Art. 14a. - [Umorzenie należności finansowych, odroczenie terminu spłaty, rozłożenie spłaty na raty] - Zasady finansowania nauki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.87 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 11 stycznia 2018 r.

Art.  14a.  [Umorzenie należności finansowych, odroczenie terminu spłaty, rozłożenie spłaty na raty]

1. Należności finansowe wynikające z rozliczenia przyznanych środków finansowych Minister umarza z urzędu lub na wniosek dłużnika, jeżeli:

1) dłużnik został wykreślony z właściwego rejestru, a odpowiedzialność za długi nie przeszła na osoby trzecie;

2) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne;

3) zostało zastosowane umorzenie w ramach zawartego układu z wierzycielami dłużnika;

4) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oraz w art. 361 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 791).

2. Minister, na uzasadniony wniosek dłużnika lub z urzędu, może umorzyć należność finansową niestanowiącą pomocy publicznej lub pomocy de minimis w całości lub w części, odroczyć termin spłaty lub rozłożyć spłatę na raty, jeżeli:

1) wystąpiła nadzwyczajna zmiana stosunków gospodarczych, której strony nie mogły przewidzieć w dniu otrzymania środków finansowych, z powodu której zapłata należności przez dłużnika groziłaby znacznym pogorszeniem jego sytuacji ekonomicznej;

2) wystąpiły ważne zdarzenia losowe niezależne od dłużnika;

3) jest to uzasadnione ryzykiem naukowym wynikającym z charakteru wykonywanych zadań;

4) jest to uzasadnione ważnymi względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika oraz uzasadnionym interesem Skarbu Państwa.

3. Spłata należności finansowej odroczonej lub rozłożonej na raty następuje na podstawie umowy zawartej z dłużnikiem.

4. Do umorzenia należności finansowej, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o pomocy publicznej lub pomocy de minimis.