Zasady kwalifikowania ceny umownej jako rażąco wysokiej oraz okres obowiązywania ceny obniżonej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.43.341

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lutego 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 17 grudnia 1988 r.

w sprawie zasad kwalifikowania ceny umownej jako rażąco wysokiej oraz okresu obowiązywania ceny obniżonej.

Na podstawie art. 8 ust. 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie określa zasady kwalifikowania ceny umownej towarów i usług jako rażąco wysokiej oraz okres obowiązywania ceny obniżonej.

2. W rozumieniu rozporządzenia:

1) towarem tym samym lub usługą tą samą jest towar lub usługa identyczna pod względem wszystkich posiadanych parametrów,

2) towarem takim samym jest towar identyczny pod względem przeznaczenia, wartości użytkowej oraz poziomu technicznego,

3) towarem podobnym jest towar o takim samym przeznaczeniu, posiadającym zbliżoną wartość użytkową, lecz różniący się pod względem poziomu technicznego, wzornictwa lub mody,

4) usługą taką samą jest usługa identyczna pod względem zakresu i rodzaju potrzeb, jakie zaspokaja, oraz poziomu technicznego jej wykonania,

5) usługą podobną jest usługa zbliżona pod względem zakresu i rodzaju zaspokajanych potrzeb, lecz różniąca się poziomem technicznego jej wykonania.

3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) 1 ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i z 1994 r. Nr 111, poz. 536),

2) cenie - rozumie się przez to cenę umowną zbytu, hurtową i detaliczną,

3) sprzedawcy - rozumie się przez to zarówno producenta (świadczącego usługę), jak i jednostki obrotu.

§  2.

1. Cenę uznaje się za rażąco wysoką, jeżeli:

1) przewyższa ona aktualnie stosowaną na tym samym szczeblu obrotu tego samego województwa, a w razie gdy występuje jeden sprzedawca w tym województwie - na obszarze innych województw:

a) cenę towaru takiego samego więcej niż o 25 % lub usługi takiej samej więcej niż o 20 % albo

b) cenę towaru podobnego więcej niż o 40 % lub usługi podobnej więcej niż o 35 %

- z uwzględnieniem występujących różnic w poziomie jakości, opakowaniu, ilości, objętości lub masie towaru, rodzaju terminu wykonania usługi (zwykła, ekspresowa itp.) i kategorii zakładów oraz skutków urzędowych zmian cen,

2) 2 sprzedawca pobiera na tym samym szczeblu obrotu towarowego lub przy świadczeniu usług cenę dyskryminującą określonych odbiorców, to znaczy pobiera od danego odbiorcy cenę wyższą niż od innego odbiorcy:

a) towaru tego samego lub usługi tej samej o 10 % albo

b) towaru podobnego lub usługi podobnej o 15 %

- i nie jest to uzasadnione poniesionymi kosztami własnymi oraz uiszczonymi podatkami.

2. Aktualnie stosowaną ceną, o której mowa w ust. 1, jest cena ostatnio stosowana w okresie ostatnich sześciu miesięcy przez sprzedawcę o liczącym się udziale na tym samym szczeblu obrotu towarowego,

3. 3 Przy porównywaniu cen stosowanych przez poszczególnych sprzedawców należy uwzględnić różnice tych cen wynikające z dotowania, ze stawek podatku od towarów i usług lub stawek tego podatku i podatku akcyzowego oraz z zasad stosowania cen w zaopatrzeniu w środki produkcji.

§  3.

1. 4 W razie wątpliwości, czy towar jest ten sam, taki sam lub podobny oraz jaka różnica występuje w jakości towarów, zasięga się opinii Polskiego Komitetu Normalizacyjnego lub Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji albo innych, upoważnionych przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji jednostek organizacyjnych.

2. Koszty sporządzania opinii obciążają zamawiającego opinię, który w razie podjęcia decyzji o obniżeniu ceny towaru obciąża tymi kosztami sprzedawcę pobierającego cenę rażąco wysoką.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do usług.

§ 4. W razie pobierania przez sprzedawcę ceny rażąco wysokiej, izba skarbowa może wydać decyzję nakładającą na niego obowiązek:

1) obniżania ceny towaru lub usługi do poziomu określonego w decyzji, z tym że okres obowiązywania ceny obniżonej nie może być dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od daty wydania decyzji, lub

2) stosowania ceny regulowanej, z tym że okres obowiązywania ceny regulowanej nie może być dłuższy niż rok, licząc od daty wydania decyzji.

§  5.

1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1985 r. w sprawie zasad kwalifikowania ceny jako rażąco wysokiej oraz okresu obowiązywania ceny obniżonej (Dz. U. z 1986 r. Nr 10, poz. 55).

2. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a nie zakończonych do tego dnia, stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1 ust. 3 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.12.69) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lutego 1996 r.

² § 2 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.12.69) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lutego 1996 r.

³ § 2 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.12.69) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lutego 1996 r.

⁴ § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.12.69) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lutego 1996 r.