ 4).
2.
O cofnięciu stypendium decyduje organ, który je przyznał.
1.
W celu umożliwienia szybkiego zakończenia rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej - pracownikom nauczającym w szkole wyższej może być udzielone zwolnienie od zajęć dydaktycznych i organizacyjnych w granicach połowy obowiązującego wymiaru zajęć - na okres do 1 roku. W uzasadnionych wypadkach zwolnienie to może być przedłużone na dalszy okres, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy.
2.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach pracownikom wymienionym w ust. 1, w zamian zwolnienia od zajęć dydaktycznych i organizacyjnych, może być przyznany płatny urlop w wymiarze:
1)
do 6 miesięcy dla osób pobierających stypendia,
2)
do 1 roku dla osób nie pobierających stypendiów.
3.
Zwolnienia lub płatnego urlopu udziela rektor na prośbę osoby zainteresowanej na podstawie opinii kierownika katedry (kierownika jednostki) i rady właściwego wydziału (właściwej rady naukowej).
4.
Pracownik nauczający w szkole wyższej, korzystający z płatnego urlopu, pobiera w tym czasie uposażenie jak w okresie urlopu wypoczynkowego oraz zachowuje dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, jeżeli w trakcie urlopu prowadzi również w takich samych warunkach pracę naukową.
5.
Zwolnienie od zajęć dydaktycznych i organizacyjnych bądź płatny urlop mogą być cofnięte z przyczyn wymienionych w § 8 ust. 1 przez rektora na wniosek rady wydziału (rady naukowej).
1.
Zasady i tryb przyznawania zwolnień od zajęć lub płatnych urlopów dla dokończenia rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej pracownikom naukowo-badawczym zatrudnionym w instytutach naukowo-badawczych regulują przepisy § 8-11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 1967 r. w sprawie warunków zatrudniania pracowników naukowo-badawczych w instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 32, poz. 157).
2.
Przepisy § 8-11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 1967 r. w sprawie warunków zatrudniania pracowników naukowo-badawczych w instytutach naukowo-badawczych mają odpowiednie zastosowanie do przygotowujących rozprawę doktorską lub habilitacyjną pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w Polskiej Akademii Nauk lub jej placówkach naukowych.
3.
Wymiar płatnych urlopów, zasady i tryb ich przyznawania osobom nie wymienionym w § 9 oraz § 10 ust. 1 i 2, a przygotowującym rozprawę doktorską lub habilitacyjną - określają odrębne przepisy.
Traci moc rozporządzenie Ministrów Szkolnictwa Wyższego, Zdrowia i Opieki Społecznej, Oświaty, Spraw Zagranicznych oraz Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 30 kwietnia 1960 r. w sprawie określenia warunków i trybu przyznawania stypendiów, udzielania płatnych urlopów oraz wysokości stypendiów dla osób, które pracują nad rozprawą doktorską bądź habilitacyjną w szkołach wyższych (Dz. U. Nr 28, poz. 160).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 8 lipca 1971 r. (Dz.U.71.19.187) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 sierpnia 1971 r.
2 § 5 ust. 3 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 8 lipca 1971 r. (Dz.U.71.19.187) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 sierpnia 1971 r.