§ 1. - Zasady i tryb usprawiedliwiania niestawiennictwa z powodu choroby uczestników postępowania karnego w sprawach podlegających właściwości sądów wojskowych oraz usprawiedliwiania niestawiennictwa żołnierzy w sprawach karnych podlegających właściwości sądów powszechnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.61.338

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1961 r.

§  1.

1. Niestawiennictwo na wezwanie sądu lub prokuratora wojskowego albo innego organu prowadzącego śledztwo lub dochodzenie w sprawach podlegających właściwości sądów wojskowych: oskarżonego, świadka i innych uczestników procesu (oskarżyciela prywatnego, powoda cywilnego, obrońcy, pełnomocnika, biegłego, tłumacza) z powodu choroby może być usprawiedliwione zaświadczeniem wydanym na podstawie orzeczenia przez:

1) lekarza sadowego albo

2) ordynatora oddziału szpitala (sanatorium), w którym osoba wezwana przebywa na leczeniu.

2. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1, wydają lekarze sądowi, powołani rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości i Ministra Zdrowia z dnia 7 września 1959 r. w sprawie zasad i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa z powodu choroby uczestników procesu w sprawach karnych (Dz. U. Nr 55, poz. 331), na zasadach i w trybie określonych w tym rozporządzeniu.