Zasady i tryb ustalania opłat z tytułu użytkowania wieczystego, zarządu i użytkowania gruntów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.14.78 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 14 marca 1989 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 16 września 1985 r.
w sprawie zasad i trybu ustalania opłat z tytułu użytkowania wieczystego, zarządu i użytkowania gruntów.

Na podstawie art. 46 ust. 5 i art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1989 r. Nr 14, poz. 74) zarządza się, co następuje:
1.
Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1989 r. Nr 14, poz. 74).
2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o terenowym organie administracji państwowej, rozumie się przez to terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego właściwy w sprawach geodezji i gospodarki gruntami.
Terenowy organ administracji państwowej określa wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, zarząd lub użytkowanie gruntów państwowych na podstawie cen gruntów ustalonych zgodnie z art. 44 i 45.
1.
Pierwsza opłata roczna, z zastrzeżeniem ust. 2-4, wynosi 25-krotność opłaty rocznej określonej bez zastosowania obniżek.
2.
Pierwsza opłata roczna za grunt oddany pod budowę domu letniskowego, domu mieszkalno-pensjonatowego, pracowni do prowadzenia działalności twórczej, budynku przeznaczonego na pomieszczenia do prowadzenia działalności handlowej, usługowej i innej działalności z zakresu drobnej wytwórczości oraz garaży, a także za grunt zabudowany takimi budynkami wynosi 60-krotność opłaty rocznej.
3.
Pierwsza opłata roczna za grunt oddany obcym przedstawicielstwom dyplomatycznym lub urzędom konsularnym, innym przedstawicielstwom zagranicznym uprawnionym do działania w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz organizacjom międzynarodowym nie może być niższa od ceny gruntu.
4.
W uzasadnionych wypadkach, a w szczególności w razie oddania za granicą przez obce państwo gruntu na potrzeby polskich placówek zagranicznych lub nieodpłatnego przejęcia przez państwo nieruchomości stanowiącej własność obcego państwa lub jego placówki w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i oddania mu w zamian innego gruntu, opłata roczna może być za zgodą Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, udzieloną w porozumieniu z Ministrem Finansów, ustalona w wysokości symbolicznej.
1.
Opłata za użytkowanie wieczyste budynków i urządzeń równa się ich wartości ustalonej na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2.
2.
Opłata, o której mowa w ust. 1, może być ustalona w formie opłat rocznych.
1.
Opłata roczna za grunt oddany w użytkowanie wieczyste pod budownictwo mieszkaniowe lub oddany łącznie ze sprzedażą domów i budynków wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) i c) oraz pkt 2 może być obniżona nie więcej niż o 50% ze względu na interes społeczny lub warunki materialne nabywcy.
2.
Prawo do obniżki przyznanej osobie fizycznej nie przysługuje jej następcy prawnemu. O przyznanie takiej obniżki następca prawny może ubiegać się odrębnie.
3.
Opłatę roczną za grunty oddane lub oddawane w użytkowanie wieczyste pod budowę:
1)
obiektów sakralnych wraz z budynkami towarzyszącymi,
2)
punktów katechetycznych,
3)
plebanii w parafiach diecezjalnych i zakonnych,
4)
archiwów i muzeów diecezjalnych,
5)
seminariów duchownych,
6)
domów zakonnych

- obniża się do wysokości 0,3%.

1.
Emeryci i renciści będący członkami spółdzielni mieszkaniowej, których wyłącznym źródłem utrzymania jest emerytura lub renta, korzystają z obniżki w opłacie z tytułu udziału w kosztach eksploatacji domów, odpowiednio do obniżki opłaty udzielonej spółdzielni mieszkaniowej za użytkowanie wieczyste.
2.
Obniżki opłaty za użytkowanie wieczyste udziela terenowy organ administracji państwowej proporcjonalnie do powierzchni lokali zajmowanych przez emerytów i rencistów, o których mowa w ust. 1, z tym że opłata może być obniżona nie więcej niż o 50%.
1.
Pierwsza opłata roczna za grunt oddany w zarząd lub użytkowanie na czas nie oznaczony wynosi 60-krotność, a na czas oznaczony 30-krotność opłaty rocznej.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do państwowych jednostek organizacyjnych, które nabyły nieruchomość w drodze umowy.
3.
Pierwsza opłata roczna za grunt oddany w zarząd lub użytkowanie na cele inwestycji przemysłowych na obszarach, na których ze wskazań miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika ograniczenie lokalizacji zakładów przemysłowych ze względu na ochronę środowiska, nie może być niższa od 120-krotnej opłaty rocznej.
Opłatę z tytułu zarządu i użytkowania budynków i urządzeń ustala się na zasadach określonych w § 4.
Opłat rocznych wymienionych w rozporządzeniu nie pobiera się od użytkowników wieczystych, którzy na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów wnieśli jednorazowo opłatę za cały okres użytkowania wieczystego. Użytkownicy wieczyści, którzy wnieśli opłatę za okres krótszy niż czas trwania prawa użytkowania wieczystego, uiszczają opłaty na podstawie rozporządzenia po upływie tego okresu.
1.
Pierwszą opłatę roczną za użytkowanie wieczyste wnosi się najpóźniej w dniu zawarcia umowy, o której mowa w art. 20, a pierwszą opłatę roczną z tytułu zarządu i użytkowania wnosi się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o oddaniu gruntu stała się ostateczna. Opłata roczna jest płatna z góry do dnia 31 marca każdego roku.
2.
Terminy wnoszenia opłat określone w ust. 1 stosuje się również przy wnoszeniu opłat za użytkowanie wieczyste budynków i urządzeń.
3.
Wysokość odsetek za zwłokę w uiszczaniu opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się na 8% w stosunku rocznym.
W razie wygaśnięcia zarządu lub użytkowania, pierwsza opłata roczna nie podlega zwrotowi, z wyjątkiem wypadku określonego w art. 41 ust. 2 pkt 3; wówczas należność za okres trwania zarządu lub użytkowania oblicza się stosując opłaty roczne.
Za grunt, którego cena została ustalona w drodze przetargu, opłaty ustala się od tej ceny zgodnie z przepisami rozporządzenia, bez stosowania obniżek.
Za grunty, budynki i urządzenia oddane w zarząd na cele obronności i bezpieczeństwa Państwa, jeżeli zostały nabyte w drodze wywłaszczenia, pobiera się opłatę jednorazową w wysokości równej kosztom wywłaszczenia.