Zasady i warunki, jakim powinien odpowiadać minimalny plan zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.121.1315

Akt utracił moc
Wersja od: 18 października 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 10 października 2001 r.
w sprawie zasad i warunków, jakim powinien odpowiadać minimalny plan zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej.

Na podstawie art. 55a ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 88, poz. 961 i Nr 97, poz. 1050) zarządza się, co następuje:
1.
Minimalny plan zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, zwany dalej "planem", sporządza się dla ubezpieczonych w kasach chorych z obszaru objętego tym planem.
2.
Plan ustala zapotrzebowanie na określone rodzaje świadczeń zdrowotnych z zakresu ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, zwane dalej "świadczeniami", oraz zasady ich realizacji, uwzględniając:
1)
rodzaj i liczbę świadczeń udzielanych co najmniej w okresie ostatnich 2 lat,
2)
istniejącą i niezbędną liczbę osób udzielających świadczeń gwarantujących odpowiednią jakość i kompleksowość świadczeń,
3)
strukturę demograficzną i sytuację epidemiologiczną na danym obszarze,
4)
infrastrukturę, w tym istniejący system dróg i połączeń komunikacyjnych środkami transportu publicznego,
5)
możliwe do zrealizowania formy całodobowego zabezpieczenia świadczeń, w tym dostęp do świadczeń w godzinach nocnych, w dni wolne od pracy wynikające z pięciodniowego tygodnia pracy, niedziele i święta.
1.
Plan, z zastrzeżeniem ust. 3, zapewnia:
1)
całodobowy dostęp do świadczeń lekarskich i pielęgniarskich, w tym realizację tych świadczeń, w razie potrzeby, w domu chorego,
2)
ciągłość leczenia ambulatoryjnego osobom przewlekle chorym oraz realizację innych świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej i opieki specjalistycznej, w szczególności:
a)
badania diagnostyczne, w tym analityki medycznej,
b)
rehabilitację leczniczą,
c)
profilaktykę, w tym: szczepienia ochronne, profilaktykę stomatologiczną,
d)
opiekę medyczną nad: noworodkiem, niemowlęciem, dzieckiem, młodzieżą, kobietą ciężarną i kobietą w okresie połogu trwającego do 42 dni od dnia porodu oraz osobami niepełnosprawnymi.
2.
W zakresie realizacji świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej i leczenia stomatologicznego w planie uwzględnia się:
1)
że ubezpieczonemu, w przypadku zachorowania, jeżeli wymaga tego stan zdrowia, świadczenia udzielane są w dniu zgłoszenia,
2)
możliwości dojazdu środkami transportu publicznego przez ubezpieczonego do osoby udzielającej świadczeń w czasie nie dłuższym niż 1 godzina,
3)
realizację badań określonych w odrębnych przepisach w zakresie opieki nad dziećmi, młodzieżą i kobietami w ciąży oraz kobietami w okresie połogu trwającego do 42 dni od dnia porodu.
3.
W zakresie zasad realizacji świadczeń w dni powszednie w godzinach wieczornych i nocnych oraz w dni wolne od pracy wynikające z pięciodniowego tygodnia pracy, niedziele i święta w planie uwzględnia się pozostawanie świadczeniodawców w gotowości do realizacji świadczeń w przypadku nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia.
1.
W planie określa się liczbę świadczeniodawców w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, w tym lekarzy rodzinnych, lekarzy medycyny ogólnej, chorób wewnętrznych, lekarzy pediatrów oraz lekarzy stomatologów, pielęgniarek i położnych, umożliwiającą realizację zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej.
2.
Przy ustalaniu liczby osób udzielających świadczeń, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem osób udzielających świadczeń pozostających w gotowości do realizacji świadczeń w przypadkach, o których mowa w § 2 ust. 3, należy uwzględnić następujące parametry:
Osoba udzielająca świadczeń

(co najmniej jeden/jedna):

Liczba osób objętych opieką zdrowotną:
lekarz rodzinny lub lekarz podstawowej opieki zdrowotnej2,5 tys. - 3,0 tys. (±10%)
lekarz stomatolog3,0 tys. - 4,0 tys. (± 10%)
pielęgniarka środowiskowa/rodzinna2,5 tys. - 3,0 tys. (±10%)
położna środowiskowa/rodzinna10,0 tys. (±10%) albo 6,0 tys. kobiet i dziewcząt (±10%)
pielęgniarka środowiskowa w środowisku nauczania i wychowania800-1.000 uczniów (±10%)
3.
Przy ustalaniu liczby osób udzielających świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 3, należy uwzględnić pozostawanie w gotowości lekarza dla nie więcej niż 20,0 tys. mieszkańców.
4.
Liczba osób udzielających świadczeń, innych niż wymienione w ust. 1, ustalona planem, ma gwarantować realizację zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, określonego w planie danego rodzaju świadczeń, przy spełnieniu zasad i warunków określonych w rozporządzeniu.
W planie, ustala się, z wyjątkiem świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 3, zabezpieczenie dostępności do świadczeń z zakresu dziedzin medycyny, określonych w przepisach odrębnych, uwzględniając:
1)
na poziomie gminy - zabezpieczenie świadczeń z zakresu:
a)
podstawowej opieki zdrowotnej,
b)
położnictwa i ginekologii,
c)
stomatologii,
2)
na poziomie powiatu lub powiatów (dla populacji 100,0 tys. ubezpieczonych) - zabezpieczenie świadczeń specjalistycznej opieki zdrowotnej w następujących dziedzinach medycyny:
a)
alergologia,
b)
chirurgia ogólna,
c)
choroby płuc,
d)
dermatologia i wenerologia,
e)
diabetologia,
f)
kardiologia,
g)
neurologia,
h)
okulistyka,
i)
ortopedia i traumatologia narządu ruchu,
j)
otolaryngologia,
k)
położnictwo i ginekologia,
l)
psychiatria,
m)
rehabilitacja medyczna,
n)
reumatologia,
3)
na poziomie województwa - zabezpieczenie świadczeń specjalistycznej opieki zdrowotnej w zakresie uzupełniającym świadczenia, o których mowa w pkt 2, oraz z zakresu pozostałych dziedzin medycyny, które mogą być realizowane w ramach ambulatoryjnej opieki zdrowotnej.
Aktualizacji planu dokonuje wojewoda co najmniej raz w roku przy uwzględnieniu zasad i warunków określonych w rozporządzeniu.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.