Rozdział 6 - Zajęcie nieruchomości. - Zasady i tryb wywłaszczania nieruchomości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.10.64 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1982 r.

Rozdział  6.

Zajęcie nieruchomości.

Art.  39. 

1. Naczelnik powiatu właściwy ze względu na położenie nieruchomości może nawet przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego zezwolić ubiegającemu się o wywłaszczenie na przeprowadzenie w oznaczonym czasie i w niezbędnych rozmiarach określonych prac badawczych lub wierceń.

2. Osobom uprawnionym do dokonania tych prac lub wierceń przysługuje na podstawie tego zezwolenia również prawo wstępu do wnętrza budynków znajdujących się na nieruchomości.

Art.  40. 

1. W przypadku siły wyższej lub nagłej potrzeby zapobieżenia powstaniu znacznej szkody naczelnik powiatu właściwy ze względu na położenie nieruchomości może zezwolić na tymczasowe zajęcie nieruchomości na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy.

2. Jeżeli potrzeba tymczasowego zajęcia nieruchomości jest tak dalece nagła, że nie może czekać na udzielenie zezwolenia przez naczelnika powiatu, zezwolenia może udzielić naczelnik gminy, a w miastach nie stanowiących powiatu naczelnik miasta, z zastrzeżeniem niezwłocznego przedstawienia sprawy do decyzji naczelnikowi powiatu.

Art.  41. 

1. Ubiegający się o wywłaszczenie może po zgłoszeniu wniosku o wywłaszczenie uzyskać jeszcze przed wydaniem decyzji zezwolenie na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, gdy jest to uzasadnione szczególnymi względami, a zwłoka zagrażałaby poważnie interesowi społecznemu.

2. Zezwolenia udziela wojewoda na wniosek ubiegającego się o wywłaszczenie, zatwierdzony przez właściwy organ nadrzędny.

3. Jeżeli wniosek o wywłaszczenie zostanie wycofany lub ostateczną decyzją oddalony, naczelnik powiatu zarządzi z urzędu lub na wniosek właściciela niezwłoczne przywrócenie właścicielowi posiadania nieruchomości.

Art.  42. 

1. Naczelnik powiatu może zezwolić na czasowe zajęcie nieruchomości na okres nie dłuższy niż dwa lata, jeżeli zajęcie jest niezbędne dla czasowego tylko czynienia z niej określonego użytku, którego osiągnięcie nie wymaga wywłaszczenia ani wzniesienia na niej trwałych urządzeń.

2. Po upływie dwóch lat zajęcie ustaje z mocy prawa i nie może być przedłużone.

Art.  43. 

Decyzje udzielające zezwoleń określonych w art. 39-42 są natychmiast wykonalne.

Art.  44. 

1. Właścicielowi zajętej nieruchomości należy się od wnioskodawcy odszkodowanie za straty wyrządzone zajęciem.

2. Odszkodowanie za straty w zasiewach, uprawach i plonach powinno być ustalone i wypłacone w przeciągu 30 dni od powstania straty. Odszkodowanie za inne straty powinno nastąpić nie później niż w trzy miesiące po ustaniu zajęcia.