Rozdział 3 - Orzekanie przez komisje lekarskie - Zasady oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, a także tryb orzekania o tej zdolności oraz właściwość i tryb postępowania w tych sprawach komisji lekarskich podległych Szefowi Urzędu Ochrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.140.1574

Akt utracił moc
Wersja od: 4 czerwca 2003 r.

Rozdział  3

Orzekanie przez komisje lekarskie

§  9.
1.
Stopień zdolności kandydata do służby ustala się przez zaliczenie go do jednej z następujących kategorii zdrowia:
1)
kategoria "Z" - zdolny, co oznacza, że stan zdrowia kandydata nie budzi żadnych zastrzeżeń albo że stwierdzone schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne nie stanowią przeszkody do pełnienia służby,
2)
kategoria "N" - niezdolny, co oznacza, że stwierdzone u kandydata schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne uniemożliwiają pełnienie służby.
2.
W stosunku do kandydatów, o których mowa w § 6 ust. 3, oprócz określenia jednej z kategorii wymienionych w ust. 1, orzeczenie zawiera jedno z następujących uzupełniających określeń:
1)
zdolny lub niezdolny do służby związanej z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych,
2)
zdolny lub niezdolny do służby niezwiązanej z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych,
3)
zdolny lub niezdolny do służby w grupie antyterrorystycznej Urzędu Ochrony Państwa.
§  10.
1.
Stopień zdolności funkcjonariusza do służby ustala się przez zaliczenie go do jednej z następujących kategorii zdrowia:
1)
kategoria A - zdolny do służby, co oznacza, że stan zdrowia funkcjonariusza nie budzi żadnych zastrzeżeń albo że stwierdzone schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne nie stanowią przeszkody do pełnienia służby,
2)
kategoria C - zdolny do służby z ograniczeniem, co oznacza, że u funkcjonariusza stwierdzono przewlekłe schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne, które trwale lub czasowo zmniejszają zdolność fizyczną lub psychiczną do pełnienia służby,
3)
kategoria D - trwale niezdolny do służby, co oznacza, że stwierdzone u funkcjonariusza schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne nie pozwalają mu na pełnienie służby.
2.
W stosunku do funkcjonariuszy, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 2, oprócz określenia jednej z kategorii wymienionych w ust. 1, orzeczenie zawiera jedno z następujących uzupełniających określeń:
1)
zdolny lub niezdolny do służby w grupie antyterrorystycznej Urzędu Ochrony Państwa,
2)
zdolny lub niezdolny do służby kurierskiej,
3)
zdolny lub niezdolny do służby za granicą,
4)
zdolny lub niezdolny do służby związanej z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych,
5)
zdolny lub niezdolny do odbycia przeszkolenia trwającego dłużej niż 12 miesięcy.
3.
W stosunku do funkcjonariuszy, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3, oprócz jednej z kategorii wymienionych w ust. 1, orzeczenie zawiera jedno z następujących uzupełniających określeń:
1)
"zdolny do służby" - jeżeli po przeprowadzeniu badania lekarskiego komisja nie stwierdziła żadnych schorzeń stanowiących przeciwwskazania do pełnienia służby,
2)
"zdolny do służby na zajmowanym stanowisku" - jeżeli w stanie zdrowia funkcjonariusza stwierdzono pewne schorzenia, które zmniejszają wprawdzie jego zdolność fizyczną lub psychiczną, ale nie są przeszkodą do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku,
3)
"trwale niezdolny do służby na zajmowanym stanowisku" - jeżeli w stanie zdrowia funkcjonariusza stwierdzono schorzenia, które zmniejszają jego zdolność fizyczną lub psychiczną i nie pozwalają na pełnienie służby na zajmowanym stanowisku, jednak schorzenia te nie stanowią przeszkody do pełnienia służby na innym stanowisku; w takim przypadku komisja lekarska określa, jakie warunki służby są przeciwwskazane dla funkcjonariusza,
4)
"trwale niezdolny do służby" - jeżeli w stanie zdrowia funkcjonariusza stwierdzono schorzenia, które nie pozwalają na pełnienie służby.
§  11.
1.
Komisja lekarska, przed dokonaniem oceny stanu zdrowia i zdolności fizycznej i psychicznej do służby, przeprowadza badanie osoby skierowanej i sporządza protokół badania. Protokół badania zawiera wyszczególnienie wszystkich schorzeń i ułomności fizycznych lub psychicznych, także tych, które nie obniżają zdolności do służby. Rozpoznania wpisuje się w języku polskim, z uwzględnieniem lokalizacji schorzenia, a w przypadkach wymagających dodatkowego uściślenia - stopnia jego nasilenia. Przy rozpoznaniach powołuje się odpowiednie paragrafy i punkty z wykazu chorób i ułomności oraz kategorii zdolności do służby, zwanego dalej "wykazem".
2.
Protokół badania komisji lekarskiej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia.
3.
Wykaz stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.
4.
Protokół badania komisji lekarskiej, z zastrzeżeniem § 16 ust. 2, sporządza się w jednym egzemplarzu, który przechowuje się w aktach regionalnej komisji lekarskiej.
§  12.
1.
Oceny stanu zdrowia osoby skierowanej oraz stopnia zdolności do służby komisje lekarskie dokonują przez rozpoznanie schorzeń na podstawie wyników zleconych badań specjalistycznych i psychologicznych, protokołu badania komisji lekarskiej, wywiadu chorobowego, dokumentacji medycznej będącej wynikiem obserwacji szpitalnej, leczenia ambulatoryjnego i sanatoryjnego oraz innych dokumentów medycznych istotnych dla dokonania tej oceny.
2.
Orzeczenie o zdolności do służby regionalne komisje lekarskie wydają, posługując się wykazem, po wszechstronnym zbadaniu przez członków komisji osoby skierowanej, biorąc pod uwagę ocenę stanu zdrowia, o której mowa w ust. 1, wyniki zleconych badań specjalistycznych i dodatkowych, wyniki przeprowadzonej obserwacji szpitalnej we wskazanym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej oraz informację o warunkach i przebiegu służby, wyniki oceny sprawności fizycznej, a także mogące mieć znaczenie dla treści orzeczenia ustalenia protokołów powypadkowych.
3.
Jeżeli w toku badań lekarskich powstanie uzasadnione podejrzenie, że osoba skierowana rozmyślnie spowodowała u siebie uszkodzenie ciała albo schorzenie, komisja lekarska orzeka o stanie zdrowia i zdolności do służby tej osoby, zgodnie z ust. 1 i 2, a o podejrzeniu powiadamia organ kierujący.
§  13.
1.
W przypadku stwierdzenia dwóch lub więcej schorzeń lub ułomności fizycznych albo psychicznych, z których każde ogranicza zdolność osoby skierowanej do służby, komisja lekarska rozpatruje wszystkie te schorzenia i ułomności łącznie, mając na uwadze ogólną zdolność tej osoby do służby.
2.
W przypadku ostrego schorzenia, konieczności rehabilitacji lub ciąży, komisja lekarska nie wydaje orzeczenia o zdolności do służby, aż do czasu zakończenia leczenia lub zakończenia urlopu macierzyńskiego. Przewodniczący regionalnej komisji lekarskiej zawiadamia o tym organ kierujący oraz osobę skierowaną.
3.
Orzekając o zdolności funkcjonariusza do dalszej służby, regionalna komisja lekarska bierze pod uwagę fakt istotnej zmiany w stanie zdrowia, w tym stopień upośledzenia funkcji organizmu wskutek choroby lub ułomności.
§  14.
1.
Orzeczenie o zdolności do służby regionalna komisja lekarska wydaje niezwłocznie po otrzymaniu wszystkich niezbędnych dokumentów, o których mowa w § 12 ust. 1 i 2.
2.
Jeżeli regionalna komisja lekarska nie może wydać orzeczenia z powodu braku dokumentów, o których mowa w ust. 1, zawiadamia o tym osobę skierowaną, zobowiązując ją do ich dostarczenia w terminie 14 dni, albo kieruje tę osobę na odpowiednie badania dodatkowe lub obserwację szpitalną we wskazanym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej.
3.
Po upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia brakujących dokumentów lub też w razie odmowy osoby skierowanej poddania się zleconym badaniom dodatkowym lub obserwacji szpitalnej, regionalna komisja lekarska wydaje orzeczenie na podstawie posiadanych dokumentów i oceny stanu zdrowia osoby skierowanej.
§  15.
1.
Regionalna komisja lekarska orzeka większością głosów.
2.
Orzeczenie i protokół badania regionalnej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.
3.
Członek regionalnej komisji lekarskiej, mający w sprawie orzeczenia zdanie odrębne, może je wnieść na piśmie, wraz z uzasadnieniem, do protokołu badania regionalnej komisji lekarskiej.
§  16.
1.
Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej sporządza się w trzech egzemplarzach, z zastrzeżeniem ust. 2. Pierwszy egzemplarz orzeczenia otrzymuje osoba skierowana, drugi otrzymuje organ kierujący, trzeci jest przechowywany w aktach regionalnej komisji lekarskiej.
2.
W przypadku uznania funkcjonariusza za trwale niezdolnego do służby, regionalna komisja lekarska sporządza dodatkowy, czwarty egzemplarz orzeczenia oraz dodatkowy, drugi egzemplarz protokołu badania regionalnej komisji lekarskiej.
3.
Orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.
§  17.
1.
Podstawowe ustalenia zawarte w protokole badania i orzeczeniu regionalnej komisji lekarskiej wpisuje się do rejestru orzeczeń. W rejestrze tym członkowie składu orzekającego składają podpisy na koniec każdego dnia pracy komisji.
2.
Rejestr orzeczeń, o którym mowa w ust. 1, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia.
§  18.
1.
Niezwłocznie po wydaniu orzeczenia przewodniczący regionalnej komisji lekarskiej wręcza jeden jego egzemplarz, z zastrzeżeniem ust. 2, osobie skierowanej, informując jednocześnie o prawie do wniesienia odwołania, lub przesyła pocztą za potwierdzeniem odbioru, z uwzględnieniem § 19 ust. 1. W przypadku osobistego odbioru orzeczenia osoba skierowana potwierdza jego odbiór w rejestrze orzeczeń.
2.
Osoba skierowana, w stosunku do której regionalna komisja lekarska wydała orzeczenie, o którym mowa w § 15 ust. 3 lub § 16 ust. 2, otrzymuje zawiadomienie o przesłaniu orzeczenia do Centralnej Komisji Lekarskiej w celu jego zatwierdzenia. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3.
Zawiadomienie sporządza się w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz zawiadomienia, zgodnie z ust. 2, jest przesyłany osobie skierowanej, natomiast drugi jest przechowywany w aktach regionalnej komisji lekarskiej.
4.
Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia.
§  19.
1.
Orzeczenia regionalnych komisji lekarskich, o których mowa w § 15 ust. 3 i § 16 ust. 2, podlegają, przed doręczeniem osobie skierowanej, zatwierdzeniu przez Centralną Komisję Lekarską.
2.
Przewodniczący regionalnej komisji lekarskiej przesyła do Centralnej Komisji Lekarskiej:
1)
trzy egzemplarze orzeczenia, o którym mowa w § 15 ust. 3,
2)
cztery egzemplarze orzeczenia, o którym mowa w § 16 ust. 2

- w terminie nieprzekraczającym 7 dni od dnia wydania orzeczenia.

3.
Centralna Komisja Lekarska rozpatruje przesłane jej do zatwierdzenia orzeczenia regionalnych komisji lekarskich niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania.
4.
Centralna Komisja Lekarska zatwierdza orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej w przypadku braku zastrzeżeń co do prawidłowości jego wydania.
5.
Na wszystkich egzemplarzach zatwierdzonego orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej przewodniczący Centralnej Komisji Lekarskiej zamieszcza klauzulę o zatwierdzeniu, składa swój podpis, wpisuje datę oraz umieszcza pieczęć.
6.
W przypadku zatwierdzenia orzeczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jeden egzemplarz orzeczenia Centralna Komisja Lekarska przesyła, z odpowiednim zastosowaniem § 18 ust. 1, osobie skierowanej, wraz z pouczeniem o prawie do wniesienia odwołania, drugi egzemplarz przesyła organowi kierującemu, trzeci zwraca do regionalnej komisji lekarskiej, która orzeczenie wydała.
7.
W przypadku zatwierdzenia orzeczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeden egzemplarz orzeczenia, wraz z protokołem badania oraz z pozostałą dokumentacją dotyczącą danej sprawy, Centralna Komisja Lekarska przesyła niezwłocznie do komisji lekarskiej właściwej, na podstawie odrębnych przepisów, do orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy. Drugi egzemplarz orzeczenia Centralna Komisja Lekarska przesyła, z odpowiednim zastosowaniem § 18 ust. 1, osobie skierowanej, wraz z pouczeniem o prawie do wniesienia odwołania, trzeci egzemplarz przesyła organowi kierującemu, czwarty egzemplarz zwraca do regionalnej komisji lekarskiej, która orzeczenie wydała.
8.
W przypadku niezatwierdzenia orzeczeń, o których mowa w ust. 1, Centralna Komisja Lekarska uchyla je i zleca ponowne przeprowadzenie czynności orzeczniczych oraz wydanie nowego orzeczenia przez właściwą regionalną komisję lekarską w terminie 30 dni, zwracając całość otrzymanej dokumentacji orzeczniczej. Do ponownych czynności orzeczniczych stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed regionalnymi komisjami lekarskimi w pierwszej instancji.
9.
Orzeczenia zatwierdzone przez Centralną Komisję Lekarską są nieprawomocne i przysługuje od nich odwołanie w trybie określonym w rozdziale 4 rozporządzenia.