Zasady opodatkowania podatkiem gruntowym przychodów osiąganych przez rolników z działów specjalnych, z wód zamkniętych i z innych źródeł.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.6.40 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 5 marca 1968 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 8 czerwca 1955 r.
w sprawie zasad opodatkowania podatkiem gruntowym przychodów osiąganych przez rolników z działów specjalnych, z wód zamkniętych i z innych źródeł.

Na podstawie art. 8 ust. 4 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o podatku gruntowym (Dz. U. z 1966 r. Nr 2, poz. 12) zarządza się, co następuje:
1.
Nie podlegają doliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem gruntowym przychody, osiągane przez podatników prowadzących w większym rozmiarze działy specjalne w zakresie:
1)
uprawy roślin włóknistych (lnu, konopi itp.), lnianki, uprawy winogron, szkółkarstwa (z wyjątkiem szkółkarstwa drzew i krzewów owocowych oraz podkładek drzew owocowych), chmielarstwa, nasiennictwa roślin pastewnych i traw, pszczelarstwa, mleczarstwa, hodowli bydła, koni, owiec, trzody chlewnej i innych zwierząt użytkowych, hodowli, chowu i wylęgu drobiu oraz innych ptaków i wydobywania torfu,
2)
uprawy roślin przemysłowych (buraka cukrowego, cykorii, ziemniaka przemysłowego itp.), oleistych (rzepaku, rzepiku, maku, słonecznika, rącznika, gorczycy, dyni oleistej, rzodkwi oleistej, kapusty abisyńskiej itp.), lekarskich (zielarstwa), tytoniu i nasiennictwa tych roślin, jedwabnictwa oraz uprawy wikliny - pod warunkiem że przychody z wymienionych upraw zostały osiągnięte z dostaw na rzecz przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej w ramach zawartych i wykonanych umów kontraktacji; przychody z uprawy pieczarek i ich grzybni podlegają opodatkowaniu podatkiem gruntowym na zasadach określonych w § 8,
3)
uprawy warzyw oraz nasiennictwa z tych warzyw prowadzonych w nowo założonych bądź odbudowanych (poddanych kapitalnemu remontowi) szklarniach i inspektach na okres 3 lat, licząc od roku pierwszego zbioru.
2.
Minister Finansów może na wniosek Ministra Rolnictwa zarządzić niedoliczanie do podstawy opodatkowania podatkiem gruntowym przychodów, osiąganych z produkcji nasiennictwa wszystkich lub niektórych gatunków warzyw i kwiatów, jeżeli nasiona dostarczone są na podstawie umów jednostkom handlu uspołecznionego, a także przychodów z innych działów specjalnych, w szczególności z wydobywania piasku, żwiru, kamieni itp.
3.
Nie podlegają doliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem gruntowym przychody osiągane przez podatników podatku gruntowego z innych źródeł, nie podlegających podatkowi obrotowemu, a mianowicie:
1)
z przemysłu ludowego, domowego, rzemieślniczego albo pracy nakładczej, wykonywanych osobiście lub z udziałem członków najbliższej rodziny,
2)
ze sprzedaży produktów leśnych lub łąkowych własnego zbioru, dokonywanego osobiście lub z udziałem członków najbliższej rodziny,
3)
ze sprzedaży ryb i raków, pochodzących z połowu na wodach otwartych, wykonywanego osobiście lub z udziałem członków najbliższej rodziny,
4)
z furmaństwa, wykonywanego osobiście lub z udziałem członków najbliższej rodziny; przychody te podlegają jednak odrębnemu opodatkowaniu podatkiem gruntowym.
1.
Podlegają doliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem gruntowym przychody osiągane z następujących prowadzonych w większym rozmiarze działów specjalnych:
1)
z uprawy gruntowej warzyw i nasiennictwa ogrodniczego tych warzyw,
2)
z uprawy gruntowej krzewów owocowych (agrestu, porzeczek itp.) oraz roślin zielnych owocujących (poziomek, truskawek, malin itp.), z tym że przychód z krzewów owocowych i malin ustala się w 3 roku, a z truskawek i poziomek w 2 roku po zasadzeniu,
3)
z upraw pod szkłem warzyw i kwiatów, tj. w inspektach jedno i dwuspadowych (belgijkach) oraz w szklarniach zimnych i ogrzewanych,
4)
z uprawy gruntowej kwiatów,
5)
z innych działów specjalnych nie wymienionych w pkt 1-4, w szczególności z uprawy wikliny, roślin lekarskich i z innych działów specjalnych, prowadzonych bez zachowania warunków przewidzianych w § 1 ust. 1 pkt 2, oraz z wydobywania piasku, żwiru, kamieni itp.
2.
Podlegają również doliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem gruntowym przychody z wód zamkniętych.
3.
Za wody zamknięte uważa się:
1)
stawy sztuczne służące do hodowli i przechowywania ryb,
2)
sztuczne odgałęzienia naturalnego łożyska wody, dopóki służą wyłącznie do hodowli ryb i są stale zamknięte dla przepływu ryb większych niż miara określona w przepisach o rybołówstwie,
3)
stawy naturalne i jeziora nie posiadające stałego lub okresowo powtarzającego się połączenia z innymi naturalnymi łożyskami wody, przydatnego dla przepływu ryb.
Za prowadzone w większym rozmiarze działy specjalne uważa się:
1)
uprawy gruntowe warzyw i nasiennictwa ogrodniczego tych warzyw, jeżeli obszar gruntu zajętego pod wymienione uprawy przekracza w strefach wielkomiejskiej i miejskiej - 2.000 m2, a w pozostałych strefach - 3.000 m2,
2)
uprawy gruntowe krzewów owocowych i roślin zielnych owocujących, jeżeli obszar gruntu zajętego pod wymienione uprawy przekracza w strefach wielkomiejskiej i miejskiej - 3.000 m2, a w pozostałych strefach - 4.000 m2,
3)
uprawy gruntowe warzyw i nasiennictwa ogrodniczego tych warzyw oraz uprawy krzewów owocowych i roślin zielnych owocujących - w razie zbiegu tych upraw w gospodarstwie, jeżeli łączny obszar gruntu zajętego pod wymienione uprawy przekracza w strefach wielkomiejskiej i miejskiej - 3.000 m2, a w pozostałych strefach - 4.000 m2, z tym jednak że uprawy warzyw i nasiennictwa ogrodniczego tych warzyw na obszarze przekraczającym granice określone w pkt 1 uważa się zawsze za dział specjalny, prowadzony w większym rozmiarze,
4)
uprawy pod szkłem warzyw i kwiatów, tj. w inspektach jednospadowych i dwuspadowych (belgijkach) oraz w szklarniach zimnych i ogrzewanych - bez względu na powierzchnię inspektów i szklarni,
5)
uprawy gruntowe kwiatów - bez względu na powierzchnię, jeżeli uprawa prowadzona jest na sprzedaż,
6)
inne działy specjalne (§ 2 ust. 1 pkt 5), jeżeli różnica pomiędzy faktycznym przychodem osiągniętym z poszczególnego działu specjalnego a przychodem szacunkowym, obliczonym na podstawie norm przeciętnego przychodu szacunkowego za dany rok podatkowy z części gruntu zajętego pod dział specjalny, przekracza 15% przychodu szacunkowego.
1.
Przy ustalaniu przychodu z powierzchni gruntów zajętej pod nasiennictwo ogrodnicze warzyw nie bierze się pod uwagę części powierzchni przeznaczonej na wysadki.
2.
Przy ustalaniu przychodu z upraw pod szkłem przyjmuje się:
1)
przy inspektach jednospadowych - powierzchnię obliczoną w metrach kwadratowych według długości ścian,
2)
przy inspektach dwuspadowych (belgijkach) i szklarniach - powierzchnię obliczoną w metrach kwadratowych według wewnętrznej długości ścian po wyłączeniu powierzchni chodników, pomieszczeń zajętych pod urządzenia do ogrzewania itp. pomieszczeń, nie nadających się do produkcji upraw szklarniowych.
3.
Przy ustalaniu przychodu z upraw warzyw pod szkłem nie bierze się pod uwagę powierzchni przeznaczonej do produkcji rozsad na potrzeby własnej uprawy gruntowej warzyw w ilości:
1)
przy inspektach jednospadowych - 100 m2 bądź
2)
przy inspektach dwuspadowych (belgijkach) i szklarniach zimnych i ogrzewanych - 35 m2

- na 1 ha uprawy gruntowej warzyw.

1.
Przychód z działów specjalnych prowadzonych w większym rozmiarze (§ 2 ust. 1) ustala się:
1)
z uprawy gruntowej warzyw i nasiennictwa ogrodniczego tych warzyw oraz z uprawy gruntowej krzewów owocowych i roślin zielnych owocujących:
a)
w strefach wiejskiej i wiejskiej oddalonej - w wysokości 1,8-krotnej,
b)
w pozostałych strefach - w wysokości 2,5-krotnej

- normy przeciętnego przychodu szacunkowego, określonej za dany rok podatkowy dla 1 ha gruntów ornych najwyższej klasy gruntów danego gospodarstwa rolnego,

2)
z uprawy pod szkłem:
a)
ze 100 m2 inspektów jednospadowych lub inspektów dwuspadowych (belgijek) nie ogrzewanych w sposób sztuczny albo
b)
z 50 m2 szklarni zimnej bądź inspektów dwuspadowych (belgijek) ogrzewanych w sposób sztuczny albo
c)
z 25 m2 szklarni ogrzewanej

- w wysokości 80% normy przeciętnego przychodu szacunkowego, określonej za dany rok podatkowy dla 1 ha gruntów ornych I klasy tego okręgu i tej strefy ekonomicznej, w których położone jest dane gospodarstwo rolne,

3)
z uprawy gruntowej kwiatów - w wysokości 5,4-krotnej normy przeciętnego przychodu szacunkowego, określonej za dany rok podatkowy dla 1 ha gruntów ornych najwyższej klasy gruntów danego gospodarstwa rolnego,
4)
z innych działów specjalnych (§ 2 ust. 1 pkt 5) - w wysokości faktycznego przychodu osiągniętego z tego działu specjalnego po uwzględnieniu wniosku komisji właściwej do spraw finansów (budżetu, podatków) gromadzkiej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej lub rady narodowej osiedla, podjętego na podstawie opinii biegłych.
2.
Prezydia powiatowych (miejskich, dzielnicowych) rad narodowych mogą - w zależności od warunków miejscowych - podwyższać lub obniżać wszystkie lub niektóre normy przychodu, określone w ust. 1, w granicach do 25% w górę lub w dół, w powiatach zaś i miastach, zaliczonych do wyższych okręgów gospodarczych niż były zaliczone w 1961 r. - w granicach do 25% w górę lub do 35% w dół.
1.
Przychód z uprawy gruntowej warzyw i nasiennictwa tych warzyw, z krzewów owocowych i roślin zielnych owocujących w uprawie gruntowej ustala się w ten sposób, że do przychodu szacunkowego gospodarstwa rolnego obliczonego z całego obszaru gospodarstwa rolnego na podstawie norm przeciętnego przychodu szacunkowego dolicza się przychód obliczony z obszaru zajętego pod te uprawy po wyłączeniu powierzchni, określonej w § 3 pkt 1 bądź 2 lub 3.
2.
Przychód obliczony według norm określonych w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 obniża się o 50% z obszaru, z którego produkcję podatnik zakontraktował, pod warunkiem że wykonał on umowę kontraktacji.
3.
Jeżeli podatnik zakontraktował produkcję tylko z części powierzchni gruntu zajętej pod uprawy wymienione w ust. 1, wówczas tę część powierzchni uwzględnia się w obszarze przekraczającym granice określone w § 3 pkt 1 bądź 2 lub 3.
4.
Jeżeli podatnik zakontraktował produkcję z całej powierzchni zajętej w gospodarstwie pod uprawę gruntową warzyw (wraz z nasiennictwem), krzewów owocowych i roślin zielnych owocujących ponad powierzchnie określone w § 3 pkt 1 bądź pkt 2 lub pkt 3 i umowę kontraktacji wykonał, wówczas przychód z obszaru zakontraktowanego, określony w § 5 ust. 1 pkt 1, nie podlega doliczeniu do podstawy opodatkowania.
5.
Minister Finansów może na wniosek Ministra Rolnictwa obniżać o 50% przychody, obliczone według norm określonych w § 5 ust. 1 pkt 2 i 3, z uprawy kwiatów w gruncie i pod szkłem z obszaru, z którego produkcję podatnik dostarczył na podstawie umów jednostkom handlu uspołecznionego, oraz przychody z innych działów specjalnych, w szczególności z wydobywania piasku, żwiru, kamieni itp.
1.
Szkółki drzew owocowych, krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych, prowadzone zarówno przez podatników podatku gruntowego, jak i przez osoby nie będące podatnikami tego podatku, uważa się za dział specjalny gospodarstwa rolnego, z tym że grunt zajęty pod te szkółki podlega opodatkowaniu wyłącznie według przepisów o podatku gruntowym.
2.
Nie podlegają doliczeniu do podstawy opodatkowania gospodarstwa rolnego przychody osiągane z prowadzenia szkółek drzew owocowych, krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych:
1)
przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz kółka rolnicze i ich ośrodki rolne;
2)
przez podatników nie wymienionych w pkt 1:
a)
jeżeli zakontraktują na rzecz przedsiębiorstw zgrupowanych w Zjednoczeniu Nasiennictwa Ogrodniczego i Szkółkarstwa produkcję szkółkarską z całej powierzchni zajętej w gospodarstwach pod taką produkcję i wykonają umowy kontraktacji, z tym że w razie zakontraktowania produkcji z części powierzchni gruntu zajętej pod taką produkcję i wykonania umowy kontraktacji przychód obliczony według norm określonych w ust. 4 z obszaru zakontraktowanego obniża się o 50%, lub
b)
jeżeli produkują rocznie nie więcej niż 100 sztuk drzew owocowych lub 500 sztuk krzewów owocowych albo 300 sztuk podkładek drzew owocowych bądź łącznie wszystkich rodzajów 500 sztuk, pod warunkiem że produkcja ta zostanie wykorzystana dla założenia lub powiększenia własnego sadu.
3.
Podlegają doliczeniu do podstawy opodatkowania gospodarstwa rolnego przychody osiągane z prowadzenia szkółek drzew owocowych, krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych - z wyjątkiem wymienionych w ust. 2 - bez względu na powierzchnię (rozmiary produkcji) i bez względu na to, czy na prowadzenie tych szkółek wymagane jest zezwolenie, z tym że przychód z prowadzenia szkółek drzew owocowych ustala się w 2 roku po zasadzeniu podkładek drzew owocowych, a przychód z prowadzenia szkółek krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych - w 1 roku po ich zaprowadzeniu.
4.
Przychód ze szkółek bez względu na to, w jakim okręgu gospodarczym i strefie ekonomicznej są one prowadzone, ustala się:
1)
z każdego ara powierzchni szkółek krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych w wysokości 1.000 zł rocznie;
2)
z każdego ara powierzchni szkółek drzew owocowych w wysokości 700 zł rocznie.
5.
Osoby prowadzące szkółki drzew owocowych, krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych w rozmiarach podlegających opodatkowaniu obowiązane są złożyć zeznanie do organu finansowego prezydium miejskiej (dzielnicowej) rady narodowej lub rady narodowej osiedla albo do biura gromadzkiej rady narodowej właściwego według miejsca prowadzenia szkółek w terminie do dnia 30 października roku poprzedzającego rok podatkowy.
6.
Zeznanie (ust. 5) powinno zawierać następujące dane:
1)
imię i nazwisko (nazwę) podatnika,
2)
adres zamieszkania (siedzibę) podatnika,
3)
miejsce prowadzenia szkółki,
4)
datę zaprowadzenia szkółki krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych, a jeśli chodzi o szkółkę drzew owocowych - datę zasadzenia podkładek drzew owocowych,
5)
powierzchnię szkółki krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych, w tym powierzchnię szkółki krzewów owocowych i podkładek drzew owocowych w wieku 1 roku po ich zaprowadzeniu,
6)
powierzchnię szkółki drzew owocowych, w tym powierzchnię szkółki drzew w wieku 2 lat po zasadzeniu podkładek drzew owocowych.
1.
Uprawę pieczarek i ich grzybni prowadzoną zarówno przez podatników podatku gruntowego, jak i przez osoby nie będące podatnikami tego podatku, uważa się za dział specjalny gospodarstwa rolnego.
2.
Nie podlegają opodatkowaniu (doliczeniu do podstawy opodatkowania gospodarstwa rolnego) przychody osiągane z uprawy pieczarek i ich grzybni w następujących wypadkach:
1)
jeżeli powierzchnia nie przekracza 50 m2;
2)
w nowo założonych pieczarkarniach naziemnych - przez okres 2 lat, licząc od roku pierwszego zbioru;
3)
jeżeli podatnik zakontraktował produkcję z całej powierzchni zajętej w gospodarstwie pod taką uprawę ponad powierzchnię określoną w pkt 1 i umowę kontraktacji wykonał.
3.
Przychód z uprawy pieczarek i ich grzybni prowadzonej na powierzchni ponad 50 m2 ustala się:
1)
ze 100 m2 powierzchni nie ogrzewanej w sposób sztuczny albo
2)
z 50 m2 powierzchni ogrzewanej w sposób sztuczny

- w wysokości 80% normy przeciętnego przychodu szacunkowego, określonego za dany rok podatkowy dla 1 ha gruntów ornych I klasy tego okręgu i tej strefy ekonomicznej, w których położone jest gospodarstwo rolne (uprawa).

4.
Przepisy § 5 ust. 2 i § 6 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.
5.
Dla rolniczych spółdzielni produkcyjnych obniża się o 33% podatek przypadający od przychodów osiąganych z uprawy pieczarek i ich grzybni.
6.
Osoby prowadzące uprawę pieczarek i ich grzybni i podlegające z tego tytułu podatkowi obowiązane są złożyć zeznanie do organu finansowego prezydium miejskiej (dzielnicowej) rady narodowej lub rady narodowej osiedla albo do biura gromadzkiej rady narodowej właściwego według miejsca prowadzenia uprawy w terminie do dnia 30 października roku poprzedzającego rok podatkowy.
7.
Zeznanie (ust. 6) powinno zawierać następujące dane:
1)
imię i nazwisko (nazwę) podatnika,
2)
adres zamieszkania (siedzibę) podatnika,
3)
miejsce prowadzenia uprawy,
4)
datę rozpoczęcia uprawy,
5)
powierzchnię uprawy nie ogrzewaną w sposób sztuczny oraz
6)
powierzchnię uprawy ogrzewaną w sposób sztuczny.
1.
Nie podlegają doliczeniu do podstawy opodatkowania gospodarstwa rolnego przychody:
1)
z sadów w gospodarstwach rolniczych spółdzielni produkcyjnych,
2)
w gospodarstwach rolnych nie wymienionych w pkt 1:
a)
z sadów w wieku do 10 lat,
b)
z sadów w wieku ponad 10 lat na obszarze nie przekraczającym 1/3 hektara.
2.
Od przychodu z każdego ara nadwyżki obszaru sadu ponad 1/3 hektara (ust. 1 pkt 2 lit. b) podatek wynosi:
w okręgach
I i IIIIIIV i V
w strefach ekonomicznych
wielkomiejskamiejskapodmiejskawiejskawiejska oddalonamiejskapodmiejskawiejskawiejska oddalonamiejskapodmiejskawiejskawiejska oddalona
w złotych
11,0010,007,004,003,509,006,003,502,508,005,503,002,00
3.
Na żądanie podatnika, a także w wypadkach gdy ustalenie obszaru sadu w drodze pomiarów jest utrudnione, obszar sadu ustala się według ilości drzew owocowych w wieku ponad 10 lat, przyjmując że jedno drzewo zajmuje powierzchnię 30 m2. W tym wypadku nie liczy się drzew młodszych, drzew wiśni i drzew rosnących dziko.
4.
Jeżeli pomiędzy drzewami w sadzie prowadzona jest równocześnie gruntowa uprawa warzyw, nasiennictwa ogrodniczego warzyw, kwiatów bądź krzewów owocowych lub roślin zielnych owocujących, wówczas ustala się oddzielnie przychód z tych upraw według przepisów niniejszego rozporządzenia oraz oddzielnie podatek z sadu, z tym że podatek z sadu obniża się o 50%.
5.
Jeżeli podatnik zakontraktował i dostarczył jabłka, wówczas z obszaru sadu wyłącza się po 30 m2 za każde 30 kg dostarczonych jabłek w I i II wyborze.
6.
Jeżeli wszystkie lub niektóre drzewa w danym roku nie owocowały całkowicie lub zbiór owoców był słaby, wówczas należy stosować ulgi w podatku gruntowym na zasadach przewidzianych w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1955 r. w sprawie obniżek i ulg w podatku gruntowym (Dz. U. z 1955 r. Nr 23, poz. 145, z 1956 r. Nr 14, poz. 71 i z 1962 r. Nr 24, poz. 107).
1.
Przychód z wód zamkniętych ustala się w wysokości faktycznego przychodu osiągniętego przez podatnika z posiadanego obszaru wód zamkniętych, z tym że nie może on przekraczać dwukrotnej normy przeciętnego przychodu szacunkowego, określonej za dany rok podatkowy dla IV klasy gruntów ornych okręgu gospodarczego i strefy ekonomicznej miejsca położenia tych wód.
2.
W razie stwierdzenia, że dany obszar wód zamkniętych nie przynosi posiadaczowi żadnych korzyści, nie ustala się przychodu z tych wód.
Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Spożywczego i Skupu oraz Rolnictwa określi w drodze rozporządzenia zasady opodatkowania przychodów z hodowli, chowu i wylęgu drobiu.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Finansów.