Rozdział 1 - Przejazd na koszt wojska raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem - Zasady i warunki korzystania przez żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin z prawa do przejazdu na koszt wojska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.153.1005

Akt utracił moc

Wersja od: 18 grudnia 1997 r.

Rozdział  1

Przejazd na koszt wojska raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem

§  2.

1. Żołnierzowi zawodowemu oraz jego małżonkowi i dzieciom przysługuje prawo do przejazdu na koszt wojska raz w roku z miejscowości stałego zamieszkania lub pełnienia służby wojskowej do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem, zwane dalej "prawem do przejazdu", publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez:

1) przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe",

2) przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, jeżeli brak jest połączenia kolejowego, o którym mowa w pkt 1, albo gdy przejazd autobusem nie jest droższy.

2. Przejazd publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" przysługuje:

1) w pierwszej klasie pociągu ekspresowego - oficerom w stopniu wojskowym generała (admirała) oraz innym oficerom zajmującym stanowiska służbowe o stopniu etatowym generała (admirała),

2) w pierwszej klasie pociągu pospiesznego lub w drugiej klasie pociągu ekspresowego - oficerom starszym,

3) w drugiej klasie pociągu pospiesznego lub w pierwszej klasie pociągu osobowego - pozostałym żołnierzom zawodowym.

3. Uprawnionym członkom rodzin żołnierzy zawodowych przysługuje prawo do przejazdu tą samą klasą i rodzajem pociągu co żołnierzom zawodowym, o których mowa w ust. 2.

4. W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż określono w ust. 1, osobie uprawnionej wypłaca się ekwiwalent pieniężny w wysokości równej cenie biletu za przejazd, o którym mowa w ust. 2.

5. Podstawę wypłaty ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w ust. 4, stanowi pisemne oświadczenie żołnierza zawodowego o odbyciu przez niego przejazdu innym środkiem transportu wraz z potwierdzeniem pobytu w danej miejscowości przez organy wojskowe (komendę garnizonu, jednostkę wojskową), organy administracji terenowej, ośrodki wczasowe i urzędy pocztowe, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia.

§  3.

1. Żołnierzom zawodowym - absolwentom szkół wojskowych, którzy po ich ukończeniu udają się na urlop wypoczynkowy, przysługuje prawo do przejazdu na koszt wojska z miejsca siedziby szkoły do:

1) wybranej miejscowości w kraju, a z niej do miejscowości pełnienia służby, albo

2) miejsca zamieszkania członka rodziny uprawnionego do przejazdu na koszt wojska i z tego miejsca do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem.

2. Członkom rodzin żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, przysługuje prawo do przejazdu na zasadach określonych w § 2 ust. 3.

3. Przepisy § 2 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

§  4.

1. Termin wykorzystania przejazdu na koszt wojska raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem upływa z dniem 31 grudnia danego roku kalendarzowego.

2. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu osobom uprawnionym wypłaca się zryczałtowany ekwiwalent pieniężny. Wypłata następuje po złożeniu do organu finansowego jednostki wojskowej pisemnego oświadczenia żołnierza zawodowego, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia.

3. Prawo do przejazdu ustala się według stanu rodzinnego żołnierza zawodowego w dniu realizacji świadczenia, przy czym uwzględnia się również dziecko, które w roku kalendarzowym, z który przysługuje świadczenie, ukończy wiek uprawniający do przejazdu na koszt wojska.

4. Wysokość ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w § 2 ust. 4, ustała się według cen obowiązujących w dniu przejazdu, natomiast wysokość zryczałtowanego ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w § 4 ust. 2, ustala się według cen obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia, nie wyższych jednak niż obowiązujące w dniu 31 grudnia roku kalendarzowego, za który przysługuje ekwiwalent.

5. Roszczenia z tytułu prawa do przejazdu ulegają przedawnieniu na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944).

§  5.

1. Za dzieci żołnierza zawodowego posiadające prawo do przejazdu uważa się dzieci własne żołnierza, dzieci jego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej - do ukończenia:

1) osiemnastego roku życia albo

2) dwudziestu czterech lat życia, jeżeli pobierają naukę w szkole średniej, pomaturalnej lub wyższej; w razie gdy ukończenie dwudziestu czterech lat życia przypada na ostatni rok nauki w szkole wyższej, do czasu ukończenia tego roku nauki, albo

3) stały się niepełnosprawne w stopniu znacznym lub umiarkowanym przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.

2. Prawo do przejazdu nie przysługuje dzieciom żołnierza zawodowego:

1) pozostającym w związku małżeńskim, chyba że związek małżeński został zawarty między osobami kształcącymi się w szkole,

2) przebywającym w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli za jego pobyt rodzina nie ponosi odpłatności,

3) kształcącym się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie),

4) przebywającym w zakładzie karnym lub poprawczym,

5) osiągającym dochód w kwocie przekraczającej miesięcznie najniższe wynagrodzenie pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy, określone przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

3. Dochód, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, ustala się według zasad przewidzianych przy ustalaniu prawa do zasiłku rodzinnego.

§ 6. Prawo do przejazdu nie przysługuje żołnierzom zawodowym, którym udzielono urlopu bezpłatnego lub których przeniesiono w stan nieczynny na okres dłuższy niż jeden rok. Przepis ten stosuje się również do członków rodziny żołnierza zawodowego.