Zasady i warunki korzystania przez żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin z uprawnień do przejazdu na koszt wojska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.51.232

Akt utracił moc
Wersja od: 22 lutego 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 8 czerwca 1992 r.
w sprawie zasad i warunków korzystania przez żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin z uprawnień do przejazdu na koszt wojska.

Na podstawie art. 62 ust. 3 i art. 63 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31) zarządza się, co następuje:
1.
Żołnierzowi zawodowemu oraz jego małżonkowi i dzieciom przysługuje prawo do przejazdu na koszt wojska raz w roku do obranej miejscowości w kraju i z powrotem publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez:
1)
przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe",
2)
przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, jeżeli brak jest połączenia kolejowego, o którym mowa w pkt 1, albo gdy przejazd autobusem nie jest droższy.
2.
Przejazd publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" przysługuje:
1)
w 1 klasie pociągu ekspresowego - oficerom w stopniu generała (admirała) oraz innym oficerom zajmującym stanowiska służbowe o stopniu etatowym generała (admirała),
2)
w 1 klasie pociągu pospiesznego lub w 2 klasie pociągu ekspresowego - oficerom starszym,
3)
w 2 klasie pociągu pospiesznego lub w 1 klasie pociągu osobowego - pozostałym żołnierzom zawodowym.
3.
Uprawnionym członkom rodzin żołnierzy zawodowych przysługuje prawo do przejazdu tą samą klasą i rodzajem pociągu co żołnierzom, o których mowa w ust. 2.
4.
W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportowym wypłaca się ekwiwalent pieniężny w wysokości równej cenie biletu za przejazd, o którym mowa w ust. 2.
5.
Podstawę wypłaty ekwiwalentu, o którym mowa w ust. 4, stanowi pisemne oświadczenie żołnierza o odbyciu przez niego przejazdu innym środkiem transportowym do obranej miejscowości w kraju i z powrotem z udokumentowaniem pobytu w danej miejscowości.
 
1. 2
Przepisów § 1 ust. 1, 2, 4 i 5 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych w okresie, na jaki - stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254) - nastąpiło wykupienie im uprawnień do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, wykonywanych przez choćby jednego z przewoźników określonych w § 1 ust. 1.
2. 3
W okresie, na jaki nastąpiło wykupienie uprawnień do ulgowych przejazdów, o których mowa w ust. 1, żołnierzom zawodowym przysługuje zwrot różnicy między ceną biletu wynikającego z § 1 ust. 2 a ceną biletu objętego wykupem.
3. 4
W stosunku do uprawnionych członków rodzin żołnierzy zawodowych uprawnienia, o których mowa w § 1, są realizowane z uwzględnieniem uprawnień, w tym wykupionych, do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, posiadanych przez osobę uprawnioną.
1.
Żołnierzom zawodowym posiadającym członka rodziny uprawnionego do przejazdu na koszt wojska, którzy pełnią służbę poza miejscowością, w której stale zamieszkują, przejazd, o którym mowa w § 1 ust. 1, przysługuje z miejsca pełnienia służby do miejsca ich stałego zamieszkania i z tego miejsca do obranej miejscowości w kraju i z powrotem.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy zawodowych będących słuchaczami szkół wojskowych, a także skierowanych na studia i kursy.
3.
Żołnierzom zawodowym - absolwentom szkół wojskowych, którzy po ich ukończeniu udają się na urlop wypoczynkowy, przysługuje przejazd na koszt wojska z miejsca siedziby szkoły do:
1)
obranej miejscowości w kraju, a z niej do miejscowości pełnienia służby, albo
2)
miejsca zamieszkania członka rodziny uprawnionego do przejazdu na koszt wojska i z tego miejsca do obranej miejscowości w kraju i z powrotem.
4.
Członkom rodzin żołnierzy, o których mowa w ust. 1-3, uprawnionym do przejazdu na koszt wojska, uprawnienie to przysługuje na zasadach określonych w § 1 ust. 3.
5. 5
Przepisy § 1 ust. 4 i 5 oraz § 1a stosuje się odpowiednio.
Prawo do przejazdu na koszt wojska nie obejmuje opłat dodatkowych i dopłat.
 
1.
Termin wykorzystania przejazdu raz w roku do obranej miejscowości w kraju i z powrotem upływa z dniem 31 grudnia każdego roku kalendarzowego.
2.
Prawo do przejazdu na koszt wojska ustala się według stanu rodzinnego żołnierza zawodowego w dniu realizacji świadczenia, przy czym uwzględnia się również dziecko, które w roku kalendarzowym, za który przysługuje świadczenie, ukończy wiek uprawniający do przejazdu na koszt wojska.
3.
Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za przejazd innym środkiem lokomocji ustala się według cen obowiązujących w dniu realizacji przejazdu, natomiast wysokość zryczałtowanego ekwiwalentu pieniężnego, w razie niewykorzystania przysługującego przejazdu na koszt wojska, ustala się według cen obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia, nie wyższych jednak niż obowiązujące w dniu 31 grudnia roku kalendarzowego, za który przysługuje ekwiwalent.
4.
Termin dochodzenia roszczeń z tytułu prawa do przejazdu raz w roku do obranej miejscowości przedawnia się z upływem okresu, o którym mowa w przepisach o uposażeniu żołnierzy.
 
1.
Za dzieci żołnierza zawodowego uprawnione do przejazdu na koszt wojska uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, w tym w ramach rodzin zastępczych, które:
1)
nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie kształcenia się w szkole - 24 lat, albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo
2)
stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.
2.
Przejazd na koszt wojska nie przysługuje dzieciom żołnierza zawodowego:
1)
pozostającym w związku małżeńskim, chyba że związek małżeński został zawarty między osobami kształcącymi się w szkole;
2)
przebywającym w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli za jego pobyt rodzina nie ponosi odpłatności;
3)
kształcącym się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie);
4)
przebywającym w zakładzie karnym lub poprawczym.
1.
Uprawnienie do przejazdu raz w roku do obranej miejscowości nie przysługuje żołnierzom zawodowym, którym udzielono urlopu bezpłatnego lub których przeniesiono w stan nieczynny na okres dłuższy niż jeden rok.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do członków rodziny żołnierza zawodowego.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1 § 1a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lipca 1993 r. (Dz.U.93.66.315) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 sierpnia 1993 r.
2 § 1a ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 maja 1994 r. (Dz.U.94.72.319) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 1994 r.
3 § 1a ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 maja 1994 r. (Dz.U.94.72.319) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 1994 r.
4 § 1a ust. 3 dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 maja 1994 r. (Dz.U.94.72.319) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 1994 r.
5 § 2 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lipca 1993 r. (Dz.U.93.66.315) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 sierpnia 1993 r.
6 § 2a dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lipca 1993 r. (Dz.U.93.66.315) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 sierpnia 1993 r.
7 § 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 22 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.20.94) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lutego 1996 r.
8 § 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lipca 1993 r. (Dz.U.93.66.315) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 sierpnia 1993 r

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 22 stycznia 1996 r. (Dz.U.96.20.94) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lutego 1996 r.