Rozdział 3 - Kontrola wydatkowania środków finansowych na naukę - Zasady finansowania nauki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.87 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 11 stycznia 2018 r.

Rozdział  3

Kontrola wydatkowania środków finansowych na naukę

1. 
Minister sprawuje kontrolę merytoryczną i finansową nad prawidłowością wydatkowania środków finansowych na naukę, przekazywanych jednostkom naukowym i innym uprawnionym podmiotom na podstawie przepisów ustawy, obejmującą realizację badań naukowych, prac rozwojowych lub innych zadań finansowanych ze środków finansowych na naukę.
2. 
Kontrola wydatkowania środków przyznanych na realizację zadań finansowanych ze środków funduszy strukturalnych lub z niepodlegających zwrotowi środków pomocy zagranicznej, o których mowa w art. 24, odbywa się zgodnie z przepisami określającymi wdrażanie funduszy strukturalnych i zasadami dotyczącymi niepodlegających zwrotowi środków pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).
3. 
(uchylony).
4. 
(uchylony).
5. 
(uchylony).

Do kontroli wydatkowania środków finansowych na naukę stosuje się przepisy o kontroli w administracji rządowej.

1. 
Do kontroli mogą zostać powołani eksperci.
2. 
Na eksperta naukowego minister wyznacza osobę posiadającą co najmniej stopień naukowy doktora i kompetencje w dziedzinie nauki odpowiedniej ze względu na merytoryczny zakres kontroli. Na wniosek ministra kandydat na eksperta może być wskazany przez organ opiniodawczo-doradczy, o którym mowa w art. 35.
3. 
Na eksperta budowlanego minister wyznacza osobę posiadającą uprawnienia budowlane, o których mowa w art. 12, art. 12a, art. 13 i art. 14 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 i 1529).
4. 
Na eksperta finansowego minister wyznacza biegłego rewidenta albo osobę posiadającą co najmniej 3-letnie doświadczenie na stanowisku głównego księgowego lub zastępcy głównego księgowego i w okresie ostatnich 5 lat przed powołaniem do zespołu kontrolnego wykonywała pracę na tym stanowisku, albo osobę posiadającą wykształcenie wyższe oraz uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
5. 
Ekspertem nie może być osoba, która jest lub była w okresie 5 lat poprzedzających kontrolę zatrudniona w podmiocie kontrolowanym albo jest lub była wykonawcą zadania, którego dotyczy kontrola. Ekspertem nie może być również osoba, w stosunku do której zachodzą okoliczności faktyczne lub prawne mogące wpłynąć na bezstronność przeprowadzenia kontroli.
6. 
Funkcje ekspertów, o których mowa w ust. 2-4, nie mogą być łączone przez jedną osobę w odniesieniu do danej kontroli.
7. 
W danym roku kalendarzowym ta sama osoba może uczestniczyć jako ekspert w nie więcej niż siedmiu kontrolach.

(uchylony).

(uchylony).

1. 
Obowiązkowemu zewnętrznemu audytowi, przeprowadzanemu nie rzadziej niż co 4 lata, podlegają:
1)
jednostki naukowe, które w okresie 4 kolejnych lat przed rokiem przeprowadzenia audytu, otrzymały dotacje na utrzymanie potencjału badawczego, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, w łącznej wysokości wyższej niż 1 000 000 zł;
2)
projekty obejmujące badania naukowe lub prace rozwojowe, w których całkowita wartość przyznanego dofinansowania przekracza 3 000 000 zł, z wyłączeniem projektów podlegających audytowi na podstawie przepisów odrębnych;
3)
Centrum Nauki oraz Centrum Rozwoju.
2. 
Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzania zewnętrznego audytu, w tym:
1)
sposób dokumentowania wyników zewnętrznego audytu,
2)
sposób współpracy z jednostką naukową, w której jest przeprowadzany zewnętrzny audyt,
3)
obszary działalności kontrolowanych podmiotów podlegające zewnętrznemu audytowi

- z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów.

3. 
Nieprzeprowadzenie w terminie zewnętrznego audytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może stanowić podstawę do wstrzymania dalszego finansowania projektu do czasu przeprowadzenia audytu.
4. 
Nieprzeprowadzenie w terminie zewnętrznego audytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przez Centrum Nauki lub Centrum Rozwoju może stanowić podstawę do zmniejszenia wysokości środków przekazywanych Centrum Nauki lub Centrum Rozwoju na pokrycie bieżących kosztów zarządzania, o których mowa w art. 7 pkt 2 i art. 8 pkt 2, na rok następujący po roku, w którym wymagane było przeprowadzenie audytu, jednak nie więcej niż o 10% w stosunku do roku poprzedniego.
5. 
Nieprzeprowadzenie w terminie zewnętrznego audytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przez jednostkę naukową może stanowić podstawę do zmniejszenia wysokości dotacji na utrzymanie potencjału badawczego na rok następujący po roku, w którym wymagane było przeprowadzenie audytu, jednak nie więcej niż o 10% w stosunku do roku poprzedniego.