Zasady i tryb postępowania w przedmiocie leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu, umieszczonych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.25.112

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1983 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 7 maja 1983 r.
w sprawie zasad i trybu postępowania w przedmiocie leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu, umieszczonych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich.

Na podstawie art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230) zarządza się, co następuje:
1.
W zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, zwanych dalej "zakładami", prowadzi się leczenie odwykowe oraz profilaktykę przeciwalkoholową.
2.
Leczeniem odwykowym obejmuje się umieszczone w zakładach osoby, u których stwierdzono uzależnienie od alkoholu, zwane dalej "osobami uzależnionymi", a profilaktyką przeciwalkoholową - w miarę potrzeby inne osoby umieszczone w tych zakładach.
1.
Do leczenia odwykowego w zakładach kieruje się osoby uzależnione, zakwalifikowane do takiego leczenia przez lekarzy tych zakładów.
2.
Leczenie odwykowe i profilaktykę przeciwalkoholową w zakładach prowadzi się metodami i środkami ogólnie stosowanymi w tego rodzaju leczeniu i profilaktyce.
Leczenie odwykowe i profilaktykę przeciwalkoholową w zakładach prowadzi fachowy personel służby zdrowia zatrudniony w tych zakładach.
1.
W miarę potrzeby tworzy się w zakładach poradnie odwykowe.
2.
Do poradni tych kieruje się osoby uzależnione, wobec których stosowana uprzednio profilaktyka i leczenie okazały się niewystarczające.
1.
Poradnie odwykowe w zakładach są komórkami organizacyjnymi zakładów.
2.
Poradnie odwykowe tworzy i znosi prezes sądu wojewódzkiego w porozumieniu z właściwym lekarzem wojewódzkim.
3.
Lekarz wojewódzki, właściwy ze względu na położenie zakładu, powinien zapewnić zakładom fachową konsultację w zakresie lecznictwa odwykowego, a poradniom odwykowym - ponadto personel specjalistyczny.
1.
W skład personelu poradni odwykowej powinni wchodzić: lekarz, psycholog i pielęgniarka. Poradnią kieruje lekarz lub psycholog.
2.
Personel zakładów, a zwłaszcza wychowawcy, powinien być przeszkolony w zakresie działalności przeciwalkoholowej.
3.
Personel zakładów współpracuje z personelem prowadzącym leczenie odwykowe i profilaktykę przeciwalkoholową.
Poradnia odwykowa zwraca się do zakładu leczniczego, który uprzednio prowadził leczenie odwykowe osoby uzależnionej, o udzielenie szczegółowych informacji dotyczących przebiegu leczenia. Informacje powinny być nadesłane w terminie 14 dni.
O przebiegu leczenia odwykowego prowadzonego w zakładzie oraz o terminie zwolnienia osoby uzależnionej i o potrzebie objęcia jej dalszym leczeniem zakład zawiadamia właściwy sąd oraz poradnię odwykową właściwą ze względu na miejsce zamieszkania osoby uzależnionej, przesyłając do poradni kartę informacyjną o przebiegu leczenia.
W wypadkach wymagających leczenia odwykowego, wykraczającego poza zakres działania poradni odwykowej, kierownik zakładu, na wniosek lekarza, po uzyskaniu zgody sądu wykonującego orzeczenie, może umieścić osobę uzależnioną w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego.
Personel prowadzący leczenie odwykowe i profilaktykę przeciwalkoholową w zakładach współdziała z właściwymi zakładami lecznictwa odwykowego.
Zakłady współdziałają z instytucjami i organizacjami społecznymi zajmującymi się działalnością przeciwalkoholową, a zwłaszcza z terenowymi oddziałami Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego.
Szkolenie i doskonalenie zawodowe personelu prowadzącego leczenie odwykowe i profilaktykę przeciwalkoholową w zakładach, jak również współdziałającego z nimi personelu pedagogicznego zakładów w zakresie leczenia odwykowego i profilaktyki przeciwalkoholowej, zapewniają wyznaczone zakłady społeczne służby zdrowia.
Dokumentację i sprawozdawczość statystyczną dotyczącą leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu prowadzi się w zakładach na zasadach obowiązujących w zakładach społecznych służby zdrowia, a ponadto dokonuje się adnotacji dotyczących tego leczenia w indywidualnej dokumentacji lekarskiej osób uzależnionych, prowadzonej przez zakłady.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 13 maja 1983 r.