Zasady pobytu nieletnich w zakładach społecznych służby zdrowia i zakładach pomocy społecznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.26.129

Akt utracił moc
Wersja od: 13 maja 1983 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 6 maja 1983 r.
w sprawie zasad pobytu nieletnich w zakładach społecznych służby zdrowia i zakładach pomocy społecznej.

Na podstawie art. 82 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.Nr 35, poz. 228) zarządza się, co następuje:
Nieletni, wobec których ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich przewiduje zastosowanie środków o charakterze leczniczo-wychowawczym, a sąd rodzinny wydał postanowienie o umieszczeniu nieletniego w odpowiednim zakładzie społecznym służby zdrowia lub w zakładzie pomocy społecznej, są umieszczani:
1)
w zakładach (oddziałach) psychiatrycznej opieki zdrowotnej,
2)
w zakładach stacjonarnych lecznictwa odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu,
3)
w innych zakładach stacjonarnej opieki zdrowotnej,
4)
w zakładach pomocy społecznej dla dzieci niedorozwiniętych umysłowo.
1.
W zakładach (oddziałach) psychiatrycznej opieki zdrowotnej umieszczani są nieletni, u których stwierdzono niedorozwój umysłowy, chorobę psychiczną lub inne zakłócenia czynności psychicznych albo używanie narkotyków bądź innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia.
2.
W zakładach pomocy społecznej dla dzieci niedorozwiniętych umysłowo umieszcza się nieletnich, u których stwierdzono niedorozwój umysłowy w stopniu znacznym lub głębokim, nie kwalifikujących się do leczenia w zakładach wymienionych w ust. 1, a wymagających jedynie opieki wychowawczej.
3.
W zakładach stacjonarnych leczenia odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu umieszczani są nieletni, u których stwierdzono nałogowe używanie alkoholu.
4.
W innych zakładach stacjonarnej opieki zdrowotnej umieszcza się nieletnich, których stan zdrowia wymaga ponadto specjalistycznej opieki zdrowotnej, której nie mogą zapewnić zakłady wymienione w ust. 1-3.
Nieletni umieszczani są w zakładach społecznych służby zdrowia lub w zakładach pomocy społecznej, właściwych ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu nieletniego, zgodnie z ustalonymi obszarami działania tych zakładów. W razie braku miejsca, nieletniego umieszcza się w innym odpowiednim zakładzie położonym możliwie najbliżej miejsca zamieszkania lub pobytu nieletniego albo w pobliżu sądu rodzinnego wykonującego orzeczenie.
1.
Nieletni umieszczani w zakładach społecznych służby zdrowia i zakładach pomocy społecznej podlegają ogólnym, obowiązującym w tych zakładach przepisom regulaminowym.
2.
Zakłady, o których mowa w ust. 1, są obowiązane w sprawach nieletnich do:
1)
przewiezienia nieletniego do zakładu środkiem transportu sanitarnego,
2)
niezwłocznego zawiadomienia sądu rodzinnego o przyjęciu do zakładu,
3)
niezwłocznego powiadomienia sądu rodzinnego, jeśli nieletni odmawia poddania się niezbędnym badaniom lub leczeniu albo w inny sposób utrudnia ich prowadzenie,
4)
uzyskania zgody właściwego sądu rodzinnego na przewiezienie nieletniego do innego zakładu na czasowy pobyt nieletniego w domu rodzinnym,
5)
niezwłocznego powiadomienia sądu o samowolnym opuszczeniu przez nieletniego zakładu oraz o dokonanych przez niego czynach karalnych.
6)
przekazywania na żądanie sądu rodzinnego opinii o nieletnim.
3.
Dyrektor zakładu jest obowiązany do powiadamiania sądu rodzinnego, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, o stanie zdrowia nieletniego, postępach w leczeniu oraz do niezwłocznego powiadamiania tego sądu o ustaniu przyczyny pobytu nieletniego w zakładzie.
4.
Zwolnienie nieletniego z zakładu, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie postanowienia sądu rodzinnego.
1.
W razie umieszczenia nieletniego na zarządzenie sądu rodzinnego w zakładzie leczniczym w celu przeprowadzenia badań psychiatrycznych połączonych z obserwacją stosuje się odpowiednio przepisy § 4.
2.
Czas obserwacji nie powinien być dłuższy niż 2 tygodnie. W wyjątkowych wypadkach, na wniosek zakładu, sąd rodzinny może czas obserwacji przedłużyć do 6 tygodni.
1.
Nieletniego w wieku do lat 3, który wymaga natychmiastowej opieki, a nie może być niezwłocznie przekazany rodzicom lub opiekunowi, przywiezionego przez funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej, umieszcza się w domu małych dzieci.
2.
Do nieletniego, o którym mowa w ust. 1, stosuje się ogólnie obowiązujące przepisy regulujące działalność i warunki korzystania ze świadczeń domów małych dzieci.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.