§ 2. - Zasady prawidłowego gospodarowania złożem torfowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.33.140

Akt utracił moc

Wersja od: 4 lipca 1953 r.

§  2.

1. Zakazuje się wydobycia torfu:

1) z terenów torfowych o miąższości poniżej 0,7 m w stanie nieodwodnionym lub popielności torfu ponad 25% na absolutnie suchą masę - z wyjątkiem wypadków przewidzianych w art. 5 ust. 2 dekretu z dnia 24 czerwca 1953 r. o eksploatacji złóż torfowych (Dz. U. Nr 33, poz. 135);

2) w odległości mniejszej niż 50 m od wałów przeciwpowodziowych, od linii brzegowych rzek oraz od kanałów o szerokości dna od 3 m wzwyż, jeżeli kanały te są czynnymi urządzeniami wodnymi;

3) z torfowisk stanowiących grunty orne, ogrody warzywne i owocowe lub zmeliorowane i dobrze zagospodarowane łąki i pastwiska;

4) z torfowisk znajdujących się na terenach rezerwatów przyrody i parków narodowych oraz w innych przypadkach przewidzianych w obowiązujących przepisach.

2. Przez dobrze zagospodarowane pastwiska należy rozumieć pastwiska zmeliorowane, o dobrym stanie darni i wyrównanej powierzchni. Przez dobrze zagospodarowane łąki rozumieć należy łąki zmeliorowane i przynajmniej dwukośne lub łąki zdrenowane bez względu na ich stan jakościowy.

3. W szczególnych przypadkach Prezes Centralnego Urzędu Gospodarki Torfowej w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa może wyrazić zgodę na wydobywanie torfu przez jednostki gospodarki uspołecznionej z torfowisk stanowiących grunty orne, ogrody warzywne lub zmeliorowane i dobrze zagospodarowane łąki i pastwiska albo upoważnić podległe organy do wyrażenia zgody na wydobycie torfu z takich torfowisk.