Rozdział 4 - Fundusz postępu techniczno-ekonomicznego. - Zasady finansowania prac badawczych i wdrożeniowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1970.12.112

Akt utracił moc

Wersja od: 21 maja 1970 r.

Rozdział  4.

Fundusz postępu techniczno-ekonomicznego.

§  13.

1. Fundusz postępu techniczno-ekonomicznego przeznaczony jest na finansowanie prac badawczych warunkujących postęp techniczny i organizacyjno-ekonomiczny.

2. Fundusz postępu techniczno-ekonomicznego tworzy się w zjednoczeniach i kombinatach przemysłowych, budownictwa, transportu i łączności, geologicznych, lasów państwowych, produkcji leśnej i gospodarki komunalnej w resortach:

1) budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych,

2) drobnej wytwórczości w zakresie jednostek państwowych,

3) geologii,

4) gospodarki komunalnej,

5) górnictwa i energetyki,

6) handlu wewnętrznego,

7) komunikacji,

8) kultury i sztuki,

9) leśnictwa i przemysłu drzewnego,

10) łączności,

11) obrony narodowej,

12) przemysłu chemicznego,

13) przemysłu ciężkiego,

14) przemysłu lekkiego,

15) przemysłu maszynowego,

16) przemysłu spożywczego i skupu,

17) żeglugi.

3. Część środków funduszu, w wysokości określonej przez właściwego ministra z uwzględnieniem przepisów § 18 ust. 4, może być przekazywana na fundusz ministerstwa.

4. Dyrektor zjednoczenia może przyznać określonemu przedsiębiorstwu prawo tworzenia funduszu, biorąc pod uwagę zadania przedsiębiorstwa jako jednostki odpowiedzialnej za realizację prac badawczych określonych w planach rozwoju nauki i techniki oraz zakres i warunki wykonywania tych prac przez przedsiębiorstwo.

§ 14. Dysponentami funduszów postępu techniczno-ekonomicznego są ministrowie, dyrektorzy zjednoczeń oraz dyrektorzy kombinatów i określonych przedsiębiorstw (§ 13 ust. 4).

§  15.

1. Fundusz postępu techniczno-ekonomicznego tworzy się z narzutów obciążających koszty przedsiębiorstw.

2. Na fundusz przeznacza się również dochody określone w § 6 ust. 3.

3. Banki mogą udzielać dysponentom funduszu kredytu na poczet przyszłych wpływów z tytułu narzutów. Zasady udzielania kredytu bankowego określają instrukcje Narodowego Banku Polskiego.

§ 16. Narzuty obciążające koszty przedsiębiorstw ustala się w planie pięcioletnim z podziałem między resorty oraz na poszczególne lata w kwotach orientacyjnych na wniosek Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, uzgodniony z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministrem Finansów i zainteresowanymi ministrami.

§  17.

1. W granicach kwot ustalonych w trybie określonym w § 16 właściwi ministrowie ustalą na okres pięcioletni, z podziałem na poszczególne lata, procentowe normy narzutów obciążających koszty przedsiębiorstw dla poszczególnych zjednoczeń, grup zjednoczeń lub kombinatów podległych bezpośrednio ministrowi. Dla zjednoczeń budownictwa ministrowie uzgadniają normy narzutów z Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. O ustalonych normach ministrowie zawiadamiają Ministra Finansów oraz Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki.

2. Procentowe normy narzutów dla poszczególnych zjednoczeń (grup zjednoczeń) określa się w stosunku do planowanej wartości:

1) sprzedaży produkcji towarowej przedsiębiorstw przemysłowych obliczonej według cen zbytu,

2) sprzedaży wykonywanej siłami własnymi produkcji podstawowej, pomocniczej i usług przedsiębiorstw budowlano-montażowych,

3) usług podstawowych przedsiębiorstw transportu i łączności,

4) sprzedaży produkcji geologicznej w przedsiębiorstwach geologicznych,

5) produkcji w przedsiębiorstwach lasów państwowych i sprzedaży produkcji towarowej przedsiębiorstw produkcji leśnej,

6) usług przedsiębiorstw gospodarki komunalnej.

3. Procentowe normy narzutów stanowią dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2, a zgrupowanych w zjednoczeniu, obowiązującą stawkę narzutów na fundusz postępu techniczno-ekonomicznego; stawkę tę stosuje się do wartości faktycznej sprzedaży z uwzględnieniem przepisów ust. 4. W uzasadnionych wypadkach dyrektor zjednoczenia lub kombinatu może jednak zróżnicować stawki narzutów dla poszczególnych przedsiębiorstw (zakładów kombinatu) w ramach ogólnej stawki ustalonej dla zjednoczenia lub kombinatu.

4. Przedsiębiorstwa dokonują wpłat z tytułu narzutów w ratach kwartalnych w ciągu 25 dni po rozpoczęciu kwartału. Raty obejmują zaliczki obliczone od wartości, o której mowa w ust. 2, planowanej na dany kwartał. Równocześnie z wpłatą zaliczki przedsiębiorstwa rozliczają należne wpłaty na koniec poprzedniego kwartału, licząc narastająco od początku roku. Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży na koniec poprzedniego kwartału przekracza wartość planowaną na ten okres, przedsiębiorstwa dokonują uzupełniającej wpłaty w wysokości różnicy między należną wpłatą, obliczoną w stosunku do faktycznej wartości sprzedaży, a sumą wpłat dokonanych za okres ubiegły. Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży na koniec poprzedniego kwartału była niższa od planowanej, należne wpłaty za ten okres przyjmuje się w wysokości planowanej.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do zakładów wchodzących w skład kombinatów.

6. Od nie przekazanych w terminie wpłat (ust. 4) przedsiębiorstwa obowiązane są opłacać odsetki za zwłokę w wysokości obowiązującej w zakresie nie przekazanych w terminie zobowiązań podatkowych. Odsetki te wpływają na fundusz postępu techniczno-ekonomicznego jednostki nadrzędnej.

7. Jednostki nadrzędne nad przedsiębiorstwami kontrolują prawidłowość i terminowość dokonywania przez przedsiębiorstwa wpłat na fundusz i są uprawnione do ściągania zaległości w drodze wydania bankowi prowadzącemu rachunek rozliczeniowy przedsiębiorstwa dyspozycji przelewowej.

8. Właściwy minister może dokonać zmian w wysokości procentowych norm narzutów ustalonych na okres pięcioletni, jeżeli jest to uzasadnione urzędową zmianą cen oraz istotną zmianą programu produkcji.

9. Zmiana wysokości norm narzutów w razie zmiany programu produkcji nie może spowodować zwiększenia ustalonych w planie pięcioletnim kwot narzutów na fundusz dla resortu z uwzględnieniem zmian spowodowanych przekroczeniem planowanej wartości sprzedaży. O dokonanych zmianach właściwy minister zawiadamia Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministra Finansów.

§  18.

1. Kombinaty i przedsiębiorstwa, w których tworzy się fundusz postępu techniczno-ekonomicznego, przekazują część wpływów z tytułu narzutów, określoną przez jednostkę nadrzędną, na rachunek funduszu tej jednostki.

2. Zjednoczenia i kombinaty podległe bezpośrednio ministrowi przelewają określoną przez ministerstwo część narzutów na rachunek funduszu ministerstwa.

3. Przy określaniu części wpłat z tytułu narzutów należnych poszczególnym dysponentom należy zapewnić co najmniej środki niezbędne do pokrycia kosztów prac badawczych, wyznaczonych im w planach rozwoju nauki i techniki jako jednostkom odpowiedzialnym za wykonanie tych prac, w pierwszej kolejności prac wyznaczonych przez jednostkę nadrzędną. W części przypadającej dla zjednoczenia należy ponadto uwzględnić potrzeby w zakresie finansowania działalności ogólnotechnicznej i prac własnych podległych jednostek badawczych oraz co najmniej 10% rezerwę na pokrycie dodatkowych kosztów realizowanych prac wynikających z rozszerzonego zakresu tych prac lub przyspieszenia ich realizacji oraz z przekroczenia planowanych kosztów prac, uznanego za uzasadnione przez dysponenta funduszu.

4. W części wpłat z tytułu narzutów przypadających na fundusz ministerstwa, niezależnie od zapewnienia środków na pokrycie kosztów prac badawczych, za których wykonanie ministerstwo jest jednostką odpowiedzialną, oraz na finansowanie działalności ogólnotechnicznej i prac własnych jednostek badawczych podporządkowanych bezpośrednio ministrowi, należy przewidzieć kwoty przeznaczone na pokrycie kosztów prac badawczych nie przewidzianych w planie rocznym i na zasilenie funduszu będącego w dyspozycji zjednoczeń lub kombinatów podległych bezpośrednio ministrowi; wielkość tych kwot w poszczególnych latach nie może być niższa niż 10% kwoty narzutów ustalonych na dany rok w planie pięcioletnim dla resortu (§ 16).

5. Jednostki nadrzędne są uprawnione do dokonywania przesunięć środków funduszu między poszczególnymi jego dysponentami, jeżeli dysponent przekazujący środki jest zainteresowany w wynikach prac prowadzonych przez dysponenta przejmującego środki. Przesunięcia środków funduszu nie mogą uszczuplać środków niezbędnych na sfinansowanie prac kontynuowanych, chyba że podjęto decyzję o ich przerwaniu.

6. Właściwi ministrowie określają zasady i terminy dokonywania przelewów odpowiedniej części wpłat przedsiębiorstw z tytułu narzutów na rzecz jednostki nadrzędnej oraz przesunięć środków funduszu pomiędzy jego dysponentami.

§ 19. Pozostałość na koniec roku środków funduszu postępu techniczno-ekonomicznego przechodzi na rok następny.

§  20.

1. Środki funduszu postępu techniczno-ekonomicznego przeznacza się na niżej wymienione cele w następującej kolejności:

1) finansowanie prac badawczych o charakterze pełnych cykli rozwojowych, a zaliczanych do problemów resortowych,

2) finansowanie prac dotyczących tematów o charakterze poznawczym, nie włączonych do pełnego cyklu rozwojowego,

3) finansowanie niektórych prac badawczych warunkujących postęp organizacyjno-ekonomiczny,

4) finansowanie części działalności jednostek badawczych podległych dysponentom funduszu, nie objętej umowami (zleceniami), oraz dotacje dla tych jednostek, przewidziane w przepisach określających zasady ich gospodarki finansowej,

5) finansowanie niektórych prac badawczych o charakterze pełnych cykli rozwojowych, a zaliczonych do problemów branżowych,

6) wynagrodzenia tymczasowe za projekty wynalazcze, o których mowa w § 22.

2. Przy ustalaniu, które prace badawcze zaliczone do problemów branżowych będą finansowane z funduszu, należy uwzględniać w pierwszym rzędzie prace o dużym znaczeniu gospodarczym i społecznym, o wysokich efektach ekonomicznych, długim cyklu realizacji, wysokich kosztach oraz dużym stopniu ryzyka w zakresie osiągnięcia zamierzonych rezultatów tych prac.

3. Nie mogą być finansowane z funduszu prace wchodzące w zakres bieżącej działalności przedsiębiorstwa, polegające w szczególności na doskonaleniu organizacji i procesów technologicznych oraz modernizacji dotychczas produkowanych wyrobów, nie wymagających istotnych zmian konstrukcyjnych lub technologicznych. Prace te należy finansować ze środków obrotowych.

4. W wyjątkowych wypadkach zjednoczenie może wyrazić zgodę na pokrycie z funduszu przedsiębiorstwa lub z funduszu zjednoczenia, w granicach rezerwy, o której mowa w § 18 ust. 3, całości lub części kosztów prac badawczych sfinansowanych pierwotnie ze środków obrotowych przedsiębiorstw, jeśli prace te z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa zakończyły się niepowodzeniem.

§  21.

1. Prace badawcze wykonywane na podstawie umów (zleceń) finansuje się ze środków funduszu postępu techniczno-ekonomicznego w formie zapłaty za wykonanie całości zamówionej pracy lub - jeżeli przewiduje to umowa (zlecenie) - wyodrębnionego jej etapu, na podstawie faktury wystawionej przez wykonawcę pracy.

2. Przedsiębiorstwa, które tworzą fundusz, finansują wykonywane we własnym zakresie prace badawcze wstępnie ze środków obrotowych i refundują te środki ze środków funduszu. Refundacji środków obrotowych dokonuje się w trybie określonym w ust. 1. Zakup aparatury i urządzeń wymienionych w § 5 może być finansowany bezpośrednio ze środków funduszu.

3. Rozliczenia za prace następują po cenach obowiązujących jednostki wykonujące te prace.

§ 22. Z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego mogą być zgodnie z przepisami prawa wynalazczego wypłacane wynagrodzenia tymczasowe za projekty wynalazcze, które nie mogą być niezwłocznie stosowane.

§  23.

1. Podstawą dysponowania funduszem postępu techniczno-ekonomicznego jest roczny plan funduszu z uwzględnieniem przepisów § 7.

2. Plan funduszu powinien zapewniać środki niezbędne do realizacji prac badawczych zaliczonych do problemów resortowych oraz do realizacji innych zadań, które mają być sfinansowane z funduszu, oraz rezerwę (§ 18 ust. 3 i 4). W rocznych planach uwzględnia się także przelewy części wpłat z tytułu narzutów na rzecz funduszu jednostki nadrzędnej i przesunięcia środków funduszu między jego dysponentami.

3. Plan funduszu zatwierdza kierownik jednostki będącej dysponentem funduszu na podstawie wskaźników i zadań otrzymanych od jednostki nadrzędnej.

4. Środki funduszu postępu techniczno-ekonomicznego gromadzi się na odrębnym rachunku bankowym.