§ 3. - Zasady obliczenia i przerachowania roszczeń z tytułu umów ubezpieczeniowych, zawartych z byłą rosyjską Kasą emerytalną pracowników państwowych kolei żelaznych, przekształconą od dnia 1 stycznia 1917 r. na mocy ustawy z dnia 9 września 1916 r. (Zbiór praw i rozporządzeń Rządu Nr 257, poz. 1974 z 1916 r.) na kasę oszczędnościowo-zapomogową dla pracowników, rzemieślników i robotników państwowych kolei żelaznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.56.362

Akt utracił moc

Wersja od: 28 czerwca 1939 r.

§  3.

1. Jako końcowy termin opłacania składek ubezpieczeniowych przyjmuje się dla osób, które:

a) nie były ewakuowane - dzień 31 lipca 1915 r.,

b) były ewakuowane - dzień 31 grudnia 1917 r.

z tym zastrzeżeniem, że osoby, te przed terminami, określonymi pod lit. a) i b), nie opuściły służby, uprawniającej do zawarcia ubezpieczenia z kasą emerytalną.

2. Zastrzeżenie, wymienione w ust. 1, nie dotyczy osób, które udowodnią oryginalnymi pokwitowaniami, że po terminach wymienionych w tym ustępie, względnie po opuszczeniu służby, opłacały nadal składki ubezpieczeniowe.

3. Dla osób, wymienionych w ust. 2, jako końcowy termin przyjmuje się ostatni dzień miesiąca, za który opłaciły ostatnią składkę ubezpieczeniową.