Zasady obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.33.157

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1989 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 6 czerwca 1983 r.

w sprawie zasad obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki. ^*

Na podstawie art. 11 ust. 7, art. 13, art. 34 ust. 3 i art. 59 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143) oraz art. 298 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23 i z 1982 r. Nr 31, poz. 214) zarządza się, co następuje:

§ 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi, z uwzględnieniem § 3-5, przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres:

1) 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, albo

2) 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, gdy wynagrodzenie ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania.

§  2.

1. Za wynagrodzenie ulegające znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzaniu w rozumieniu § 1 pkt 2 uważa się wynagrodzenie osiągane przez pracowników zatrudnionych:

1) w charakterze rybaków w państwowych przedsiębiorstwach rybołówstwa morskiego i śródlądowego albo jako członkowie spółdzielni pracy rybołówstwa morskiego i śródlądowego, a także w charakterze rybaków zatrudnionych w Polskim Związku Wędkarskim,

2) na statkach żeglugi przybrzeżnej oraz na kutrach indywidualnego rybołówstwa morskiego,

3) w charakterze personelu pływającego żeglugi śródlądowej oraz personelu latającego i pokładowego Polskich Linii Lotniczych "LOT",

4) w kółkach rolniczych i spółdzielniach kółek rolniczych,

5) w państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej wynagradzanych według systemu godzinowego lub akordowego,

6) w charakterze akwizytorów przedsiębiorstwa państwowego "Powszechna Agencja Handlowa",

7) w charakterze komorników sądowych,

8) w charakterze pośredników ubezpieczeniowych Państwowego Zakładu Ubezpieczeń,

9) w charakterze dziennikarzy wynagradzanych według układu zbiorowego pracy dziennikarzy,

10) w charakterze realizatorów programów radiowych i telewizyjnych lub w charakterze pracowników artystycznych oraz organizatorów i realizatorów imprez artystycznych, wynagradzanych według układu zbiorowego pracy dla pracowników radia i telewizji lub układu zbiorowego pracy dla pracowników instytucji artystycznych,

11) w biurach i pracowniach projektowych, w przedsiębiorstwach geodezyjno-kartograficznych oraz w wojewódzkich biurach geodezji i terenów rolnych, jeżeli przeciętne ich wynagrodzenie za czas urlopu ustala się z okresu dłuższego niż 3 miesiące,

12) w Przedsiębiorstwie Wagonów Sypialnych i Restauracji, "Wars", wynagradzanych w systemie prowizyjnym i czasowo-prowizyjnym, obsługujących:

a) wagony sypialne i z miejscami do leżenia,

b) bary i bufety wagonowe oraz wagony restauracyjne,

c) gastronomiczne bary i bufety oraz restauracje dworcowe.

2. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych na wniosek właściwego ministra (kierownika urzędu centralnego) może wyrazić zgodę na ustalanie podstawy wymiaru zasiłków z okresu dłuższego niż 3 miesiące dla innych grup pracowników, poza wymienionymi w ust. 1, jeżeli wynagrodzenie tych grup pracowników ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania.

§  3.

1. Jeżeli prawo do zasiłku chorobowego powstało przed upływem okresów, o których mowa w § 1, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się:

1) przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia albo

2) wynagrodzenie, które by pracownik osiągnął, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pierwszego kalendarzowego miesiąca zatrudnienia.

2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się:

1) wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości, albo

2) wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożone przez liczbę dni, które pracownik był obowiązany przepracować w tym miesiącu.

§  4.

1. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzeń osiągniętych przez pracownika w okresie 3 lub 12 miesięcy zatrudnienia przez liczbę miesięcy, w których pracownik wynagrodzenia te osiągnął.

2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, pracownik nie osiągnął w niektórych miesiącach pełnego wynagrodzenia wobec nieprzepracowania części miesiąca z przyczyn usprawiedliwionych w myśl przepisów o porządku i dyscyplinie pracy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

1) włącza się wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż 50% obowiązującego go w danym miesiącu czasu pracy,

2) przyjmuje się - po uzupełnieniu w myśl § 3 ust. 1 pkt 2 - wynagrodzenie z miesięcy, w których pracownik przepracował w co najmniej 50% obowiązującego go w danym miesiącu czasu pracy; przepis § 3 ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio.

3. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, pracownik w każdym miesiącu przepracował mniej niż 50% obowiązującego go czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych w myśl przepisów o porządku i dyscyplinie pracy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego stosuje się odpowiednio przepisy § 3 ust. 2.

§  5.

1. Jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

1) nastąpiła zmiana wysokości wynagrodzenia w wyniku zmiany stanowiska pracy lub zmiany warunków wynagradzania ustalonych w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy - podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie przysługujące po zmianie,

2) pracownik zmienił pracę - uwzględnia się tylko wynagrodzenie uzyskanie przez niego w zakładzie pracy, w którym powstało prawo do zasiłku.

2. W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy w tym samym zakładzie pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, nawet jeżeli prawo do zasiłku powstało w miesiącu, w którym nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy.

3. 1 Jeżeli zmiana wysokości wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nastąpiła w miesiącu, w którym powstało prawo do zasiłku chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie przysługujące po zmianie.

4. 2 Jeżeli pracownik otrzymał wynagrodzenie w nowej wysokości, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przyjmując to wynagrodzenie; przepis § 3 ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

5. 3 Jeżeli zmiana wysokości wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, nastąpiła w czasie pobierania zasiłku chorobowego , podstawę wymiaru zasiłku ustala się ponownie od dnia wprowadzenia tej zmiany, uwzględniając wynagrodzenie w nowej wysokości.

6. 4 Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, ustalona ponownie zgodnie z ust. 5, nie może być niższa od dotychczasowej, chyba że jej ponowne ustalenie nastąpiło z powodu zmniejszenia wymiaru czasu pracy albo obniżenia wysokości wynagrodzenia.

§  6.

1. Za wynagrodzenie uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, z zastrzeżeniem § 7-13, uważa się:

1) składniki wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku pracy w normalnym, obowiązującym pracownika czasie pracy,

2) wynagrodzenie pracowników kopalń węgla kamiennego i innych kopalń głębinowych za pracę w dodatkowych dniach wolnych od pracy, obliczone jak za pracę w normalnym czasie pracy, łącznie z dodatkowym wynagrodzeniem przewidzianym w § 2 ust. 2 i 3 uchwały nr 199 Rady Ministrów z dnia 11 września 1981 r. w sprawie środków zapewniających zwiększenie wydobycia węgla kamiennego oraz innych surowców wydobywanych w kopalniach głębinowych, jednakże bez dodatku w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z kategorii osobistego zaszeregowania,

3) wynagrodzenie pracowników innych niż wymienionych w pkt 2 za pracę w dodatkowych dniach wolnych od pracy, obliczone jak za pracę w normalnym czasie pracy, bez przysługującego za tę pracę 100% dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, a także bez innych dodatków z tego tytułu, przewidzianych w układach zbiorowych pracy lub w innych przepisach o wynagradzaniu.

2. Nie uważa się za wynagrodzenie w rozumieniu ust. 1 świadczeń w naturze lub ekwiwalentu za te świadczenia.

§  7.

1. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego z tytułu zatrudnienia w uspołecznionych zakładach pracy uwzględnia się wszystkie składniki wynagrodzenia, z wyjątkiem składników wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego z tytułu zatrudnienia w zakładach pracy nie będących zakładami uspołecznionymi lub u osób fizycznych uwzględnia się wynagrodzenie, od którego ustalono składki na ubezpieczenie społeczne, a w razie ustalenia składki od wynagrodzenia za niepełny miesiąc z powodu nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych w myśl przepisów o porządku i dyscyplinie pracy - wynagrodzenie, od którego ustalono by składkę za pełny miesiąc.

3. Jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne stanowi kwota zryczałtowana, przyjmuje się ją również przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

4. 5 Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może być niższa od kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy.

§  8.

1. Premię miesięczną wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiąc kalendarzowy, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

2. Premię kwartalną wlicza się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości części stanowiącej 1/3 premii, wypłaconej pracownikowi za kwartał poprzedzający miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku chorobowego.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do premii za okresy dłuższe niż kwartał oraz do innych składników wynagrodzenia wypłacanych za okresy dłuższe niż jeden miesiąc.

4. Jeżeli składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1-3, nie zostały wypłacone do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat zasiłków chorobowych, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się składniki wypłacone za poprzedni okres.

§  9.

1. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub innych przepisów o wynagradzaniu.

2. Składników wynagrodzenia, przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy tylko do określonego terminu, nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres przypadający po tym terminie.

§ 10. Jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, pracownik pobierał wynagrodzenie w zmniejszonej wysokości w związku z odbywaniem ćwiczeń wojskowych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się wynagrodzenie w pełnej wysokości.

§ 11. Jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, pracownik pobierał wynagrodzenie w zmniejszonej wysokości w związku z pobytem w areszcie tymczasowym, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się wynagrodzenie w pełnej wysokości.

§  12.

1. Jeżeli bezpośrednio przed powstaniem prawa do zasiłku chorobowego pracownik:

1) korzystał z urlopu wychowawczego - do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie osiągnięte przed urlopem wychowawczym,

2) odbywał rehabilitację, podczas której pobierał zasiłek wyrównawczy - do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie osiągnięte przed powstaniem prawa do zasiłku wyrównawczego,

3) odbywał czynną służbę wojskową lub spełniał zastępczo obowiązek tej służby - do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie osiągnięte przed powołaniem do służby wojskowej,

4) wykonywał zatrudnienie za granicą - do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wypłacanego w kraju przyjmuje się wynagrodzenie osiągnięte w kraju przed wyjazdem za granicę, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

2. 6 Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego według wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, ustala się z uwzględnieniem zmian wynikających z regulacji płac wprowadzonej w zakładzie pracy w okresie niewykonywania przez pracownika pracy z przyczyn wymienionych w ust. 1.

3. Przepisy § 1-11 stosuje się odpowiednio.

§  13.

1. W razie ponownego powstania prawa do zasiłku chorobowego w czasie zatrudnienia w tym samym zakładzie pracy, zasiłek chorobowy oblicza się na nowo, jeżeli przerwa między okresami pobierania zasiłku trwała co najmniej:

1) jeden miesiąc kalendarzowy, gdy podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres 3 miesięcy;

2) trzy miesiące kalendarzowe, gdy podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres 12 miesięcy.

2. Zasiłek chorobowy oblicza się na nowo przed upływem okresów, o których mowa w ust. 1, jeżeli w okresach tych nastąpiła zmiana wysokości wynagrodzenia w wyniku zmiany stanowiska pracy lub zmiany warunków wynagradzania określonych w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi w takim wypadku przeciętne miesięczne wynagrodzenie przysługujące po zmianie.

§  14.

1. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy wysokość zasiłku chorobowego, wlicza się okresy podlegające zaliczeniu przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

2. Okresy nauki w szkołach podlegają jednak zaliczeniu na warunkach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, jeżeli nawet nauka ta była odbywana po dniu 1 stycznia 1983 r.

§ 15. W razie równoczesnego zatrudnienia w dwóch lub więcej zakładach pracy, zasiłek chorobowy oblicza się oddzielnie z tytułu zatrudnienia w każdym z tych zakładów.

§ 16. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni.

§ 17. Wyrażone w groszach końcówki kwot przypadającego do wypłaty zasiłku chorobowego zaokrągla się do pełnego złotego w górę, jeżeli końcówka wynosi co najmniej 50 groszy, bądź w dół, jeżeli końcówka jest mniejsza niż 50 groszy.

§  18.

1. Przepisy § 1-17 stosuje się do:

1) zasiłku opiekuńczego i świadczenia rehabilitacyjnego,

2) zasiłku macierzyńskiego, wyrównawczego i pogrzebowego, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego, wyrównawczego i pogrzebowego:

1) uwzględnia się pełne wynagrodzenie, łącznie z wynagrodzeniem i dodatkami za pracę w godzinach nadliczbowych, z wyjątkiem składników wynagrodzenia wymienionych w ust. 2, 3 i 5-9 załącznika do rozporządzenia,

2) uwzględnia się równowartość deputatów bądź ekwiwalenty za te deputaty,

3) wlicza się do podstawy wymiaru wynagrodzenie za dyżury zakładowe pełnione przez pracowników służb medycznych i weterynaryjnych - w przeciętnej miesięcznej wysokości osiągniętej w okresie zatrudnienia w ciągu ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych przed miesiącem, w którym powstało prawo do zasiłku.

3. Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego dla pracownicy, która urodziła dziecko w czasie urlopu wychowawczego, stanowi wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, osiągnięte przed urlopem wychowawczym, nie niższe od zasiłku wychowawczego pobieranego przez pracownicę w czasie tego urlopu.

§  19.

1. Wydatki na zasiłki chorobowe przysługujące pracownikom uspołecznionych zakładów pracy oraz osobom wykonującym pracę nakładczą na rzecz tych zakładów są pokrywane:

1) ze środków zakładów pracy przeznaczonych na wynagrodzenia - w czasie trwania stosunku pracy,

2) ze środków Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - po ustaniu stosunku pracy.

2. Wydatki na zasiłki: wyrównawcze, porodowe, macierzyńskie, opiekuńcze i pogrzebowe oraz na świadczenia rehabilitacyjne są pokrywane ze środków Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

3. Kwoty wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie podlegają zaliczeniu na poczet składek na ubezpieczenie społeczne ani wyłączeniu z podstawy ich wymiaru.

§ 20. Wydatki na zasiłki oraz świadczenie rehabilitacyjne, o których mowa w § 19, przysługujące:

1) pracownikom zakładów pracy nie będących zakładami uspołecznionymi lub zatrudnionym u osób fizycznych, a także pracownikom rolniczych spółdzielni produkcyjnych, pracownikom przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych placówek państw obcych oraz pracownikom instytucji i organizacji kościelnych i wyznaniowych,

2) członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz adwokatom - członkom zespołów adwokackich, są pokrywane ze środków Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 21. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest uprawniony do kontrolowania prawidłowości wypłacania zasiłków z ubezpieczenia społecznego przez zakłady pracy.

§ 22. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych (Dz. U. z 1974 r. Nr 51, poz. 327, z 1975 r. Nr 35, poz. 194 oraz z 1981 r. Nr 9, poz. 42 i Nr 28, poz. 146) § 26 otrzymuje brzmienie:

"§ 26. 1. Pracownikowi mianowanemu w razie niezdolności do pracy z powodu choroby przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach i w wysokości przewidzianych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przez okres nie przekraczający roku, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Zasiłek chorobowy wynosi 100% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku, niezależnie od okresu zatrudnienia pracownika.

3. Zasiłek chorobowy za każde pierwsze 3 dni niezdolności do pracy z powodu choroby wynosi 50 % wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w wypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 3 i 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143)."

§ 23. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 października 1975 r. w sprawie zasad obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki (Dz. U. z 1975 r. Nr 35, poz. 193, z 1976 r. Nr 40, poz. 237, z 1978 r. Nr 23, poz. 105 i Nr 28, poz. 121, z 1981 r. Nr 19, poz. 96 oraz z 1982 r. Nr 25, poz. 182).

§ 24. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1983 r.

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ SKŁADNIKÓW WYNAGRODZENIA, KTÓRYCH NIE UWZGLĘDNIA SIĘ PRZY USTALANIU PODSTAWY WYMIARU ZASIŁKU CHOROBOWEGO

1. Dodatkowe wynagrodzenia (dopłaty) za pracę wykonywaną w ramach obowiązującego pracownika wymiaru czasu pracy, a nie należącą do zakresu jego normalnych obowiązków wynikających ze stosunku pracy, w tym:

1) dodatkowe wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków zakładowego społecznego inspektora pracy, jeżeli nie stanowi ono rekompensaty za utracone wynagrodzenie za czas nie przepracowany w związku z pełnieniem tej funkcji,

2) dodatkowe wynagrodzenie za szkolenie wewnątrzzakładowe oraz za prowadzenie nauki zawodu, wypłacane na podstawie odrębnych przepisów,

3) dodatkowe wynagrodzenie dla zakładowego kierownika praktyk studentów i uczniów szkół średnich zawodowych,

4) dodatkowe wynagrodzenie za prowadzenie i obsługę pojazdu samochodowego przez pracownika nie zatrudnionego na stanowisku kierowcy.

2. Składniki wynagrodzenia o charakterze nieperiodycznym, które w przepisach o ich przyznawaniu nie zostały związane z żadnym okresem pracy (godzina, miesiąc, kwartał), lecz są przyznawane albo na podstawie oceny całokształtu pracy pracownika, albo po spełnieniu dodatkowych warunków stanowiących podstawę dokonania wypłaty, w tym:

1) nagrody, gratyfikacje i odprawy,

2) wypłaty z funduszu mistrza (kierownika oddziału) itp.,

3) jednorazowe wynagrodzenia (wyrównania) wypłacane w związku ze zgłoszeniem i przyjęciem projektu wynalazczego,

4) jednorazowe premie przysługujące pracownikom szkolącym z tytułu pomyślnie zdanego egzaminu przez szkolonego,

5) inne jednorazowe premie za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcia, wypłacane niezależnie od premii periodycznych za podstawowe zadania pracownicze, które zostały przewidziane w przepisach o wynagradzaniu; do premii tych zalicza się również premie stanowiące udział ściśle określonych grup pracowników w korzyściach zakładu pracy w postaci uzyskanych w procesie pracy oszczędności materiałowych, paliw, energii itp. bądź w postaci dodatkowych wpływów w związku z polepszeniem wyników gospodarowania, których bezpośrednim źródłem pokrycia jest określona w odrębnych przepisach część tych oszczędności lub wpływów,

6) ekwiwalent za niewykorzystany urlop,

7) dodatkowe wynagrodzenie radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego i arbitrażowego,

8) dodatek objazdowy przysługujący pracownikom instytucji artystycznych,

9) dodatek dla pracowników Komitetu do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja", zatrudnionych przy transmisjach i reportażach.

2a. ⁷ Składniki wynagrodzenia (premie, dodatki) o charakterze periodycznym, które w myśl obowiązujących w zakładzie pracy przepisów o ich wypłacaniu przysługują w całości lub w części pod warunkiem nieopuszczania przez pracownika pracy z powodu choroby. 

2b. ⁸ Dodatek transportowy (premia) dla pracowników przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe".

2c. ⁹ Wynagrodzenie pracowników służby zdrowia za dyżury zakładowe i gotowość do pracy.

3. Dodatkowe wynagrodzenia wynikające ze szczególnych przywilejów kart pracowniczych, z wyjątkiem podstawowego wynagrodzenia za staż pracy stanowiący jedyny lub podstawowy element wynagrodzenia pracownika z tego tytułu.

4. Dodatki z tytułu pracy w niedziele i ustawowe dni świąteczne, nie stanowiącej pracy nadliczbowej, oraz wynagrodzenia za ustawowe dni świąteczne nie będące niedzielami, wypłacane pomimo nieświadczenia pracy.

5. Nagrody z zakładowego funduszu nagród.

6. Nagrody i premie wypłacane z funduszu załogi tworzonego z zysku do podziału w przedsiębiorstwach państwowych i innych jednostkach gospodarki uspołecznionej, a także wypłaty z funduszu premiowego tworzonego z tych środków w państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej.

7. Premie i nagrody wypłacane z nadwyżki bilansowej w spółdzielniach, a w spółdzielniach pracy także wypłaty z tych środków dokonywane z tytułu wkładu pracy.

8. Wynagrodzenia i odszkodowania przysługujące pracownikowi w razie rozwiązania stosunku pracy.

9. Świadczenia wyrównawcze wypłacane ze środków zakładu pracy pracownikom, którzy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznali stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

^* § 17 nin. rozporządzenia - nieaktualny. Patrz ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386).

¹ § 5 ust. 3 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1989 r. (Dz.U.89.41.226) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1989 r.

² § 5 ust. 4 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1989 r. (Dz.U.89.41.226) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1989 r.

³ § 5 ust. 5 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1989 r. (Dz.U.89.41.226) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1989 r.

⁴ § 5 ust. 6 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1989 r. (Dz.U.89.41.226) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1989 r.

⁵ § 7 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1988 r. (Dz.U.88.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1988 r.

⁶ § 12 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1988 r. (Dz.U.88.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1988 r.

⁷ Załącznik ust. 2a dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 lipca 1985 r. (Dz.U.85.35.165) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1985 r.

⁸ Załącznik ust. 2b dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 lipca 1985 r. (Dz.U.85.35.165) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1985 r.

⁹ Załącznik ust. 2c:

- dodany przez § 32 rozporządzenia z dnia 24 marca 1986 r. w sprawie uposażenia pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów (Dz.U.86.15.84) z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 15 lutego 1989 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów (Dz.U.89.8.49) z dniem 1 stycznia 1989 r.