§ 2. - Zasady i tryb granicznej i pocztowej kontroli dewizowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.15.83

Akt utracił moc

Wersja od: 12 lutego 1991 r.

§  2.

1. Osoby krajowe i zagraniczne dokonujące wywozu wartości dewizowych obowiązane są udokumentować uprawnienie do ich wywozu jednym z następujących dokumentów:

1) książeczką walutową,

2) zaświadczeniem banku dewizowego stwierdzającym uprawnienie do wywozu określonych wartości dewizowych albo odpowiednią adnotacją banku dewizowego na dokumencie uprawniającym do przekroczenia granicy,

3) pisemnym zgłoszeniem przez osobę krajową przywozu wartości dewizowych do kraju, potwierdzonym przez urząd celny - w razie powtórnego wywozu ich przez tę osobę udającą się za granicę dla kontynuowania tam czasowego pobytu,

4) pisemnym zgłoszeniem przywozu wartości dewizowych przez osobę zagraniczną, potwierdzonym przez urząd celny - w razie powrotnego wywozu ich za granicę,

5) innym dokumentem, od którego posiadania, stosownie do warunków przewidzianych w zezwoleniu dewizowym, uzależniony jest wywóz określonych wartości dewizowych.

2. 1 Udokumentowanie uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w razie wywozu przez osobą krajową walut obcych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych do wysokości 2.000 dolarów USA lub ich równowartości.

¹ § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 stycznia 1991 r. (Dz.U.91.12.51) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lutego 1991 r.